• Σχόλιο του χρήστη 'Χάρης Κ.' | 25 Δεκεμβρίου 2009, 22:19

    Α)Θεωρώ άδικα και αυθαίρετα τα τεκμήρια δαπανών διαβίωσης που σχετίζονται με τα ακίνητα, όπως ισχύουν σήμερα και συγκεκριμένα όσον αφορά στο τεκμήριο δαπανών διαβίωσης από ιδιοκατοίκηση ή μίσθωσης κατοικίας άνω των 200τμ και δευτερεύουσας κατοικίας άνω των 150 τμ. Ο υπολογισμός της σχετικής τεκμαρτής δαπάνης είναι αυθαίρετος (2 φορές το τεκμαρτό μίσθωμα δηλαδή 7% της αντικειμενικής αξίας!). Τα όρια εφαρμογής είναι αυθαίρετα, δηλαδή 200τμ και κάτω δεν υπάρχει δαπάνη ενώ ξαφνικά υπάρχει μεγάλη για άνω των 200τμ. Η υπαγωγή ή όχι στα συγκεκριμένα κριτήρια κρίνεται και από το μέγεθος των αποθηκών σε υπόγειους χώρους χωρίς διάκριση, παρότι μετά στον υπολογισμό της τεκμαρτής δαπάνης λαμβάνεται υπόψη ποσοστό 20% των βοηθητικών χώρων. Π.χ. κάποιος ιδιοκατοικεί σε διαμέρισμα 201τμ. Η τιμή ζώνης είναι 2200€/τμ. Άρα ο διορθωτικός συντελεστής βάσει του άρθρου 22 του νόμου 2238/1994 όπως έχει αναθεωρηθεί, είναι 1,40. Έστω συντελεστής παλαιότητας 0,80. Η τεκμαρτή δαπάνη που προκύπτει είναι 201Χ2200Χ1,40Χ0,80Χ7%=€34668,48. Ο συγκεκριμένος ιδιοκτήτης εάν δει τις δουλειές του να μην πάνε καλά κάποια χρόνια σαφώς πρέπει να μετακομίσει διότι το κράτος θα τον φορολογεί για ποσό τουλάχιστον €34668,48 ετησίως ή και μεγαλύτερο άν αυξηθούν οι αντικειμενικές αξίες. Εξίσου επαχθής θα είναι η φορολόγιση και για το ενδεχομένως ορφανό παιδί του. Παράλληλα ένας άλλος ιδιοκατοικεί στην ίδια γειτονιά σε διαμέρισμα 199τμ. Αυτός δεν βαρύνεται με καμμία τεκμαρτή δαπάνη και έτσι μπορεί να αντιμετωπίζει και το θέμα της εργασίας πιο χαλαρά. Στα περισσότερα εργολαβικά συμβόλαια, αλλά αν δεν κάνω λάθος και σύμφωνα με την αποδοχή της Πολιτείας, επιτρέπεται απόκλιση εμβαδών στα μετρήματα της τάξεως 2%. Δηλαδή και νομίμως ένας που θα ξαναμετρούσε το διαμέρισμα των 201τμ να το εύρισκε 197τμ. Ο τρόπος μέτρησης επιφανείας δόμησης στα κτίρια διαφέρει και χρονικά. Παλαιότερα (10-12 έτη πριν) ο αντισεισμικός αρμός πλάτους από 5 έως 15εκ στα κτίρια που ακουμπάνε μεταξύ τους, μετρούσε στη δομούμενη επιφάνεια καθόλο το βάθος του κτιρίου, ενώ τώρα δεν μετράει. Επίσης κάποια κτίρια που ακουμπάνε σε όμορρα παληά πλαγίως, καρπούνται στην προσμέτρηση του εμβαδού τους εκτός από τους δικούς τους εξωτερικούς τοίχους και το πάχος των μεσοτοίχων, συνήθως 30εκ σε κάθε πλευρά, διότι θεωρητικά αυτό το εμβαδό ανήκει στο δικό τους οικόπεδο ενώ οι συγκεκριμένοι όμορροι τοίχοι συνήθως πέτρινοι 60εκ στηρίζουν μόνο τα πλαϊνά όμορρα παλαιά κτίρια. Ένας τυχερός που δεν ακουμπάει σε παλαιά κτίρια εύκολα γλυτώνει 10τμ στο χαρακτηρισμό της επιφανείας του. Οι διαφορές στα μετρήματα δεν είναι εύκολο να εξομαλυνθούν. Είναι όμως πολύ εύκολο για την τεκμαρτή δαπάνη της ιδιοκατοικούμενης κατοικίας να μπεί κλιμάκωση για τη διαφορά από ένα όριο και πάνω. Π.χ. για την επιφάνεια άνω των 150τμ να αρχίσει να ισχύει η τεκμαρτή δαπάνη. Ακόμη καλύτερη και ορθολογικώτερη είναι η καθέρωση τεκμαρτής δαπάνης με βάση το κόστος χρήσης και συντήρησης που όπως είχε προσδιοριστεί από τις συζητήσεις της προηγούμενης κυβέρνησης με τους φορείς, κυμαίνεται στα 5€/τμ τον μήνα. Όντως ουδείς μπορεί να επικαλεστεί ότι δεν ξόδεψε για λογαριασμούς ΔΕΚΟ και συντήρηση αυτό το ποσό. Η λογική αυτή μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα ακίνητα ανεξαρτήτως εμβαδού. Β) Γιατί πληρώνουν Δημοτικά τέλη οι υπόγειες αποθήκες και οι πιλοτές με την ίδια τιμή μονάδος όπως τα διαμερίσματα?