Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα3) Προτείνεται η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης των μερισμάτων από μετοχές και των διανεμόμενων σε φυσικά πρόσωπα κερδών των επιχειρήσεων και η ένταξή τους στην ενιαία φορολογική κλίμακα ατομικού εισοδήματος.Σχόλιο του χρήστη Μιχάλης Μητσόπουλος | 28 Δεκεμβρίου 2009, 11:58
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης Μητσόπουλος' | 28 Δεκεμβρίου 2009, 11:58

    Πολύ δύσκολο και αυτό… Η λογική λέει ότι πράγματι τα μερίσματα πρέπει να φορολογούνται στη κλίμακα όπως όλα τα άλλα εισοδήματα. Όμως υπάρχουν πρακτικά επιχειρήματα περί του αντιθέτου. 1. Το 70% των φορολογητέων κερδών, και αντίστοιχα των μερισμάτων, αντιστοιχεί σε το πολύ 1500 επιχειρήσεις ή αν θέλετε οργανωμένα λογιστήρια. Η συλλογή των φόρων σε αυτά τα 1500 λογιστήρια είναι πολύ πιο απλή υπόθεση από το κυνήγι των μερισμάτων στους δεκάδες αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες μετόχους των επιχειρήσεων που έχουν πολλούς μετόχους ή είναι εισηγμένες σε κάποιο χρηματιστήριο. 2. Η φορολόγηση κερδών για τις μεγάλες επιχειρήσεις είναι σήμερα 25% συν το 10% στα μερίσματα. Η μέση φορολογική επιβάρυνση (φόρος προς εισόδημα) όσων (λίγων στη χώρα μας) δηλώνουν ψηλά εισοδήματα είναι (χωρίς να συνυπολογίζονται έκτακτες εισφορές κλπ) περίπου 30%. Άρα αν το ζητούμενο είναι οι πλούσιοι να πληρώνουν περισσότερο φόρο, με το σημερινό σύστημα η φορολόγηση των επιχειρηματικών κερδών σαν ποσοστό είναι λίγο μόνο κάτω από τον μέσο όρο του φόρου εισοδήματος που πληρώνουν οι πολύ πλούσιοι (εισοδήματα άνω των 75.000 ευρώ το χρόνο). Για τους αμέσως λιγότερο πλούσιους, η μέση φορολογική τους επιβάρυνση είναι λίγο χαμηλότερη από τη μέση φορολογική επιβάρυνση σε επιχειρηματικά κέρδη και μερίσματα. 3. Συνεπώς για τους «πλούσιους» η μέση φορολογική επιβάρυνση των επιχειρηματικών κερδών είναι περίπου ίση με τη μέση φορολογική επιβάρυνση που έχουν στο συνολικό τους εισόδημα. 4. Για τους λιγότερο εύπορους, που στη χώρα μας είναι και η πλειοψηφία – το 50% των οικογενειών και το 70% των φυσικών προσώπων άλλωστε δηλώνουν εισοδήματα κάτω του αφορολόγητου- η φορολόγηση των μερισμάτων στη κλίμακα της δήλωσης τους θα οδηγήσει σε επιστροφή φόρου. Μια επιστροφή που θα απαιτήσει ένα διεκπεραίωτικό εφιάλτη. Και που για τους περισσότερους θα οδηγήσει σε μια επιστροφή που σαν ποσοστό μπορεί να είναι σημαντική, αλλά σαν απόλυτο ποσό μάλλον αδιάφορη – ακόμα και για αυτούς. Επιπλέον για τις προσωπικές επιχειρήσεις ήδη ισχύει η φορολόγηση του 50% των κερδών τους στη κλίμακα των εταίρων και από τα δηλωμένα εισοδήματα μάλλον προκύπτει ότι το σύστημα αυτό δεν οδηγεί σε ιδιαίτερα σημαντικά έσοδα για το κράτος. 5. Υπάρχει φυσικά και το θέμα της φοροδιαφυγής, που σχετίζεται άμεσα και με τη προηγούμενη παρατήρηση. Έντιμος που δηλώνει τα εισοδήματα του 50.000 ευρώ το χρόνο και έχει μετοχές θα πληρώσει φόρο στα μερίσματα στη κλίμακα του ενώ φοροφυγάς με 50.000 ευρώ εισόδημα αλλά που δηλώνει 12.000 δεν θα πληρώσει. Ο μεγάλος αριθμός όσων δηλώνουν εισοδήματα κάτω των 12.000 ευρώ σημαίνει ότι μέτοχος φοροφυγάς που τώρα πληρώνει φόρο ενδεχομένως θα εξασφαλίσει μείωση του φόρου που πληρώνει στις μετοχές του επειδή φοροδιαφεύγει στα άλλα εισοδήματα του! Υπάρχουν τέλος και τεχνικά προβλήματα που αναφέρουν άλλοι στη διαβούλευση αυτή, όπως η φορολόγηση των ξένων μετόχων, τί γίνεται με αλλοδαπούς επενδυτές που θα απαλάσσονται στην πράξη, οι σχέσεις μεταξύ θυγατρικών και μετόχων αυτών κλπ κλπ. 6. Αυτό που θα έπρεπε να γίνει είναι να ελεγχτεί πόσοι δηλώνουν χαμηλά εισοδήματα αλλά έχουν σημαντικά χαρτοφυλάκια μετοχών και εισοδήματα από μερίσματα, και να ελεγχτούν για την ειλικρίνεια των λοιπών εισοδημάτων που δηλώνουν. Συμπερασματικά, ενώ ακούγεται καλή ιδέα, το υφιστάμενο σύστημα για τους εύπορους που δηλώνουν τα εισοδήματα τους εξασφαλίζει μια μέση επιβάρυνση που είναι συμβατή με τη μέση επιβάρυνση των άλλων εισοδημάτων τους, ενώ για τους πολλούς μικρομετόχους η νέα διαδικασία θα είναι εφιάλτης και η ουσία μάλλον απούσα καθώς τα απόλυτα ποσά θα είναι μικρά. Με την εξαίρεση ότι για ελάχιστους πολύ πλούσιους ίσως το νέο σύστημα θα οδηγήσει στην καταβολή περισσότερων φόρων λόγω της ψηλής τους οριακής κλίμακας– αλλάζοντας έτσι τη μέση φορολογική τους επιβάρυνση - δεν θα αλλάξει κάτι ουσιαστικό ούτε για τους αριθμητικά περισσότερους μετόχους ούτε για τα δημόσια έσοδα. Ανάμεσα στους, επίσημα, πιο πλούσιους είναι πιθανόν να υπάρξει ένταση του κύματος αποχώρησης της δηλωμένης έδρας εισοδημάτων ειδικά καθώς αυτοί έχουν σε μεγαλύτερο βαθμό την ικανότητα να κάνουν κάτι τέτοιο. Επαναλαμβάνω- η λογική και ηθική βάση της πρότασης είναι σωστή – όλα τα εισοδήματα στη κλίμακα. Αλλά σαν μέσος όρος οι διαφορές από το σημερινό, πολύ πιο απλό, σύστημα μάλλον θα είναι ελάχιστες και συνεπώς τα όποια κέρδη «δικαιοσύνης» δεν δικαιολογούν τώρα το κόστος μετάβασης στο νέο σύστημα, ειδικά όταν υπάρχουν τόσα άλλα πειστικά προβλήματα. Στο επιχείρημα δε ότι πχ ο φόρος αυτός ισχύει σε άλλες χώρες (Αγγλία, Σουηδία, ΗΠΑ κλπ κλπ) η απάντηση μάλλον είναι ότι ας φτάσουμε τις χώρες αυτές σε πολλά άλλα θέματα που αφορούν την οικονομία, κοινωνία και δημόσια διοίκηση και στη συνέχεια μπορούμε εύκολα να βρούμε το χρόνο να εξετάσουμε και αυτό το θέμα.