• Σχόλιο του χρήστη 'Αγγελική Βαξάλη' | 27 Δεκεμβρίου 2009, 16:13

    Η φορολόγηση των ελευθερών επαγγελματιών με βάση ένα ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα θεωρώ ότι θα αδικήσει πολλούς ελεύθερους επαγγελματίες και θα τους φέρει σε αδιέξοδο, ειδικά μέσα στο υπάρχον κλίμα της οικονομικής κρίσης. Το ίδιο πιστεύω και για την εφαρμογή ορισμένων αντικειμενικών κριτιρίων (κατοικία, πιστωτικές κάρτες, μικρά αυτοκίνητα κλπ.). Θα δώσω ένα παράδειγμα: Εγώ και ο άνδρας μου είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες και συνεργαζόμαστε στη δουλειά μας (ο άνδρας μου σύμβουλος πληροφορικής με τιμολόγιο, εγώ προγραμματιστής/δημοσιογράφος με δελτίο παροχής). Σημειώνω ότι δεν έχουμε ποτέ παραδώσει δουλειά χωρίς να κόψουμε τιμολόγιο ή απόδειξη. Ωστόσο, στα πέντε χρόνια που δουλεύουμε βρισκόμαστε πάντα εντός του αφορολόγητου δικαιούμενη επιστροφής τους προκαταβληθέντα φόρου 20% στον οποίο υπόκεινται τα δελτία παροχής υπηρεσιών. Έχω ένα αυτοκίνητο 1100 κυβικών, αξίας 12000 ευρώ, εκ των οποίων η μητέρα μου μου έδωσε τα 3000. Κατοικούμε σε ένα σπίτι 110 τετραγωνικών, το οποίο σε μεγάλο μέρος συντηρούν οι γονείς μας γιατί εμάς δεν μας φτάνουν τα χρήματα. Την ασφάλεια ζωής μου και του παιδιού την πληρώνουν οι γονείς μας. Από που κι ως που λοιπόν μπορεί να αποφασίσει οποιοσδήποτε πόσα λεφτά είμαστε υποχρεωμένοι να δηλώνουμε στην εφορία; Δηλαδή τι θα πρέπει να κάνουμε αν δεν καταφέρνουμε να βγάζουμε το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα; Γιατί να πρέπει να πληρώνουμε τον ίδιο φόρο με όσους το βγάζουν; Γνωρίζετε πολύ καλά ότι τα νέα ζευγάρια στην Ελλάδα συνηθίζεται να λαμβάνουν οικονομική υποστήριξη (χρήματα, τρόφιμα κλπ.) από τους γονείς τους διότι η ζωή στην χώρα μας έχει γίνει πολύ ακριβή και δύσκολη. Από τότε που γέννησα, επειδή εργάζομαι στο σπίτι, η παραγωγικότητά μου έχει μειωθεί στο 50% γιατί πρέπει να ασχολούμαι και με το παιδί. Γιατί θα πρέπει να τιμωρηθώ γι' αυτό; Γιατί οι έντοιμοι ελεύθεροι επαγγελματίες που δηλώνουν τα πάντα στην εφορία και αποδίδουν πάντα και όλο το ΦΠΑ θα πρέπει να την πληρώσουν λόγω της αδυναμίας του συστήματος να ελέγξει όσους φοροδιαφεύγουν. Όταν ο γυναικολόγος μου πληρώνεται 70 ευρώ την επίσκεψη και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου του πλήρωνα 90 ευρώ κάθε μήνα χωρίς ποτέ να μου κόψει απόδειξη, ενώ διατηρεί πολυτελές γραφείο στο Κολωνάκι και σπίτι στη Βούλα, γιατί θα πρέπει να τιμωρηθώ εγώ για τη φοροδιαφυγή του; Δηλαδή, αν μου έχουν παραχωρήσει ή κάνει γονική παροχή οι γονείς μου ένα σπίτι 150 τετραγωνικών, θα πρέπει να το πουλήσω να πάω να μείνω σε υπόγειο ώστε να μειώσω το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα στην εφορία; Τότε, γιατί να μην ισχύει το ίδιο για τον δημόσιο υπάλληλο; Δώστε κίνητρα να συγκεντρώνουμε αποδείξεις από όλες αυτές τις επαγγελματικές κατηγορίες που φοροδιαφεύγουν (γιατρούς, συνεργεία αυτοκινήτων, κομμωτές κλπ.), μειώνοντας σε όλους (συνταξιούχους, δημόσιους, ιδιωτικούς, ελευθεροεπαγγελματίες) το αφορολόγητο και θεσπίζοντας ένα επιπλέον αφορολόγητο βάση αποδείξων, δικαιολογώντας οποιαδήποτε απόδειξη για ιατρικές υπηρεσίες, συντηρήσεις αυτοκινήτων, κομμωτήρια, εστιατόρια...) ώστε ο κόσμος να απαιτεί απόδειξη από όλους όσους παρέχουν υπηρεσίες. Αυτό πιστεύω ότι είναι ο πιο δίκαιος -για όλους- τρόπος να συμβάλλουν στην πάταξη της φοροδιαφυγής, χωρίς να δημιουργούνται κοινωνικές ανισότητες εις βάρος συγκεκριμένων επαγγελματικών κατηγοριών. Επίσης, τολμήστε επιτέλους να χτυπήσετε τους επιχειρηματίες που κερδοσκοπούν εις βάρος των εργαζομένων. Γνωρίζετε, για παράδειγμα, ότι στις Αττικές Εκδόσεις, οι περισσότεροι δημοσιογράφοι είναι με μπλοκάκι; Όχι μόνο αυτοί που είναι εξωτερικοί συνεργάτες (όπως εγώ) αλλά και οι εσωτερικοί και μόνιμοι; Γνωρίζετε πως εδώ και 5 χρόνια πληρώνονται με τους ίδιους μισθούς, χωρίς να δικαιούνται κανένα δώρο Πάσχα, Χριστουγεννων κλπ. και χωρίς να πληρώνονται τον Αύγουστο γιατί δεν κυκλοφορεί περιοδικό; Είναι εύκολο φαντάζομαι να δείτε από το βιβλίο εσόδων-εξόδων ενός ελευθεροεπαγγελματία ότι διατηρεί μόνιμη σχέση εργασίας με έναν εργοδότη. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι που πρέπει να βάλετε το μαχαίρι στο κόκκαλο. Δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχει πληθώρα ελευθέρων επαγγελματιών που φοροδιαφεύγει, πρόκειται όμως και για την επαγγελματική τάξη με τα λιγότερα προνόμια (δεν δικαιούνται άδειας, δεν δικαιούνται καμμίας βοήθειας σε περίπτωση μητρότητας -εγώ δούλευα μία μέρα μετά αφού γέννησα με καισαρική!-, δουλεύουν από το πρωί ώς το βράδυ, ζουν σταθερά σε καθεστώς άγχους και αβεβαιότητας), ενώ παράλληλα είναι η τάξη που κινεί την αγορά. Πολλοί φοροδιαφεύγουν, είναι όμως και πολλοί που όντως βγάζουν λιγότερα από έναν ανειδίκευτο εργάτη!