Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα9) Ποιους από τους ισχύοντες φόρους στα ακίνητα θεωρείτε άδικους ή αναποτελεσματικούς; Γενικότερα ποιες αλλαγές θα προτείνατε στο σύστημα φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας;Σχόλιο του χρήστη Μηνάς Κ. | 26 Δεκεμβρίου 2009, 12:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μηνάς Κ.' | 26 Δεκεμβρίου 2009, 12:10

    ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΙΔΙΟΚΑΤΟΙΚΗΣΗΣ: Το πιο άδικο στοιχείο της παρούσας φορολογίας στα ακίνητα είναι το τεκμήριο ιδιοκατοίκησης. Ο τύπος υπολογισμού του είναι εντελώς αυθαίρετος και δεν αντιστοιχεί στο πραγματικό κόστος χρήσης ενός ακινήτου. Κάθε φορά που αυθαίρετα (χωρίς δηλαδή να τεκμηριώνεται το πόσο της αύξησης από κανένα πραγματικό συγκριτικό στοιχείο) το κράτος ανεβάζει τις αντικειμενικές αξίες, αυτόματα ανεβαίνει και το τεκμαρτό εισόδημα ιδιοκατοίκησης του φορολογούμενου. Μέσα σε 5 χρόνια που έχω αγοράσει το σπίτι μου, οι αντικειμενικές αξίες έχουν ανέβει 50% και έτσι το κράτος θεωρεί ότι έχω ανεβάσει το κόστος ζωής μου επίσης κατά 50%, ενώ είμαι ο ίδιος άνθρωπος και διατηρώ το ίδιο επίπεδο ζωής με τιμαριθμική προσαύξηση. Το ΥΠΟΙΚ σκέφτεται την περαιτέρω αύξηση των αντικειμενικών αξιών κατά 40-50% με το σκεπτικό ότι δεν έχουν γίνει αυξήσεις από το 2007 και έτσι το τεκμήριο από εξαιρετικά υψηλό θα γίνει αστρονομικό. Συμφωνώ ότι ακούγεται δίκαιο οι αντικειμενικές να φτάσουν τις πραγματικές αξίες, αλλά οι συντελεστές του υπολογιστικού τύπου που εφαρμόζεται για να υπολογιστεί το τεκμήριο ιδιοκατοίκησης είναι παράλογοι και άδικοι. Υπάρχουν περιπτώσεις κατοικιών που βάσει του ισχύοντος παράλογου τύπου υπολογισμού του τεκμηρίου ιδιοκατοίκησης, αυτό φθάνει και μέχρι το 20% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Αυτό σημαίνει ότι το κόστος διαβίωσης του φορολογούμενου στο σπίτι του σε 5 χρόνια έχει ίδιο κόστος με το να αγοράσει ένα ίδιο σπίτι, το οποίο είναι εντελώς παράλογο. Πως μπορεί να εξομοιώνεται το κόστος διαβίωσης για όλους τους ανθρώπους; Υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται Α ποσό το χρόνο για να ζήσουν σε ένα σπίτι και άνθρωποι που χρειάζονται 3Α για να ζήσουν σε αντίστοιχο σπίτι (ανάλογα με το επίπεδο ζωής που διατηρούν). Το τεκμήριο ιδιοκατοίκησης όπως αυτό υπολογίζεται σήμερα συνιστά μεγάλο μειονέκτημα για τα ιδιοκατοικούμενα ακίνητα, γιατί σε πολλές περιπτώσεις καθίσταται δυσβάστακτο για τον ιδιοκτήτη και έστω και αν αυτός αποφασίσει να πουλήσει ή να ενοικιάσει το σπίτι αυτό, το τεκμήριο επιβαρύνει και τον επόμενο ιδιοκτήτη ή τον ενοικιαστή και έτσι το ακίνητο απαξιώνεται και έτσι δεν μπορεί ούτε να πουληθεί αλλά ούτε και να εκμισθωθεί. Το τεκμήριο ιδιοκατοίκησης θα πρέπει να υπολογίζεται ως 3% της αντικειμενικής αξίας του με ανώτατο όριο (πλαφόν) τις 30.000 € ετησίως, γιατί το ετήσιο κόστος χρήσης του είναι σαφώς μικρότερο (όσο μεγάλο και να είναι ένα σπίτι) και γιατί ο φορολογούμενος ήδη χρεώνεται με τεκμήριο για όλα τα άλλα στοιχεία που αποδεικνύουν το επίπεδο ζωής του (για τα αυτοκίνητα, το οικόσιτο προσωπικό, το σκάφος αναψυχής, τις δόσεις του δανείου του κ.λπ.) με αποτέλεσμα να διασφαλίζεται η μη απόκρυψη εισοδημάτων.