• Σχόλιο του χρήστη 'Μανταδάκης Νικόλαος' | 26 Δεκεμβρίου 2009, 21:53

    H άποψή μου για την αύξηση του αφορολόγητου ορίου με την προσκόμιση αποδείξεων, είναι αρνητική. Θεωρώ οτι το μέτρο ευνοεί τα υψηλότερα εισοδήματα που πραγματοποιούν και περισσότερες αγορές απο τις κατηγορίες δαπανών που αναφέρονται στο πρόγραμμα του Υπουργείου. Αν συγκρίνουμε δυο εισοδήματα της τάξεως των 30.000 € και υποθέσουμε οτι ο ένας ψωνίζει απο σουπερμαρκετ συντηρεί δυο αυτοκίνητα και αποκαθιστά μόνος του τις ζημίες σε ηλεκτρικά και υδραυλικά συστήματα, δεν ανανεώνει την γκαρνταρόμπα του και χρησιμοποιεί τον κουρέα η την κομμωτρια της γειτονιάς με κόστος 100€ το μήνα και καθαρίστρια με κόστος 300€ χωρίς φυσικά απόδειξη. Αγοράζει παιχνίδια για τα εγγόνια του και τα πηγαίνει σε λούνα παρκ και σινεμά. Τα έξοδά του μαζί με τις δαπάνες για τέλη αυτοκινήτων και ΔΕΚΟ πλησιάζουν όμως το όριο των εισοδημάτων του και αποταμιεύει τα υπόλοιπα για μελλοντική χρήση. Το αποτέλεσμα είναι οτι δύσκολα θα συγκεντρώσει αποδείξεις πάνω απο 2000 € Ο δεύτερος εισοδηματίας που έχει και ένα συμπληρωματικό "μαύρο" εισόδημα ξοδεύει στα επώνυμα καταστήματα ένδυσης υπόδησης, κάνει ταξίδια (Ξενοδοχεία-ταβέρνες) και παρουσιάζει αποδείξεις στα 6000€ Επομένως με το ίδιο εισόδημα έχει ανώτερο αφορολόγητο όριο, πληρώνει λιγότερα στην εφορία και απολαμβάνει καλύτερη ζωή. Και το συμπέρασμα είναι οτι το κράτος ενθαρρύνει την καταναλωτική δαπάνη έναντι της αποταμίευσης, και ευνοεί αυτούς που μπορούν να προσκομίσουν περισότερες "καταναλωτικές" αποδείξεις. Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να λαμβάνεται υπόψη, για αύξηση του αφορολογήτου ορίου, το σύνολο των καταναλωτικών δαπανών όπως αυτές μπορούν να μετρηθούν με το ύψος δαπάνης απο πιστωτικές κάρτες. Ο έμπορος ή ο ελέυθερος επαγγελματίας που δέχεται πληρωμή με πιστωτική κάρτα, άρα και έσοδο απο αυτή τη συναλλαγή δεν μπορεί να το κρύψει.