Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη Ηλίας | 27 Δεκεμβρίου 2009, 12:50
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ηλίας' | 27 Δεκεμβρίου 2009, 12:50

    Θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψην όλες οι καταναλωτικές δαπάνες και όχι μόνο συγκεκριμένων κατηγοριών. Όταν κάπιος έχει χαμηλό εισόδημα αυτομάτως σημαίνει ότι χρησιμοποιεί το εισόδημά του για τα είδη άμεσης ανάγκης για την διαβίωσή του όπως τρόφιμα, ΔΕΚΟ, καύσιμα. Δεν είναι δυνατόν να έχει εισόδημα 12.000 Ευρώ τον χρόνο και να του ζητηθεί έως και 6.000 Ευρώ από αυτά να προέρχονται από ένδυση, τουριστικά καταλύματα, κοσμηματοπωλεία, γυμναστήρια και κομμωτήρια. Συνήθως πολύ υψηλότερα εισοδήματα κάνουν χρήση τέτοιων παροχών. Δηλαδή με αυτόν τον τρόπο επιβαρύνονται και πάλι τα χαμηλά εισοδήματα και από την άλλη πλευρά υψηλότερα εισοδήματα θα καταφέρνουν να διατηρούν το αφορολόγητο των 12.000 Ευρώ. Θα πρέπει, λοιπόν, κατά τη γνώμη μου να συμπεριληφθούν οι αποδείξεις απο super market, έστω και αν δεν υπάρχει θέμα φοροδιαφυγής σε αυτήν την κατηγορία. Ή τουλάχιστον να συμμετέχουν στην έκπτωση μέχρι ένα όριο π.χ. 3.000 Ευρώ. Ώστόσο Θα είναι πολύ σημαντικό γιατί θα συμβάλλει στη γενικότερη φιλοσοφία αναζήτησης αποδείξεων και θα είναι δίκαιο για τα χαμηλότερα εισοδήματα. Τέλος, αν θέουμε το μέτρο της έκπτωσης των αποδείξεων να έχει αποτέλεσμα, θα πρέπει να ύπάρξει και απόφαση για τις αποδείξεις που ξεπερνούν το αφορολόγητο των 12.000 Ευρώ, ειδάλλως το όφελος για την οικονομίς θα σταματήσει σε αυτό το όριο. Πέρα από τα 12.000 Ευρώ θα μπορούν να λαμβάνονται υπόψην αποδείξεις ειδικών κατηγοριών επαγγελματιών οι οποίοι δηλώνουν χαμηλό εισόδημα, όπως ιατροί, δικηγόροι, ελεύθεροι επαγγελματίες, συναργεία κλπ. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να γίνει μία σωστή μελέτη και όχι προχειρότητες, όπως συνηθήζουμε στην χώρα μας.