• Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΟΣ ΑΓΓΕΛΙΝΙΟΣ' | 25 Δεκεμβρίου 2009, 22:21

    Είμαι εφοριακός υπάλληλος υπηρετώ στην ΥΠΕΕ και λόγω της ιδιότητας αυτής έχω καταλήξει στ' ακόλουθα συμπεράσματα: Στην Ελλάδα το μεγαλύτερο ποσοστό των ΑΕ είναι οικογενειακές επιχειρήσεις. Μέσω των οικογενειακών ΑΕ καλύπτονται συνήθως και τα περισότερα οικογενειακά έξοδα (αυτοκίνητα, ταξίδια, οικίες, καταναλωτικές δαπάνες)και γι' αυτό τον λόγο οι μετόχοι δεν έχουν την ανάγκη να δηλώσουν εισοδήματα στην ατομική τους δήλωση για τυχόν κάλυψη τεκμηρίων διαβίωσης. Πιστεύω ότι στην περίπτωση που υπάρξουν κέρδη προς διάθεση στην ΑΕ, θα διατεθούν στους οικογενειακούς μετόχους κέδη μετοχών τόσα που αν δηλωθούν θα είναι στα όρια του αφορολόγητου οριο της ατομικής κλίμακας φορολογίας. Είναι κοινό μυστικό ότι οι οικογενιακοί μέτοχοι προκειμένου να πάρουν τα κέρδη (νόμιμα ή μη - δηλωμένα ή μη)που τους αναλογούν από την ΑΕ καταφεύγουν σε ανάληψη μετρητών (βαπτίζοντας τα προσωρινή άτοκη διευκόλυνση) από το ταμείο της επιχείρησης και η μόνη επιβάρυνση που έχουν είναι 1,2% χαρτόσημο το οποίο το συνήθως πληρώνουν αν τυχόν ανακαλυφθεί από φορολογικό έλεγχο της ΥΠΕΕ ή ΔΟΥ. Σαν συμπέρασμα προτείνω 1. να διατηρηθεί η αυτοτελής φορολόγηση των διανεμόμενων κερδών των ΑΕ. 2. να φορολογηθούν αυστηρά οι υποτιθέμενες ταμειακές άτοκες διευκολύνσεις των ΑΕ προς τους μετόχους. (Η ακόλουθη τακτική είναι απλή και προσοδοφόρα και βέβαια καταστρεπτική για το κράτος και το κοινωνικό σύνολο: Η ΑΕ πραγματοποιεί επενδύσεις τις οποίες υπερτιμολογεί (με λήψη εικονικών τιμολογίων, κυρίως κατασκευαστικών), λαμβάνει δάνειο διπλάσιο ή τριπλάσιο απ'ότι είναι η πραγματική επένδυση. Ένα μεγάλο ποσοστό του δανείου καταλήγει στην τζέπη του μετόχου ενώ η ΑΕ είναι χρεωμένη μ'ένα δάνειο το οποίο δεν χρειάζεται, πληρώνει υπερβολικούς τόκους με αποτέλεσμα να μην βγάζει ποτέ φορολογητέα κ