Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα19) Επισημαίνεται ότι το προαναφερθέν μέτρο για την επέκταση των εκπτώσεων από το φορολογητέο εισόδημα φυσικών προσώπων ποσών βάσει αποδείξεων αγορών, έχει επίσης ως στόχο τον περιορισμό της φοροδιαφυγής.Σχόλιο του χρήστη Ροσβήτα Λίντνερ | 27 Δεκεμβρίου 2009, 10:50
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ροσβήτα Λίντνερ' | 27 Δεκεμβρίου 2009, 10:50

    Αξιότιμοι κύριες και κύριοι, με τον τρόπο αυτό θα ήθελα να προτείνω μέτρα για δύο τομείς με μάλλον μεγάλο περιθώριο φοροδιαφυγής και αυτό επειδή οι συγκεκριμένες συναλλαγές δύσκολα εντοπίζονται από την εφορία. Μιλάω κατ' αρχήν για τα λεγόμενα ιδιαίτερα μαθήματα κατ'οίκον, τα οποία κοστίζουν στις οικογένειες πολλά λεφτά, συνιστούν όμως ένα φαινόμενο το οποίο ούτε θα καταργηθεί ούτε είναι ανήθικο, άλλα αθέμιτο μόνο ως προς τα φροντιστήρια που εκδίδουν αποδείξεις για κάθε συναλλάγη. Τα ιδιαίτερα μαθήματα είναι επίσης μία διέξοδος για πολλόυς απόφοιτους Πανεπιστημίου που δεν μπορούν να βρούν καμία άλλη δουλειά στον τομέα τους. Ο τζίρος φαντάζομαι αυτής της ασχόλησης δεν πρέπει να είναι καθόλου αμελητέος. Το να ακολουθήσουν τη νόμιμη οδό συνεπάγεται εφαρμογή του γνωστού μοντέλου Δελτίου Παροχής Υπηρεσχιών (μπλοκάκι) -συν το ΤΕΒΕ, φόρο 20%, ΦΠΑ 19%, που όμως δεν το αποφεύγουν τα συμβαλλόμενα μέρη, αφού αυξάνεται η έτσι και αλλιώς υψηλή αμοιβή για τα ιδιαίτερα μαθήματα, ενώ ταυτόχρονα συνοδεύονται από μια απίστευτη γραφειοκρατία χωρίς να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στους ενδιαφερόμενους. Η πρόταση μου γι' αυτό το πρόβλημα είναι η εξής: Πρέπει να υπάρχει ένα ειδικό μπλοκάκι για τέτοιου είδος εργασία, στο οποίο να αναγράφονται τα στοιχεία του κατόχου (σφραγίδα)και του μαθητή και τα εκάστοτε δίδακτρα για κάθε μάθημα. Για τα ποσά θα μπορούσε να γίνει μία φορολόγηση της τάξεως τον 5%, χωρίς να υπάρχει καμία υποχρέωση ασφάλισης στο ΤΕΒΕ. Το μπλοκάκι αυτό θα εκδίδεται άμεσα από τις εφορίες με την υπόδειξη της άδειας διδασκαλίας, επάρκεια ή του πτυχείου, χωρίς να επεμβαίνουν οι διευθύνσεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, και αυτό για το εξής λόγο: Εφόσον οι γονείς και σήμερα επιλέγουν ελεύθερα τις δασκάλες και τους δάσκαλους γαι τα παιδιά τους και το μάθημα γίνετα όχι σε δημόσιο χώρο όπως σε ένα φροντιστήριο, οι ίδιοι φέρουν αποκλειστικά την ευθύνη για την ποιότητα των μαθημάτων κατ' οίκο και η πολιτεία δεν πρέπει να ασχολείται περαιτέρω με το θέμα της ποιότητάς τους. Φυσικά πρέπει να υφίσταται η δύνατότητα οι αποδείξεις από αυτά τα μπλοκάκια να υποβληθούν μαζί με την φορολογική δήλωση των γονέων ούτως ώστε να υπάρχει ένα ενδιαφέρον για να τις ζητήσουν. Νομίζω ότι έτσι ένας ολόκληρος εργασιακός κλάδος δειλά δειλά μπορεί να εργάζεται σε ένα νόμιμο πλαίσο και το κράτος αποκτά εύκολα και ανώδυνα μια πηγή εισοδήματος, την οποία σήμερα φράζει η γραφειοκρατεία και το υψηλό κόστος για την απόκτηση ένος κανονικού μπλοκ αποδείξεων. Για να μη υπάρχει υπέρμετρη εκμετάλλευση του μέτρου θα μπορούσε να είναι περιορισμένο το ετήσιο ποσό έκδοσης αποδείξεων, (ας πούμε σε ένα ποσό της τάσεως των 6.000 €) πάνω από το οποίο θα υποχρεώνονται να συμμετάσχουν στο ΤΕΒΕ και στην κανονική φορολόγηση εισοδημάτων. Η δεύτερη μου πρόταση αφορά την φοροδιαφυγή των γιατρών. Και εδώ την ζημιά υφίστανται κυριώς τα νοικοκυριά, αφού πληρώνουν για καθε επίσκεψη στον μη συσνδεδεμένο με τον ασφαλιστικό φορέα τους γιατρό και βέβαια δεν τους συμφέρει να ζητάνε αποδείξεις. Κατ' αρχάς πρέπει εκ του νόμου να υπάρχει μια απαγόρευση της αναφοράς μίας τιμής χωρίς όλες τις επιβαρύνσης όπως ΦΠΑ κλπ. για όλες τις συναλλαγές στην επικράτεια. Ως Γερμανίδα υπήκοος μου είναι επίσης αδιανόητο, γιατί όλοι οι γιατροί αυτής της χώρας δεν πρέπει να συνεργάζονται με τα ταμεία, ειδικά τώρα, που οι ασφαλιστικοί φορείς σιγά σιγά μειώνονται. Βέβαια αυτό σε πρώτη φάση θα σήμαινε μία αύξηση του κόστους των ασφαλιστικών φορέων, άλλα ταυτόχρονα το κράτος θα είχε πρόσβαση στις αμέτρητες συναλλαγές στην "παραϊατρική". Την ευθύνη για την απόδειξη των εισοδημάτων τους θα έφεραν έτσι αυτομάτως οι ίδιοι οι γιατροί και όχι οι ιδιώτες, οι οποίοι συχνά απλά δεν εξυπερετούνται από τον ασφαλιστικό φορέα τους (παράλογοι χρόνοι αναμονής, έλλειψη ειδικοτήτων ή μηχανημάτων, επιτροπές με γραφειοκρατικό χαρακτήρα) και στρέφονται προς ιδιώτες γιατρούς. Με τον τρόπο αυτό δεν θα ήταν απαραίτητα και τα Μινι-νοσοκομεία και ιατρεία του ΙΚΑ, τα οποία έτσι και αλλίως πάσχουν από δυσλειτουργείες αφήνουν δυσαρεστημένους και τους ασφαλισμένους αλλά και τους γιατρούς που δουλεύον σ' αυτά. Ταυτόχρονα οι γιατροί πρέπει να αυξήσουν έτσι την αμοιβή τους για τις ιδιωτικές, μη ασφαλισμένες επισκέψεις και έτσι αυξάνεται και η πίεση προς τους εργοδότες να ασφαλίζουν τους εργαζόμενους τους σωστά. Το μέτρο αυτό βέβαια δεν μπορεί να λειτουργήσει, αν τα εξωτερικά ιατρεία των νοσκομείων συνεχίζουν να είναι το δωρεάν υποκατάστατο για μη ασφαλισμένους εργαζόμενους, οι οποίοι εις βάρος του νομοταγούς πολίτη εκμεταλλεύονται αυτή την δομή. Και εδώ πρέπει να ζητήσει το νοσοκομείο την ασφάλεια των ασθενών ή να ζητήσει μια αμοιβή, η οποία καθιστά την σχεδόν δωρεάν επίσκεψη στο νοσκομείο μη συμφέρουσα. Κατά την γνώμη μου τα εξωτερικά ιατρεία έχουν ένα πολύ συγκεκριμένα ρόλο, και δεν μπορούν πλέον να υποστηρίζουν την ανασφάλιστη εργασία. Με τις καλύερες ευχές για την καινούργια χρονιά Ροσβήτα Λίντνερ