Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα27) Οι διεθνείς τάσεις δείχνουν επίσης έμφαση σε αποκεντρωμένα φορολογικά έσοδα υπέρ της τοπικής αυτοδιοίκησηςΣχόλιο του χρήστη Αθανάσιος Βασιλάκης | 27 Δεκεμβρίου 2009, 14:50
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αθανάσιος Βασιλάκης' | 27 Δεκεμβρίου 2009, 14:50

    Η πρόταση της διαδικασίας του Benchmarking (Συγκριτική Αξιολόγηση) Η διαδικασία του Benchmarking εφαρμόστηκε από την εταιρία Xerox στις αρχές της δεκαετίας του ΄80. Οι αρχικές προσπάθειες έγιναν με σκοπό τη σύγκριση επιμέρους κατασκευαστικών κοστών. Με τα χρόνια χρησιμοποιήθηκε ως διαδικαστική έρευνα και ως ένα αξιοσημείωτο εργαλείο στρατηγικής. Το υπουργείο Οικονομικών μπορεί να θεωρήσει το Benchmarking ένα ουσιώδες εργαλείο για την ποιοτική ανάπτυξη των Δημοσίων Οικονομικών Υπηρεσιών για την υποστήριξη των φορολογικών εσόδων της τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ο Camp (1995) ταξινομεί τις πρακτικές της σε τέσσερις κατηγορίες:  Εσωτερική. Αναφέρεται στη σύγκριση παρόμοιων διαδικασιών της ίδιας επιχείρησης.  Ανταγωνιστική. Εξετάζει συγκεκριμένα συγκρίσιμα σημεία με το καλύτερο άμεσο ανταγωνιστή.  Λειτουργική. Αφορά σύγκριση των μεθόδων που ακολουθεί η επιχείρηση με εκείνες άλλων επιχειρήσεων με παρόμοιες διαδικασίες στην ίδια λειτουργία.  Γενική διαδικασία. Σύγκριση των διαδικασιών της επιχείρησης με άλλες που έχουν υποδειγματικές και καινοτόμες διαδικασίες. Το Benchmarking από μόνο του είναι μια διαδικασία. Δεν χρησιμοποιείται από το Υπουργείο οικονομικών για να αποδείξει ότι είναι καλό σε κάτι, αλλά για να μάθει πως μπορεί να γίνει καλύτερο. Το Benchmarking από μόνο του δεν βελτιώνει την εικόνα του Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Παρέχει όμως πληροφορίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη βελτίωσή των φορολογικών εσόδων. Το Benchmarking χρησιμοποιείται ως εργαλείο τελειότητας που θα βελτιώσει τη ποιότητα, την παραγωγικότητα και την ικανοποίηση του φορολογούμενου πελάτη - πολίτη. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όλες τις Δ.Ο.Υ. ή την τοπική Αυτοδιοίκηση, ανεξάρτητα από το μέγεθος και τους τύπους τους. Επιγραμματικά μερικά από τα πιο συνηθισμένα βήματα που γίνονται για παράδειγμα στις φορολογικές διοικήσεις των ευρωπαϊκών χωρών μέσου του IOTA (Intra- European Oranisation of Tax Administrations) είναι: 1. Σχεδίαση του Benchmarking πλάνου. 2. Συλλογή πληροφοριών για τον οργανισμό, καθώς και των άλλων αντίστοιχων οργανισμών 3. Μελέτη των δεδομένων από εσωτερικές και εξωτερικές πηγές 4. Αξιολόγηση και προτάσεις 5. Χρήση όλων των παραπάνω δεδομένων για τη μετέπειτα βελτίωση. Ουσιαστικά ελέγχεται ο ανταγωνισμός (π.χ. των φορολογικών διοικήσεων στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων) και γίνεται σύγκριση μεταξύ των διοικήσεων. Αναγνωρίζονται τα κενά (τι κάνουν οι άλλοι που εμείς δεν κάνουμε) και κωδικοποιούνται οι βελτιώσεις Τα πλεονεκτήματα από την εφαρμογή του Benchmarking συνοψίζονται στα ακόλουθα:  Βοηθά να αναγνωριστούν τα μέρη των διαδικασιών που έχουν τη μεγαλύτερη αξία βρίσκοντας τρόπους για βελτίωση της εικόνας του Υπουργείου Οικονομικών μέσω εσωτερικής και εξωτερικής έρευνας  Αποκαλύπτει τις δυνάμεις και τις αδυναμίες λειτουργιών, ενεργειών και τεχνολογιών  Βοηθά την εταιρία να εντοπίσει τις «κρυφές» απειλές και να ενημερώνεται σε ποια θέση βρίσκεται ως προς τους ανταγωνιστές  Γίνονται καλύτερες προετοιμασίες για την επίτευξη των απαιτήσεων του φορολογούμενου πελάτη - πολίτη  Βοηθά να αναγνωριστούν οι ευκαιρίες που θα βελτιώσουν τις τρέχουσες διαδικασίες, θα καταργήσουν περιττές διαδικασίες και θα δημιουργήσουν νέα προϊόντα και υπηρεσίες Οι Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες και οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης δεν λειτουργούν για τη μεγιστοποίηση του κέρδους όπως οι ιδιωτικές εταιρίες αλλά για τη μεγιστοποίηση της κοινωνικής ευημερίας. Ο εμπειρικός έλεγχος μπορεί να αναδείξει ένα σύνολο αναφοράς βελτίωσης των καλύτερων Δ.Ο.Υ. ή οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ως πρότυπο για τις υπόλοιπες (Vasilakis, 2008). Οι βασικοί προβληματισμοί των προτάσεων και των σχολίων ίσως να περιλαμβάνουν αρκετά λάθη και παραλείψεις αλλά έχουν αναπτυχθεί εις βάρος του προσωπικού μου χρόνου. Σε κάθε περίπτωση χρειάζονται περαιτέρω μελέτη και έρευνα από ομάδα εργασίας αξιόλογων εφοριακών συναδέλφων. Κατά συνέπεια, η πολιτική ηγεσία θα πρέπει να επιλέξει το μοντέλο, το πλαίσιο ή τη μεθοδολογία που θεωρεί κατάλληλη και να προσαρμόζεται η στρατηγική επιλογή της στις ιδιαιτερότητές των Δημοσίων Οικονομικών Υπηρεσιών ή των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Με εξαιρετική εκτίμηση, Αθανάσιος Γ. Βασιλάκης ΤΕ Γ΄ Εφοριακών, Υπεύθυνος κατάρτισης της Σχολής Επιμόρφωσης Υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών (Σ.Ε.Υ.Υ.Ο.)