• Σχόλιο του χρήστη 'Ναταλία Αλεξίου' | 19 Νοεμβρίου 2024, 15:52

    Με βάση το άρθρο 6, το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα από την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας υπολογίζεται με βάση τη δήλωση έναρξης επαγγελματικής δραστηριότητας. Ωστόσο, η διατύπωση αυτή δεν λαμβάνει υπόψη περιπτώσεις επαγγελματιών που είχαν κατά το παρελθόν πραγματοποιήσει έναρξη δραστηριότητας, τη διέκοψαν και κάποια έτη αργότερα πραγματοποίησαν νέα έναρξη σε δραστηριότητα με διαφορετικό αντικείμενο. Ελλείψει ερμηνευτικής διευκρίνισης, η νέα δραστηριότητα αυθαίρετα θεωρείται συνέχεια της παλαιάς, ακόμα κι αν δεν σχετίζονται μεταξύ τους ή αν έχουν μεσολαβήσει πολλά έτη από τη διακοπή ή αν στο μεταξύ το άτομο εργάστηκε με καθεστώς εξαρτημένης εργασίας ή έμεινε άνεργο. Η επιβολή τεκμηρίων που υπολογίζονται από παλαιότερες επιχειρηματικές δραστηριότητες δημιουργεί υπέρμετρα φορολογικά βάρη για τη νέα επιχείρηση, η οποία καθίσταται μη βιώσιμη. Αυτή η άδικη και παράλογη φορολόγηση θίγει ακόμα και πρώην ανέργους, οι οποίοι επιδοτήθηκαν από τη ΔΥΠΑ με βάση το πρόγραμμα «Δεύτερης Επιχειρηματικής Ευκαιρίας» ώστε να ξεκινήσουν νέα επαγγελματική δραστηριότητα και έκπληκτοι βρέθηκαν να οφείλουν υπέρμετρους φόρους με βάση τον χρόνο έναρξης της πρώτης τους δραστηριότητας. Εξαιτίας αυτής της άδικης φορολογικής μεταχείρισης, πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να κλείσουν. Επίσης, το υφιστάμενο καθεστώς αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για κάθε άτομο που σκέφτεται να ξεκινήσει μια επαγγελματική δραστηριότητα. Εάν οποτεδήποτε στο παρελθόν είχε ξεκινήσει και διακόψει κάποια άλλη επαγγελματική δραστηριότητα, ακόμα και εντελώς άσχετη, θα φορολογηθεί όχι ως νέα ατομική επιχείρηση αλλά ως επιχείρηση που αποτελεί συνέχεια της παλαιάς δραστηριότητας. Αν πρόκειται για πρώτη έναρξη, ο εν δυνάμει επιτηδευματίας θα πρέπει να λάβει υπόψη του ότι αυτή η ημερομηνία πρώτης έναρξης θα τον ακολουθεί φορολογικά εσαεί, ακόμα κι αν η εν λόγω δραστηριότητα τερματιστεί. Με αυτόν τον τρόπο, αποθαρρύνονται η επιχειρηματικότητα και η ανάπτυξη. Η εφαρμογή τεκμηρίων βάσει δραστηριοτήτων που δεν υφίστανται πλέον και δεν σχετίζονται με το νέο αντικείμενο μιας επιχείρησης αντιβαίνει στην Αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου (άρθρο 20 του Συντάγματος), καθώς η φορολογική μεταχείριση ενός πολίτη πρέπει να ανταποκρίνεται στη σημερινή κατάστασή του και όχι σε παρελθόντα δεδομένα που δεν σχετίζονται με την τρέχουσα οικονομική πραγματικότητα. Επιπλέον, η εφαρμογή των τεκμηρίων κατά αυτόν τον τρόπο αντιβαίνει στην Αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 4§5 του Συντάγματος), βάσει της οποίας οι πολίτες υποχρεούνται να συνεισφέρουν φορολογικά ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Ως θιγόμενη από την εφαρμογή και ερμηνεία των σχετικών διατάξεων, έστειλα σήμερα σχετική επιστολή στον κ. Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και ευελπιστώ στην παρέμβασή του για την αποκατάσταση αυτής της αδικίας.