Αρχική Μέτρα για την ενίσχυση του εισοδήματος, φορολογικά κίνητρα για την καινοτομία και τους μετασχηματισμούς επιχειρήσεων και άλλες διατάξειςΜΕΡΟΣ Β΄ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (άρθρα 3-31)Σχόλιο του χρήστη ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΑΘΗΝΩΝ | 18 Νοεμβρίου 2024, 16:24
Παρέμβαση – Βασικές θέσεις του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών επί του σχεδίου νόμου με τίτλο ‘Μέτρα για την ενίσχυση του εισοδήματος, φορολογικά κίνητρα για την καινοτομία και τους μετασχηματισμούς επιχειρήσεων και άλλες διατάξεις’» Tο Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών βρίσκεται αδιάλειπτα με σημαντική και αποδεδειγμένη δράση κοντά στην Πολιτεία, προσπαθώντας να αποτελέσει «γέφυρα» μεταξύ των κυβερνητικών φορέων και των Μελών του, ήτοι των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, μεταφέροντας καίρια και ουσιώδη πρακτικά ζητήματα, που απασχολούν τους επιχειρηματίες, ασκώντας ουσιώδεις παρεμβάσεις, προτείνοντας λύσεις, υποδεικνύοντας τυχόν προβληματικές επί σχεδίων νόμων και μεταρρυθμίσεων, με μοναδικό στόχο την πρόληψη και την έναρξη έγκαιρου διαλόγου προς αποφυγή μεταρρυθμίσεων, οι οποίες θα δυσχεράνουν τόσο τη λειτουργία των επιχειρήσεων όσο και το έργο της Πολιτείας. Προ πάσης άλλης αναφοράς, ως Φορέας, ο οποίος εκπροσωπεί την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα τασσόμαστε υπέρ της θέσπισης φορολογικών κινήτρων, που στόχο έχουν την ενίσχυση των επαγγελματιών στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν την ομαλή τους λειτουργία και την εν γένει βιωσιμότητά τους. Στο πνεύμα αυτό και ύστερα από την αναλυτική επισκόπηση των προτεινόμενων διατάξεων του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου με τίτλο «Μέτρα για την ενίσχυση του εισοδήματος, φορολογικά κίνητρα για την καινοτομία και τους μετασχηματισμούς επιχειρήσεων και άλλες διατάξεις» επιδιώκουμε με την παρούσα να εισφέρουμε από πλευράς μας στον διάλογο, που έχει ανοιχτεί για την διαμόρφωση διατάξεων, που στόχο έχουν την ενίσχυση του εισοδήματος και την ανθεκτικότητα της οικονομίας. Ειδικότερα, αρχής γενομένης από το προτεινόμενο άρθρο 10 του εν λόγω σχεδίου νόμου και ειδικότερα την παράγραφο 1 αυτού και την διάταξη σύμφωνα με την οποία ορίζεται ότι «Για τα έτη 2025 και εφεξής, για κατοικίες φυσικών προσώπων που ασφαλίζονται σύμφωνα με τα προηγούμενα εδάφια, ο ΕΝ.Φ.Ι.Α μειώνεται κατά είκοσι τοις εκατό (20%), εφόσον η φορολογητέα αξία τους για σκοπούς επιβολής ΕΝ.Φ.Ι.Α. δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ, και κατά δέκα τοις εκατό (10%), εφόσον υπερβαίνει τις πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ.», αιτούμαστε την αύξηση του ως άνω ποσοστού και ειδικότερα την αναδιαμόρφωση της διάταξης ως εξής: «Για τα έτη 2025 και εφεξής, για κατοικίες φυσικών προσώπων που ασφαλίζονται σύμφωνα με τα προηγούμενα εδάφια, ο ΕΝ.Φ.Ι.Α μειώνεται κατά τριάντα τοις εκατό (30%), εφόσον η φορολογητέα αξία τους για σκοπούς επιβολής ΕΝ.Φ.Ι.Α. δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ, και κατά δέκα τοις εκατό (10%), εφόσον υπερβαίνει τις πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ.», επικαλούμενοι και την προσφάτως – εντός τριμήνου – δημοσιευμένη έρευνα του Πανεπιστημίου Πειραιώς σύμφωνα με την οποία μείωση της ανωτέρω τάξεως συμβάλλει στην επίτευξη μεγαλύτερου ποσοστού διείσδυσης της ασφάλισης με ταυτόχρονο βεβαίως όφελος για την πολιτεία. Επιπλέον, με το άρθρο 13 του εν λόγω σχεδίου νόμου λαμβάνεται μέριμνα για την απαλλαγή από τον φόρο ασφαλίστρων κλάδου υγείας των ανηλίκων. Κρίνουμε σκόπιμο και εξαιρετικά σημαντικό να επεκταθεί η εφαρμογή του ως άνω μέτρου και στα άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών, προκειμένου να στηριχθεί επαρκώς και αυτή η ηλικιακή ομάδα. Περαιτέρω, στο άρθρο 22, το οποίο αφορά στην ασφάλιση των επιχειρήσεων έναντι φυσικών καταστροφών και με δεδομένο αφενός ότι υφίσταται πλέον υποχρεωτικότητα, δηλαδή οι επιχειρήσεις αναλαμβάνουν μία επιπρόσθετη οικονομική υποχρέωση και αφετέρου ότι ο φόρος ασφαλίσεως σε αυτά τα ασφαλιστικά συμβόλαια δεν συμψηφίζεται με τον Φ.Π.Α., προτείνουμε προς στήριξη της επιχειρηματικότητας, την εξάλειψη του φόρου ασφαλίστρων σε αυτήν την κατηγορία ασφαλιστικών συμβολαίων και τούτο διότι πέραν των ανωτέρω μεγάλο μέρος των επιχειρήσεων, οι οποίες καλούνται υποχρεωτικά να ασφαλιστούν για φυσικές καταστροφές, δεν έχουν κερδοφόρες χρήσεις κάθε έτος και επομένως πέραν του μη συμψηφισμού με τον Φ.Π.Α. της επιχείρησης δεν υφίσταται και η δυνατότητα καταχώρισης των ασφαλίστρων ως εξόδων της επιχείρησης. Τέλος, στο άρθρο 23, όπου γίνεται αναφορά στην ασφάλιση οχημάτων έναντι φυσικών καταστροφών, προτείνουμε, προκειμένου να καλυφθεί όλο το εύρος των φυσικών καταστροφών, την προσθήκη της χαλαζόπτωσης και του σεισμού, πέραν της αναφερόμενης πυρκαγιάς λόγω φυσικών αιτιών και της πλημμύρας και ούτως την αναδιαμόρφωση της παραγράφου 1 του άρθρου 23 ως εξής: «1. Ο κύριος ή κάτοχος αυτοκινήτου οχήματος κατά την έννοια της περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 1 του π.δ. 237/1986 (Α΄ 110), με τόπο συνήθους στάθμευσης στην Ελλάδα, πέραν των υποχρεώσεων ασφάλισης κατά το ανωτέρω προεδρικό διάταγμα, υποχρεούται να καλύπτει με ασφάλιση το όχημά του και έναντι των κινδύνων από πυρκαγιά λόγω φυσικών αιτίων, από πλημμύρα, από χαλαζόπτωση και από σεισμό, με βάση την τρέχουσα εμπορική αξία του οχήματος. Η υποχρέωση ασφάλισης υφίσταται διαρκώς από τη χορήγηση της αδείας και των πινακίδων κυκλοφορίας, χωρίς να εξαρτάται από την εν τοις πράγμασι κίνηση ή λειτουργία του οχήματος, εκτός αν έχει τηρηθεί η διαδικασία της ακινησίας κατά το άρθρο 22 του ν. 2367/1953 (Α΄ 82).» Τούτων δοθέντων, είμαστε βέβαιοι ότι θα αξιολογήσετε τα ανωτέρω προς όφελος των επιχειρήσεων και των επαγγελματιών και παραμένουμε στη διάθεσή σας για οιοδήποτε διάλογο, προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαμόρφωση ενός νομοσχεδίου, που πραγματικά ενισχύει τα εισοδήματα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και παρέχει κίνητρα για περαιτέρω ανάπτυξη και ευημερία. Με εκτίμηση, Γιάννης Χατζηθεοδοσίου Πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών