• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΝΝΑ K.' | 26 Δεκεμβρίου 2009, 10:34

    Για ένα μισθωτό ή συνταξιούχο, το εισόδημά του είναι εκ των προτέρων σαφές και προσδιορισμένο. Το θέμα προκύπτει με τους ελεύθερους επαγγελματίες. Για οποιαδήποτε εργασία χρειάστηκε να ζητήσω εκτίμηση κόστους, η τιμή που μου δόθηκε ήταν πάντα "χωρίς απόδειξη". "Γιατί ζητάς απόδειξη, αφού δεν εκπίπτεις το ΦΠΑ", ήταν η πιο κλασσική απάντηση. Αισθάνομαι πολύ άσχημα, γνωρίζοντας πως ενώ ο γιατρός μου ζητά 60-80 ευρώ την επίσκεψη και ο υδραυλικός 100 ευρώ την ώρα, τελικά η φοροδοτική μου ικανότητα θεωρείται εκ των πραγμάτων υψηλότερη, καθώς τελικά εγώ είμαι που θα δηλώσω μεγαλύτερο εισόδημα. Το δικό τους παιδί θα προηγηθεί στους δημόσιους σταθμούς, θα πάει χωρίς χρέωση στην κατασκήνωση, θα πάρει το φοιτητικό επίδομα - ενώ θα πρέπει να εξηγώ στο δικό μου ότι "είμαστε πλούσιοι" και πρέπει να πληρώνουμε για όλα αυτά που θεωρούνται κοινωνικές παροχές. Η μόνη λύση για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, είναι να γίνουν όλες οι συναλλαγές (ίσως πάνω από κάποιο ύψος) ηλεκτρονικά. Αν υποχρεωθώ να πληρώσω τον υδραυλικό μέσω μιας κάρτας (πιστωτικής ή χρεωστικής), τότε αυτή η συναλλαγή θα καταγραφεί και στο δικό μου μερίδιο και στο δικό του. Αν πληρώσω το συνεργείο με κάρτα, δεν θα μπορεί να φοροδιαφύγει πλέον. Αν τα μετρητά που μπορούμε να "τραβήξουμε" είναι ελάχιστα ανά μήνα, τότε θα υποχρεωθούν όλοι όχι μόνο να χρησιμοποιούν τις ταμιακές τους αλλά και να δέχονται ηλεκτρονικές πληρωμές. Σίγουρα ο καλύτερος τρόπος για να αποδείξει κάποιος τις δαπάνες του, είναι μέσω της πληρωμής στις τράπεζες. Αντί να μαζεύουμε αποδείξεις, προτιμότερο είναι να καταθέτουμε τον ετήσιο λογαριασμό των πληρωμών. Ο μισθωτός και ο συνταξιούχος δεν μπορούν να πληρώσουν λογιστή για να καταχωρεί τις αποδείξεις όπως ο επαγγελματίας τις συγκεντρωτικές. Απλοί τρόποι χρειάζονται, πρακτικοί και προπάντων με γνώμονα το τελικό όφελος για την κοινωνία.