• Σχόλιο του χρήστη 'Μπαρμπαρέσος Χρήστος' | 27 Δεκεμβρίου 2009, 21:51

    Θα ήθελα να υπάρχει ενιαίος τρόπος φορολόγησης, εφόσον όλα είναι ξεκάθαρα και δομημένα. Όμως υπάρχουν επαγγέλματα στα όποια πολύ δύσκολα λόγω της φύσης τους και της σχέσης εργασίας μπορεί ξεκάθαρα να προσδιοριστεί το φορολογητέο εισόδημα. Παράδειγμα αποτελεί ο ιδιοκτήτης ταξί μη οδηγός ο οποίος ενοικιάζει το ταξί και αμοίβεται με ένα συγκεκριμένο μίσθωμα. Αυτός θα μπορούσε να καταθέτει το συμφωνητικό μίσθωσης στην εφορία, όπως γίνεται και στην μίσθωση ακινήτων. Ο οδήγός ή οδηγοί του ΕΔΧ, πως θα μπορούσαν να φορολογηθούν, αφού τις περισσότερες φορές η σχέση τους με τον ιδιοκτήτη δεν διαρκεί παρά μόνο ελάχιστους μήνες. Αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν 2 οδηγοί πως θα μπορεί να γίνεται ο λογιστικός προσδιορισμός του αποτελέσματος αφού το κράτος πρώτα πρέπει να προσδιορίσει με νόμο την σχέση οδηγού και ιδιοκτήτη. Στην παρούσα φάση υπάρχει μίσθωση προσοδοφόρου αντικειμένου και όχι εξαρτημένης υπαλληλικής σχέσης. Η υπαλληλική σχέση βρίσκεται μόνο στο θέμα των ασφαλιστικών εισφορών, στις οποίες το κράτος για να καλύψει την ερμαφρόδυτη φύση του, επιβάλει ΙΚΑ στου οδηγούς και ευθύνη στους ιδιοκτήτες, αλλά δεν δίνει το δικαίωμα στους οδηγούς,αν και ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ ούτε για επίδομα αδείας ούτε για αποζημίωση απόλυσης. Αρα καλό είναι το κράτος πρώτα να ρυθμίσει τα βασικά πλαίσια της εργασίας και κατόπιν αφού ξεκαθαρίσει το τοπίο να βάλει τον τρόπο φορολόγησης αυτών και όχι εκμεταλλευόμενο τον θυμό ή την ημιμάθεια των ελλήνων πολιτών να προσπαθεί να επιβάλει τρόπους "δίκαιης¨ φορολόγησης. Προτείνεται η επιβολή τεκμηρίων διαβίωσης και φορολογησης βάσει τεκμηρίων καθώς και έλεγχος των τραπεζικών λογαριασμών όλων των ελευθέρων επαγγελματιών. Αφού και ο λογιστικός προσδιορισμός κάποια στιγμή θα θεωρηθεί λίγος και θα έχουμε άλλα ερμαφρόδυτα φορολογικά μέτρα τύπου περαίωσης.