Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη ΑΚ | 27 Δεκεμβρίου 2009, 21:28
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΚ' | 27 Δεκεμβρίου 2009, 21:28

    Αν εξαιρεθούν οι πάγιες καταναλωτικές ανάγκες τι μένει μετά; Πόσα δηλαδή θα ξοδεύει μία οικογένεια κάθε χρόνο σε γιατρούς, δικηγόρους, επισκευές, κλπ.(Κάθε χρόνο θα πρέπει να βάφω το σπίτι ή να αρωσταίνω με το ζόρι!!!) Μία οικογένεια που αποταμιεύει (για το μέλλον της και το μέλλον των παιδιών της) και φροντίζει να συγκρατεί τις διάφορες ελαστικές δαπάνες θα πρέπει να τιμωρείται; Τι θα γίνει με όσους έχουν υψηλό αφορόγητο (π.χ. τρίτο παιδί - φυσικά οι υποσχέσεις της προηγούμενης κυβέρνησης για τους τρίτεκνους μπήκαν στις καλένδες). Πόσες αποδείξεις να μάζέψουν; Δεν θα ήθελα να απαντήσω στα σχόλια συμπολιτών εναντίον τριτέκνων-πολυτέκνων παρά μόνο να τους ρωτήσω ποιού τα παιδιά θα εισφέρουν σε λίγα χρόνια για να πληρώνονται τις συντάξεις τους. Γιατί το κόστος σε ιδιωτικά σχολεία δεν συμπεριλαμβάνεται στις εκπεστέες δαπάνες; (δεν στέλνουν μόνο οι εύποροι τα παιδιά τους σε ιδιωτικά αλλά και πολίτες που προσπαθούν να δώσουν στα παιδιά τους υψηλότερο επίπεδο παιδείας από το δημόσια παρεχόμενο και οι οποίοι συνεχίζουν τόσα χρόνια να στηρίζουν τη δημοσιονομική πολιτική του κράτους πληρώνοντας αγόγγυστα τους φορους τους χωρίς να υπάρχει καμμία ανταπόδωση σε κρατικές υπηρεσίες, το αντίθετο) Γιατί στοχεύονται πάντα οι ειλικρινείς φορολογούμενοι που προσπάθησαν τίμια και επίπονα στη ζωή τους για να ανεβάσουν κάπως το βιοτικό τους επίπεδο και βλέπουν την πολιτεία να τους στοχοποιεί και να τους τιμωρεί; Η λύση είναι ξεκάθαρη: 1. Εφαρμογή των Νόμων (δεν χρειάζονται καινούργιοι) 2. Πραγματική Εφαρμογή του Πόθεν Εσχες. 3. Στελέχωση των ελεγκτικών μηχανισμών με πραγματικά αδιάφθορους επαγγελματίες τους οποίους βέβαια θα πρέπει το κράτος να πληρώνει με τους όρους της ελεύθερης αγοράς ώστε να λαμβάνει αντίστοιχα υψηλό επίπεδο παραγωγικότητας. (Οι εξαγγελίες π.χ. για μισθούς Διοικητών μεγάλων οργανισμών με πλαφόν τις 8.000 ονομαστικό μισθό -όσα δηλαδή παίρνει ένας καλός λογιστής σε μία μεσαία εταιρία- είναι μόνο για επικοινωνιακούς σκοπούς) Τέλος, θεωρώ ότι στόχος της εκάστοτε κυβέρνησης είναι να στηρίξει την οικονομία, κυρίως σε μία περίοδο κρίσης, και όχι μόνο η εισαγωγή νέων εισπραχτικών μέτρων που στοχεύουν τους ίδιους και τους ίδιους χωρίς να επεκτείνεται η φορολόγηση σε αυτούς που εικοσαετίες τώρα διαφεύγουν των φορολογικών τους υποχρεώσεων. Ας τελείωσουμε με το παιχνίδι της επικοινωνίας δαιμονοποιώντας όσους δηλώνουν το "τεράστιο ποσό" των 70.000 (δηλ. περίπου 3.000 καθαρά τα οποία πληρώνουν ενοίκια, δάνεια, σχολεία, δαπάνες διαβίωσης, κλπ) για να χαϊδεύουμε τα αυτιά των "700" ευρώ. Σκοπός όλων πρέπει να είναι να αυξηθούν τα "700" ευρώ και όχι να τελείωσουμε τα 70.000. Σας ευχαριστώ