• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος ΜΠΕΝΟΣ' | 26 Δεκεμβρίου 2009, 20:56

    Το αφορολόγητο όριο ΔΕΝ θα πρέπει να συνδέεται με το επάγγελμα του φορολογούμενου αλλά μόνο με την οικογενειακή του κατάσταση και, ενδεχομένως, με την υγεία του (ηλικία, αναπηρία - πραγματική και όχι "αποδεικνυόμενη μέσω πιστοποιητικών που αγοράζονται από υγειονομικές επιτροπές"...). Η ύπαρξη ουσιαστικού οικονομικού κινήτρου απόκτησης τρίτου (ακόμα και δεύτερου) παιδιού βοηθά στη μείωση της υπογεννητικότητας: είναι αλήθεια ότι τα παραπάνω €10.000 παίζουν καλά το ρόλο αυτό, δεν επαρκούν όμως για την ανατροφή τριών παιδιών σήμερα στη χώρα μας. Η κλίμακα πρέπει να είναι τιμαριθμοποιημένη και να επιτρέπει την οικονομική ανάπτυξη με σωστή κλιμάκωση και χαμηλότερα ποσοστά. Το μεγάλο παράπονο του Πολίτη είναι ότι, αν και οι συντελεστές είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη, οι παρεχόμενες αντ'αυτών υπηρεσίες από το Κράτος είναι μηδαμινές, για να μην πει κανείς ανύπαρκτες. Δε νομίζω ότι οι συμπολίτες μας με τα υψηλά εισοδήματα θα είχαν αντίρρηση να πληρώνουν ακόμα και 45% φόρο αν έβλεπαν τα χρήματα αυτά να πιάνουν τόπο κάπου. Δυστυχώς, παρακολουθούμε 5,5 εκατομμύρια συμπολίτες μας να μην πληρώνουν τίποτα (τι φτώχεια κι αυτή... !!) και οι μισθωτοί να επωμίζονται την κάλυψη της σπατάλης.