Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα4) Προτείνεται η κατάργηση φοροαπαλλαγών ή αυτοτελούς φορολόγησης εισοδημάτων όταν δεν επιβάλλονται από λόγους κοινωνικής ευαισθησίας ή αντικειμενικά οικονομικά αίτια.Σχόλιο του χρήστη ΧΑΜΠΟΥΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ | 27 Δεκεμβρίου 2009, 19:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΧΑΜΠΟΥΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ' | 27 Δεκεμβρίου 2009, 19:47

    Σχετικά με το άρθρο 45 του Ν.2238 παράγραφος 4δ, περί απαλλαγής κατά 20 % εισοδημάτων μισθωτών που προέρχονται από δικαστικές αποφάσεις: η απαλλαγή αφορά και την περίπτωση όπου ο μισθωτός προσφεύγει στη δικαιοσύνη γιά να διεκδικήσει δικαστικά τους μισθούς του που ο εργοδότης του δεν τού καταβάλλει (π.χ. σε περίπτωση άκυρης απόλυσης μισθωτού). Εάν ο εργαζόμενος δικαιωθεί, τότε αναγκάζεται να δηλώσει όλους τους μισθούς που του επιδίκασε η δικαοσύνη τη χρονιά της είπραξής τους και έτσι: 1. Παίρνει τους μισθούς του μετά από δύο και τρία χρόνια, όσο δηλαδή μπορεί να διαρκέσει μιά δικαστική διαμάχη. 2. Μπορεί να πάρει τους μισθούς του ίδιου διαστήματος όλους μαζί και έτσι να παρουσιάσει ένα εικονικά υψηλό εισόδημα, φορολογούμενος με υψηλότερο συντελεστή από αυτόν που θα είχε αν πληρωνόταν κανονικά και 3. Χάνει το αφορολόγητο όριο που θα είχε κάθε χρόνο αν έπαιρνε τους μισθούς του κανονικά, διότι θεωρείται ότι τους παίρνει μόνο σε ένα έτος και κάνει χρήση του αφορολογήτου μόνο του έτους αυτού. Τελικά δηλαδή ο εργαζόμενος υφίσταται την αδικία: α. του εργοδότη του, που δεν τον πλήρωνε κανονικά γιά ενδεχομένως μεγάλο διάστημα και τον υποχρέωσε να κάνει δικαστικά έξοδα (που δεν εκπίπτουν) γιά να εισπράξει δεδουλευμένα. β. του κράτους, που αθροίζει όλα τα εισοδήματα του εργαζομένου λόγω βραδυπορίας των δικαστηρίων υπερφορολογώντας τον, αφού αθροίζει μισθούς που έπρεπε να έχουν εισπραχθεί σε προηγούμενα χρόνια με τα εισοδήματα που ενδεχομένως κερδίζει ο μισθωτός εργαζόμενος σε μεταγενέστερο χρόνο (το τρέχον φορολογικό έτος) ή αθροίζοντας αποδοχές ολλών επιδίκων ετών μαζί. Σε περίπτώσεις τέτοιες ο νόμος με το παραπάνω άρθρο δίνει δίνει 20% απαλλαγή συνολικά. Αυτή δεν φέρνει τον μισθωτό που έχει πέσει θύμα αδικίας στο επίπεδο όλων των υπολοίπων που πληρώνονται κανονικα. Πρέπει: 1.Η απαλλαγή αυτή το 20% να χορηγείται γιά κάθε έτος καθυστέρησης της είσπραξης των μισθών, που μπορεί να είναι δύο και τρία χρόνια. Αυτό είναι το ελάχιστο γιά τα δικαστικά έξοδα που ο μισθωτός καλείται να πληρώσει σε περιπτώσεις που διεκδικεί το μισθό του δικαστικά και γιά την ταλαιπορία στην οποία υποβάλλεται γιά κάτι που γιά τους υπολοίπους είναι δεδομένο. 2.Πρέπει να δίνεται το αφορολόγητο ποσό γιά κάθε έτος αργοπορίας της είσπραξης των μισθών λόγω εξέλιξης της αντιδικίας του εργαζομένου με τον εργοδότη του που μπορεί να διαρκέσει πολύ, ή εναλλακτικά: 3.Να γίνεται η φορολόγηση με αναδρομική φορολογική δήλωση γιά τα έτη που αφρούν οι δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν τον εργαζόμενο. Ευχαριστώ γιά το χρόνο και την προσοχή σας.