Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα1) Προτείνεται μια ενιαία, προοδευτική, τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα.Σχόλιο του χρήστη Βασίλειος Σπυριδωνίδης | 25 Δεκεμβρίου 2009, 12:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλειος Σπυριδωνίδης' | 25 Δεκεμβρίου 2009, 12:11

    Κύριε υπουργέ, Σχετικά με την κλίμακα. Συμφωνώ γενικά με την πρακτική της προοδευτική κλίμακας φορολόγησης. Σχετικά με τα επίπεδα της κλίμακας μερικές παρατηρήσεις. α. Γιατί το κατώτατο των επαγγελματικών δεν είναι το ίδιο με το κατώτατο των μισθωτών; Υποθέτω ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα όλοι είμαστε ίσοι άρα θα πρέπει να ισχύουν για όλους τα ίδια επίπεδα. Συμφωνώ ότι το κατώτατο όριο θα πρέπει να είναι τα 12,000 ευρώ για όλους, μισθωτούς και ελ. επαγγελματίες. β. Στο πίνακα για του ελ. επαγγελματίες στη δεύτερη σειρά στη στήλη για το κλιμάκιο εισοδήματος εμφανίζεται ο αριθμός 1,500. Υποθέτω ότι πρόκειται περί λάθους. Αν το σωστό είναι 15,000 ευρώ δεν καταλαβαίνω πάλι γιατί αυτή η διαφορά με τους μισθωτούς. Επαναλαμβάνω ότι, εφόσον σύμφωνα με το Σύνταγμα είμαστε όλοι ίσοι και θα πρέπει τα βάρη να καταμερίζονται ισότιμα, η κλίμακα θα πρέπει να είναι ίδια για όλους. γ. Η κλίμακα ισχύει μετά την αφαίρεση των δαπανών. Αυτό μου φαίνεται ατελέσφορο. Νομίζω ότι η κλίμακα θα πρέπει να ισχύει για το καθαρό δηλωμένο εισόδημα προ εξόδων. Ο καθένας θα πρέπει να είναι υπεύθυνος να οργανώσει τη ζωή του ανάλογα με το εισόδημά του. Η φορολογία θα πρέπει να είναι ανεξάρτητη των εξόδων. Αν τα έξοδα έχουν προστεθεί για άλλους λόγους π.χ. για να εξαναγκάζονται οι πολίτες στην κατάθεση των αποδείξεων για τα δηλωθέντα έξοδα και κατά συνέπεια στην μείωση της εισφοροδιαφυγής των ελ. επαγγελματιών και εμπόρων νομίζω ότι είναι λάθος. Για το τελευταίο θα πρέπει να αναζητηθούν αποτελεσματικότεροι και πιο απλοί τρόποι π.χ. έλεγχοι δειγματολειπτικοί, διαφημίσεις και ενημέρωση για την αλλαγή της νοοτροπίας σε μάκρος χρόνου, κυρίως επιμονή και υπομονή. δ. Σχετικά με την αλλαγή της κλίμακας για τέκνα. Προτιμώ να μην ισχύει αλλά αντίθετα να δίδεται ένα συγκεκριμένο ποσό σε όλους για κάθε τέκνο π.χ. 1,000 το χρόνο για το πρώτο, 1,700 για δύο κλπ. Αυτό είναι απλώς ένα παράδειγμα. Το ακριβές ποσό εξαρτάται από τις δυνατότητες της οικονομίας. ε. Τέλος η φορολόγηση να είναι ανεξάρτητη από την οικογενειακή κατάσταση. Υπάρχουν πολίτες οι οποίοι δεν επιθυμούν τον έγγαμο βίο αλλά την συμβίωση. Δεν θα πρέπει να υποχρεώνονται σε σύναψη γάμου για να τυγχάνουν των προνομίων της μειωμένης φορολογίας. Αυτό είναι αντισυνταγματικό. Ο κάθε πολίτης είναι ελεύθερος να αποφασίζει για τον εαυτό του και είναι υποχρεωμένος να πληρώνει τον ίδιο φόρο με όλους τους άλλους. Αυτή είναι η βασική και απλή αρχή τους συστήματος η οποία προάγει την κοινωνική συνοχή. Με εκτίμηση Βασίλειος Σπυριδωνίδης