Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημαΓενικότερα ποιες προτάσεις ή σχόλια πέραν των ανωτέρω θα θέλατε να υποβάλλετε ώστε να ληφθούν υπόψη κατά τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος;Σχόλιο του χρήστη Μηνάς Κ. | 26 Δεκεμβρίου 2009, 09:48
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μηνάς Κ.' | 26 Δεκεμβρίου 2009, 09:48

    ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ – ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ: Αναμφίβολα, η αύξηση των αντικειμενικών αξιών στο ύψος των πραγματικών ικανοποιούν τη λαϊκή αίσθηση δικαιοσύνης. Ακόμη, θα έλυναν πολλά πρακτικά προβλήματα φορολόγησης που δημιουργούνται από τη διαφορά αντικειμενικών – πραγματικών αξιών (διακίνηση μαύρου χρήματος, ελλιπής φορολόγηση τεχνικών εταιρειών, μειωμένα έσοδα από φόρο μεταβίβασης, μειωμένες αμοιβές δικηγόρων - συμβολαιογράφων, λιγότερα έσοδα μεταγραφής κ.λπ.). Η δυσκολία πάντα ήταν πως το κράτος θα καταφέρει να κάνει τον Έλληνα να δηλώσει την πραγματική αξία κατά τη μεταβίβαση, πράγμα που είναι στις περισσότερες περιπτώσεις αυτονόητο ότι δεν γίνεται, τη στιγμή που το ίδιο το κράτος έχει θεσπίσει την έννοια της αντικειμενικής αξίας και οδηγεί το φορολογούμενο στη φοροαποφυγή. Στη Γαλλία, το πλήρες τίμημα μίας αγοραπωλησίας μαζί με τους αντίστοιχους φόρους, έξοδα και αμοιβές καταβάλλεται σε τραπεζικό λογαριασμό του συμβολαιογράφου λίγες ημέρες πριν από την καθορισμένη ημερομηνία υπογραφής του συμβολαίου. Μέρος της δουλειάς του συμβολαιογράφου είναι να ενημερώνει εκ των προτέρων τον αγοραστή για τα συνολικά κόστη της αγοραπωλησίας, να ολοκληρώνει το συμβόλαιο αφού ελέγξει ότι έχει λάβει τα χρήματα από τον και αγοραστή και στη συνέχεια να κάνει τις αντίστοιχες πληρωμές με τραπεζικά εμβάσματα σε πωλητή, εφορία, δικηγόρο και το υποθηκοφυλακείο, παρακρατώντας παράλληλα και τη δική του αμοιβή. Τόσο απλά και τόσο ξεκάθαρα. Κυρίως, όμως, καθίσταται ο συμβολαιογράφος υπεύθυνος για όλη την αγοραπωλησία και για τη διασφάλιση ότι δεν δίνονται χρήματα κάτω από το τραπέζι. Σήμερα, με την απλή δήλωση ότι τα χρήματα δόθηκαν εκτός του γραφείου του συμβολαιογράφου και κάνοντας τα στραβά μάτια, η παράνομη συναλλαγή γίνεται μέσα στο ίδιο του το γραφείο και έτσι ξεκινάει το κακό. Η επιβολή των πραγματικών αξιών, όμως, θα πρέπει απαραίτητα να συνοδευτεί από παράλληλη εξορθολογιστική μείωση όλων των συντελεστών φόρων που μέχρι σήμερα επισύρουν οι αντικειμενικές αξίες και που είναι ευθέως ανάλογοί τους. Αναφέρω ορισμένους: • Ο φόρος μεταβίβασης να μειωθεί στο μισό. • Το ετήσιο τεκμήριο ιδιοκατοίκησης να ισοδυναμεί με το 3% της αντικειμενικής αξίας της κατοικίας με κατάργηση του περιορισμού των 200 τ.μ. (π.χ: Είναι άδικο να επιβαρύνεται μία κατοικία 200 τ.μ. στο Χαϊδάρι με τεκμήριο ιδιοκατοίκησης, ενώ ένα ρετιρέ 199 τ.μ. στο Κολωνάκι ή μία μεζονέτα 199 τ.μ. στη Φιλοθέη να μην εμπίπτει σε αυτό το τεκμήριο) και μέγιστο όριο τις 30.000€ ετησίως. • Οι συντελεστές του Τ.Α.Π., των Δημοτικών Τελών και των Τελών Φωτισμού να μειωθούν στο μισό, ώστε το δημόσιο να συνεχίσει να εισπράττει τα ίδια. • Ο Φ.Μ.Α.Π. να έχει κλίμακες που από 0,1% έως 0,3% με αφορολόγητο όριο 500.000€ για άγαμο, 1.000.000€ για ζευγάρι και προσαύξηση αφορολογήτου 200.000 € για κάθε παιδί. • Οι αμοιβές δικηγόρων και συμβολαιογράφων να μειωθούν στο μισό ή ακόμη καλύτερα να μπορεί να υπάρχει ελεύθερη διαπραγμάτευση.