Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΗΝΑΣ | 26 Δεκεμβρίου 2009, 13:47
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
Το αφορολόγητο όριο αφορά ποσό που θεωρείτε ως το minimum για την επιβιωση ένος ατόμου. Δεν πρέπει να σχετιστεί με δαπάνες που δεν σχετίζονται με την κάλυψη των βασικών αναγκών. Θεωρώ ότι πρέπει να γίνει κατηγοριοποίηση των αναγκών σε τρείς κατηγορίες και να έχουν διαφορετική αντιμετώπιση. δλδ. Βασικής αναγκης,"Υπηρεσίες που παρέχονται από το κράτος",και "ευ ζην". Βασικής ανάγκης:Τρόφιμα, ενοικιο, ΔΕΚΟ Υπηρεσιες που παρεχονται απο το κρατός: Ιδιωτική παροχή εκπαίδευσης και υγείας, ασφάλεια υγείας-συνταξιοδοτικα. Ευ ζην: Εστιατορια, ξενοδοχεία, κομμωτηρια, εξοδα κίνησης (βενζινη, σερβις), Η βασικής ανάγκης να εκπίπτουν σε όλα τα κλιμάκια Η δεύτερη κατηγορία από το δεύτερο κλιμάκιο Το "ευ ζην" από το τρίτο κλιμάκιο. Ετσι αυτοί που έχουν και δαπανούν να έχουν όφελως από το να ζητούν αποδειξη. Και βέβαια, να μήν υπάρχει όριο στην αξία των αποδείξεων που εκπίπτουν γιατί όταν κάποιος το φτάσει και πληρωσει λιγότερο αν δεν πάρει απόδειξη, δεν θα την ζητησει την απόδειξη.