• Σχόλιο του χρήστη 'Θωμάς Λουκέρης' | 27 Δεκεμβρίου 2009, 14:40

    Εν όψη της νέας φορολογικής φιλοσοφίας που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, θα ήθελα να παραθέσω κάποιες πολύ εύλογες -γι’ αυτό και δυσνόητες στη χώρα της φεδράς πορτοκαλέας- παρατηρήσεις για τα ήδη ισχύοντα, για τα οποία θα ήθελα σαφείς απαντήσεις πριν προχωρήσουμε σε τυχόν νέους σχεδιασμούς. 1. Στη φορολογία μισθωμάτων από ακίνητα σωστά τα εισοδήματα θα πρέπει να μπαίνουν στην ισχύουσα φορολογική κλίμακα και να φορολογούνται ανάλογα. Γιατί όμως θα πρέπει να πληρώνεται πρόσθετος φόρος 3% στα μισθώματα, χαρτόσημο ΟΓΑ στις επαγγελματικές μισθώσεις και προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος; Ας πάρουμε το απλό παράδειγμα που κάποιος με τεράστιους κόπους και απασχόληση που δεν καταλαβαίνει Σαββατοκύριακά, οκτάωρα και άλλα ωραία, δεν έχει την τύχη να είναι διορισμένος στο δημόσιο και να απεργεί ζητώντας «κεκτημμένα» και αυξήσεις που οι άλλοι κατά βάση πληρώνουν από τους φόρους τους, ενώ μπορεί να μην βρίσκει σταθερή απασχόληση και στον ιδιωτικό τομέα, ή να βρίσκει περιστασιακές εργασίες του βασικού μισθού. Από την άλλη, έχει τα όποια μισθώματα που εισπράτει για να συντηρεί την οικογένειά του, τα οποία είναι μια επιχειρηματική απασχόληση με κόστη συντήρησης ζημιών / φθορών, αβεβαιότητα είσπραξης (δεν ξέρεις για πόσο θα έχεις εισόδημα ή πόσα θα μπορείς να εισπράτεις) δικαστικά έξοδα συμβολαίων / αγωγών κτλ. Από που δικαιολογείται να φορολογείται για τα εισοδήματά του με διαφορετικό και ιδιαίτερα επιβαρυντικό τρόπο σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα φυσικά πρόσωπα, τα οποία σε ότι αφορά τους μισθωτούς εισπράτουν 14 μισθούς καθαρούς από φόρους, έχουν ασφάλιση υγείας και σύνταξης και καμία προκαταβολή δεν τους επιβαρύνει, αν και είναι αυτοί που έχουν τις καλύτερες πιθανότητες να έχουν και το νέο χρόνο το ίδιο τουλάχιστον εισόδημα με τον προηγούμενο. Κατά συνέπεια, θεωρώ ότι το ισχύον σύστημα είναι βαθύτατα δημαγωγικό και αντιδημοκρατικό, καθώς πρώτα και πάνω από όλα στερεί από το φυσικό πρόσωπο που έχει την «τύχη» να στηρίζεται μόνο στο ασταθές εισόδημα που παράγει ο ίδιος με τον κόπο του για την οικογένειά του μέσω των ακινήτων την ισότιμη φορολογική αντιμετώπιση σε σχέση με το σύνολο όλων των υπόλοιπων φυσικών προσώπων στη χώρα μας. Όλοι θα πρέπει φορολογούνται με τον ίδιο τρόπο, με όλα τα εισοδήματά τους -άσχετα πηγής- να υπάγονται στην ισχύουσα φορολογική κλίμακα, χωρίς απαλλαγές και αυτελή φορολόγηση, πλην σωμμάτων ασφαλείας –και κυρίως των ιπτάμενων και μηχανικών της πολεμικής αεροπορίας- που εργάζονται για την ασφάλεια και την προστασία όλων μας και δικαιούνται μιας αναγνώρισης από το κοινωνικό σύνολο. 2. Σε συνέχεια του ανωτέρω, αναρωτιέμαι γιατί δεν αφαιρούνται πλήρως από το φορολογητέο εισόδημα οι δαπάνες ιδιωτικής νοσοκομειακής περίθαλψης και ιδιωτικών προγραμμάτων συνταξιοδότησης, όπως ακριβώς γίνεται με τις κρατήσεις του ΙΚΑ στις αμοιβές των μισθωτών ιδιωτικού και δημόσιου τομές. Πόσο δε μάλλον όταν κάποιος δεν έχει την «τύχη» να είναι μόνιμα απασχολούμενος στο δημόσιο, ή δεν βρίσκει σταθερή δουλειά στον ιδιωτικό τομέα και άρα δεν έχει σταθερή νοσοκομειακή κάλυψη, ούτε εγγυημένη συνταξιοδοτική αποταμίευση για όταν μεγαλώσει. Θεωρώ την υπάρχουσα κατάσταση επίσης βαθύτατα αντισυνταγματική καθώς σε καμία περίπτωση δεν διασφαλίζει την ισότητα των πολιτών στη φορολογική τους αντιμετώπιση αλλά και τις δυνατότητες προστασίας της υγείας και της συνταξιοδότησης, υποχρεώνοντας τον οποιονδήποτε δεν μπορεί να έχει νοσοκομειακή κάλυψη από το δημόσιο, να τιμωρείται που πληρώνει από την τσέπη του -ακόμα και ως μη μισθωτός- για να παρέχει προστασία στην υγεία της οικογένειάς του. Σε ότι αφορά τη σύνταξη, οι ίδιες οι εξελίξεις δείχνουν τι μπορεί να αναμένει κανείς από το κράτος εκεί που έχουν οδηγηθεί τα αποθεματικά των ταμείων. Οπότε ας τιμωρηθούν όσοι με κόπο και στερήσεις προσπαθούν να επιτύχουν αποταμίευση για την τρίτη ηλικία τους μόνοι τους μέσω ιδιωτικών προγραμμάτων, που μάλιστα η κυβέρνηση δεν φροντίζει να προστατέψει στο ελάχιστο όπως έδειξε η πρόσφατη ιστορία της ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ που ορθώς έκλεισε βάση των όσων φαίνεται ότι ίσχυαν, αλλά που είναι το κράτος για να προστατέψει όσους στήριζαν πάνω της την υγεία τους και τις συντάξεις τους; Το μόνο που απασχολεί όπως φαίνεται είναι απλά τι παραπάνω θα εισπράξει από τους πολίτες που βάλλονται από παντού (ανεργία, αβέβαιες συντάξεις για όσους καλύπτονται, αυξημένοι φόροι μεταβιβάσεων στα παιδιά κτλ). Με άλλα λόγια, η υπάρχουσα φιλοσοφία θέλει τον πολίτη να τιμωρείται για όσα κουράστηκε να πετύχει, για να συντηρούνται συντεχνίες και κομματικοί μηχανισμοί και τα «κεκτημένα» τους. 3. Κλείνοντας, να έλθω και στο θέμα της πρόσθετης φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας, μέσω του ΦΜΑΠ. Τί σημαίνει ΦΜΑΠ; Σημαίνει ότι μπορεί κάποιος να έχει ακίνητα που όπως περιέγραψα παραπάνω ως αποτέλεσμα των κόπων του εξασφαλίζουν ένα αβέβαιο και με διακυμάνσεις ετήσιο εισόδημα για να ζει την οικογένειά του και να καλύπτει τις δαπάνες υγείας, να φορολογείται όπως όλοι μέσω κλίμακας και επιπρόσθετα (και αντισυνταγματικά) μέσω πρόσθετων φόρων 3% μισθωμάτων, χαροσήμων και προκαταβολών επόμενου έτους, αλλά παρόλα αυτά, να τιμωρείται περαιτέρω μέσω και μέσω ενός φόρου που έρχεται να πλήξει επιλεκτικά κάποιους με βάση ένα αυθαίρετο κατώφλι εισοδήματος ώστε να βρει μια ευκαιρία το κράτος να αρπάξει επιπρόσθετα ότι μπορεί για να συντηρεί τους κομματικούς μηχανισμούς, τις συντεχνίες και τα «κεκτημένα» τους από τον κόπο των υπόλοιπων που όπως είπαμε ούτε από μονιμότητα ξέρουν, ούτε από πουθενά οφελούνται, ούτε δημόσια υγεία, εφάπαξ και σύνταξη πρόκειται να λάβουν και που στερούνται για να ζήσουν και να αφήσουν κάτι στα παιδιά τους. Από που προκύπτει ότι όταν κάποιος έχει ακίνητα, ειπράτει μόνιμα και σταθερά από αυτά; Από που προκύπτει ότι πρέπει να πληρώνει ένα φυσικό πρόσωπο όλες αυτές τις φορολογικές επιβαρύνσεις, όταν υψηλόμισθοι του ευρύτερου δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που λαμβάνουν παραπλήσιες ετήσιες αποδοχές μετά από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές εξαντλούν τη φορολογική τους υποχρέωση στις κρατήσεις των μισθών τους; Για να μην αναφέρω τα bonus, stock options και δωρεάν αυτοκίνητα που πολλοί από αυτούς έχουν δωρεάν, όταν εμείς οι «έχοντες» τα πληρώνουμε όλα από την τσέπη μας; Με άλλα λόγια, η υπόθεση ΦΜΑΠ είναι μια ωραία εφεύρεση για να τιμωρούνται πάντα οι ίδιοι, όταν οι έχοντες ίδια ή και μεγαλύτερα εισοδήματα από μισθούς μένουν στο απυρόβλητο. Σαν ένα επιπλέον φόρο Μεγάλης Περιουσίας που εφαρμόζεται επιλεκτικά σε μια κατηγορία εισοδημάτων που ήδη φορολουγούνται πολύ περισσότερο από τα άλλα ομοειδή τους, διευρύνοντας την ανισότητα μεταξύ των φυσικών προσώπων της ίδιας κρατικής οντότητας, κάτι επίσης βαθύτατα αντίθετο με την έννοια της ισότητας που προβλέπει το Σύνταγμα για τις υποχρεώσεις των πολιτών έναντι του κράτους. Πόσο δε μάλλον στην όχι απίθανη ευτράπελη περίπτωση που τα ακίνητα μπορεί κάποιες χρονιές να πληρώνουν ΦΜΑΠ αλλά να είναι κενά και να μην αποδίδουν εισόδημα στον κάτοχό τους. Σαν να φορολογείται αντίστοιχα ο μισθωτός επειδή και μόνο κατέχει μετοχές, ομόλογα ή αμοιβαία κεφάλαια στα οποία ακόπως επένδυσε τα χρήματά του αντί να τα κάνει ακίνητα (για την κατασκευή των οποίων ο κάτοχός τους μάλιστα αποζημίωσε ένα σωρό εμπλεκόμενους εργαζόμενους και προμηθευτές υλικών και πλήρωσε ένα σωρό ασφαλιστικές εισφορές βοηθώντας έτσι τη δημιουργία γενικότερου εισοδήματος για την οικονομία και το κοινωνικό σύνολο). Κύριοι, αν πράγματι ενδιαφέρεστε να φέρετε ισότητα και δικαιοσύνη, καταργείστε τις πρόσθετες φορολογίες και προκαταβολές για τα μισθώματα, αφαιρέστε από το φορολογητέο εισόδημα το σύνολο των δαπανών ιδιωτικής ασφάλισης υγείας και σύνταξης, καταργείστε το ΦΜΑΠ (η θέστε ίδιο φόρο για Μεγάλη Περιουσία γενικότερα ανάλογα με τα εισοδήματα που έχει ο καθένας) και καταπολεμήστε τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά και την ανικανότητα είσπραξης των βεβαιωμένων ανείσπρακτων οφειλών. Σε ότι με αφορά, σκοπεύω να προσφύγω στο Συμβούλιο Επικρατείας (και αν χρειαστεί και στο ευρωπαϊκό δικαστήριο) μαζί με άλλους αδίκως βαλλόμενους ίδιας κατηγορίας για να καταργηθούν οι ανωτέρω καταφανείς αδικίες εαν δεν το πράξει η ίδια η νέα κυβέρνηση αποκαθιστώντας την έννοια του δικαίου και απέναντί μας όπως μας οφείλει. Κύριε Πρωθυπουργέ, κύριε Υπουργέ Οικονομικών, αποκαταστήστε τη δικαιοσύνη, αλλιώς θα οδηγήσετε το κράτος σε μεγάλες περιπέτειες και ρίξεις με τους αδικημένους πολίτες του καθώς η αδικία δεν πάει άλλο. Με Εκτίμηση Θωμάς Λουκέρης