Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημαΓενικότερα ποιες προτάσεις ή σχόλια πέραν των ανωτέρω θα θέλατε να υποβάλλετε ώστε να ληφθούν υπόψη κατά τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος;Σχόλιο του χρήστη ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ | 28 Δεκεμβρίου 2009, 10:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ' | 28 Δεκεμβρίου 2009, 10:23

    Στο παρακάτω κείμενο εκφράζω μερικές από τις απόψεις μου στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που πρόκειται να κατατεθεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο από την κυβερνητική πλειοψηφία. •Το πρώτο σημείο στο οποίο έχω να ν' αναφερθώ είναι στη ανάγκη για αλλαγή της σχέσης των εσόδων που προέρχονται από άμεση φορολογία (εισόδημα, ακίνητη περιουσία) και έμμεσων φόρων (στα καύσιμα, ποτά, τσιγάρα κ.ά.. Φ.Π.Α. κ.ά.), αφού είναι γνωστό ότι οι τελευταίοι παρ' όλο τον αναλογικό φορολογικό συντελεστή τους είναι στην ουσία αντίστροφα προοδευτικοί ως προς το εισόδημα με αποτέλεσμα να πλήττουν έντονα του μη έχοντες και να είναι κοινωνικά άδικοι. •Ένα δεύτερο σημείο αφορά την πρόθεση γενικευμένης εφαρμογής του “πόθεν έσχες”, η οποία ενώ κατ’ αρχήν είναι θετική, θα πρέπει κανείς να συνυπολογίσει τα “κόστη” που θα προκύψουν στην οικονομία τόσο στο επίπεδο ανάπτυξης (π.χ. μείωση αγοράς ακινήτων, μείωση επενδύσεων κ.ά. άρα και αντίστοιχη μείωση εσόδων για το κράτος) όσο και στην εκροή πόρων προς το εξωτερικό προκειμένου να αποφευχθεί είτε η φορολόγηση τους είτε το εφάπαξ πρόστιμο προκειμένου να νομιμοποιηθούν οι πόροι αυτοί. •Επίσης υπάρχει ανάγκη προσδιορισμού ενός ελάχιστου εισοδήματος για κάθε επάγγελμα με βάση τον “χώρο” όπου ασκείται η οικονομική δραστηριότητα. Για παράδειγμα άλλο ελάχιστο ετήσιο εισόδημα να υπάρχει για ένα ιατρό γυναικολόγο στην Λ. Κηφισίας και άλλο για ίδιο γιατρό στο Δήμο Αμαλιάδας του Νομού Ηλείας. •Ένα άλλο σημείο αφορά την ανάγκη εισαγωγής ταμειακών μηχανών παντού. Ενδεικτικά αναφέρω τα πρατήρια καυσίμων - όπου πολύ εύκολα θα μπορεί πλέον ο οποιοσδήποτε έλεγχος να έχει το σύνολο των εισροών και των εκροών καυσίμων του κάθε πρατηρίου (βλέπε λαθραία καύσιμα) - τα taxi, τα περίπτερα που έχουν γίνει mini markets και άλλα. •Πρέπει επίσης να προσδιοριστεί τι θεωρούμε “μικρό και μεσαίο” ετήσιο ατομικό εισόδημα. Αν υποθέσουμε ότι αυτό ανέρχεται στις 40.000 € τότε θα πρέπει να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές φορολογίας εισοδήματος μέχρι το ποσό αυτό, ενώ υπάρχει ανάγκη αύξησης του ανώτατου φορολογικού συντελεστή σύμφωνα με τα παραδείγματα άλλων ευρωπαϊκών χωρών (π.χ. Ολλανδία) για ετήσια εισοδήματα που ανέρχονται τουλάχιστον στο διπλάσιο ποσό και πάνω - 80.000 € στην συγκεκριμένη υπόθεση. •Είναι σωστή κατά την άποψη μου η ύπαρξη μιας ενιαίας φορολογικής κλίμακας όπου αθροιστικά τα εισοδήματα θα φορολογούνται μ’ αυτή και όχι αυτοτελώς όπως συμβαίνει σήμερα σε κάποιες κατηγορίες. Για παράδειγμα η αυτοτελής φορολόγηση του εισοδήματος με μικρότερο φορολογικό συντελεστή για παράδειγμα σε αθλητές, καλλιτέχνες, πολιτικό προσωπικό της χώρας (βουλευτές) κ.ά. είναι προκλητική αφού αφορά ομάδες εργαζομένων με ετήσια εισοδήματα πολύ υψηλότερα από το μέσο εισόδημα. Όπως προκλητική είναι και η απαλλαγή από φόρο για μέρος εισοδήματος - ½ - κατ’ αρχήν και η αυτοτελής φορολόγηση για το υπόλοιπο - ½ - με χαμηλό φορολογικό συντελεστή στα λεγόμενα ως ΔΙΒΕΤ εισοδήματα ορισμένων κρατικών λειτουργών (δημοσίων υπαλλήλων), λόγω της προνομιακής σχέσης που έχουν αναπτύξει με την εκάστοτε πολιτική εξουσία. •Ένα ακόμη σημείο στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ είναι στην ανάγκη για την δημιουργία ενός συγκεκριμένου ποινολογίου - επιβολή προστίμων - για κάθε παράβαση που διαπιστώνεται με κανονιστικές αποφάσεις και όχι η ευχέρεια αξιολόγησης της κάθε παράβασης και η δυνατότητα διαπραγμάτευσης του προστίμου στο υπάλληλο των Δ.Ο.Υ. ή της Υ.Ε.Ε. •Η ύπαρξη τεκμηρίων διαβίωσης σαφώς και είναι ένα μέτρο το οποίο θα συμβάλλει στην αύξηση του δηλωθέντος εισοδήματος, όμως σ΄ αυτά δεν θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται ποσά που αφορούν των δανεισμό των νοικοκυριών. Προκειμένου να στηρίξω την εν λόγω άποψη θα αναφέρω το εξής παράδειγμα. Έστω ότι ένα άτομο με ετήσιο εισόδημα 20.000 €, κατέχει μια πιστωτική κάρτα με πιστωτικό όριο 6.000 € και έχει οφειλές στην αρχή του χρόνου ύψους 2.500 ευρώ, ενώ έχει επιλέξει κάθε μήνα να αποπληρώνει όλο το ποσό της οφειλή του. Έτσι για ένα χρόνο έχει κάνει πληρωμές ύψους 30.000 € (12 x 2.500 €) για τις οποίες την ημέρα πληρωμής κάθε μήνα κάνει νέα ανάληψη μέσα πάντα στο πιστωτικό του όριο από την πιστωτική του κάρτα για να πληρώσει το μηνιαίο οφειλόμενο ποσό. Έτσι ενώ στο τέλος του χρόνου οφείλει πάλι 2.500 € όπως και στην αρχή του έτους αν θεωρηθεί τεκμήριο διαβίωσης οι συνολικές του πληρωμές δηλαδή οι 30.000 € θα φορολογηθεί για διαβίωση αυτού του επιπέδου ενώ στην πραγματικότητα είναι δανεισμένος από το πιστωτικό ίδρυμα με ποσό 2.500 €. Αντίστοιχα συμπεράσματα προκύπτουν αν χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα ένα άλλο δάνειο. •Η ανάπτυξη του θεσμού των φορολογικών κινήτρων στους πολίτες για την αναζήτηση απ’ αυτούς ταμειακών αποδείξεων, σαφώς θα λειτουργήσει προσθετικά στο δηλωθέν συνολικό παραγόμενο εισόδημα με αποτέλεσμα και την αύξηση των εσόδων του κράτους τόσο από τη έμμεση φορολογία (Φ.Π.Α.) όσο και από τη άμεση φορολογία (φόρος εισοδήματος φυσικών & νομικών προσώπων), όμως κατά την γνώμη μου δεν θα πρέπει να συνδυαστεί με το ελάχιστο αφορολόγητο εισόδημα, αφού σ’ αυτή την περίπτωση προτείνεται κάτι “παράδοξο” οικονομικά. Δηλαδή ότι η μόνη πηγή διάθεσης του εισοδήματος πρέπει να είναι η κατανάλωση προκειμένου να συλλεγούν ταμειακές αποδείξεις, ενώ δημιουργείται αντικίνητρο για την αποταμίευση και την επένδυση από τους πολίτες. •Ένα μεγάλο θέμα που πρέπει να σημειώσουμε αφορά το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Γιατί να είναι κλειστό επάγγελμα οι συμβολαιογραφικές πράξεις, τα δημόσιας χρήσης φορτηγά αυτοκίνητα και βυτιοφόρα, τα taxi κ.ά. Στην ουσία άδειες που δόθηκαν κατά το παρελθόν δωρεάν από το κράτος σε κάποιους κατόχους για συγκεκριμένους λόγους έχουν μετατραπεί σε περιουσιακό στοιχείο των κατόχων αυτών, όπου εκβιάζεται κατά καιρούς η κοινωνία από την ολιγοπωλιακή διάρθρωση αυτών των τομέων της οικονομίας είτε με το να πληρώνει ακριβότερα τις παρεχόμενες υπηρεσίες που της παρέχουν, είτε με το να ταλαιπωρείται από τις έντονες διεκδικήσεις τους (π.χ. κλείσιμο δρόμων) σε άλλες περιπτώσεις. •Σε ότι έχει να κάνει με τη φορολόγηση της περιουσίας προτείνουμε την φορολόγηση αυτής απ’ όποιον κι αν την κατέχει (ιδιώτες, Ν.Π.Δ.Δ., εταιρείες, εκκλησία κ.ά.) αφού εξαιρεθεί η πρώτη κατοικία του νοικοκυριού για επιφάνεια έως 120 μ2 με συνυπολογισμό της αγοραίας και όχι της αντικειμενικής αξίας αυτής. •Πρέπει επίσης να σημειώσουμε την ανάγκη κατάργησης του αναχρονιστικού Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (Κ.Β.Σ.), όπως και την ανάγκη της ευρείας χρήσης της πληροφορικής ως επιστήμης στα οικονομικά πράγματα. Προτείνουμε την άμεση υποχρεωτική θεσμοθέτηση των ηλεκτρονικών τιμολογίων, την υποχρεωτική υποβολή καταστάσεων Φ.Π.Α., την υποχρεωτική ηλεκτρονική υποβολή των φορολογικών δηλώσεων και την παροχή κινήτρων σε όσους στις συναλλαγές τους χρησιμοποιούν πληροφοριακά συστήματα (e - banking, πλαστικό χρήμα κ.ά.) διότι μ’ αυτή την συναλλακτική τους συμπεριφορά συμβάλλουν στον περιορισμό των αδήλωτων συναλλαγών που πραγματοποιούνται στη χώρα. Πολλά απόψεις μου θα μπορούσα να εκθέσω ακόμα όμως πιστεύω ότι οι παρουσιαζόμενες αποτελούν το βασικό κορμό των θέσεων μου για το φορολογικό σύστημα της χώρας, ενώ τέλος θα ήθελα να τονίσω την ανάγκη ύπαρξης ενός σταθερού οικονομικού περιβάλλοντος για ένα διάστημα τουλάχιστον πέντε (5) ετών προκειμένου τόσο ο επιχειρηματικός κόσμος όσο και οι πολίτες της χώρας να είναι γνώστες αυτού - οικονομικού περιβάλλοντος - και να μπορούν να κάνουν τις επιλογές τους χωρίς υπάρχει αιφνιδιασμός τους κάθε τρεις και λίγο από την πλευρά της πολιτείας.