Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα1) Προτείνεται μια ενιαία, προοδευτική, τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα.Σχόλιο του χρήστη Μιχάλης Μητσόπουλος | 28 Δεκεμβρίου 2009, 12:38
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης Μητσόπουλος' | 28 Δεκεμβρίου 2009, 12:38

    Μάλλον δεν θα αρέσουν οι προτάσεις μου… 1) Μείωση του αφορολόγητου. Η Ελλάδα, μια φτωχή χώρα με χαμηλή ανταγωνιστικότητα, έχει το ψηλότερο αφορολόγητο στην Ευρώπη (κάτι σκανδιναβικές χώρες που έχουν ψηλότερο αφορολόγητο σε εθνικό επίπεδο έχουν και σημαντικούς τοπικούς φόρους που δεν έχουν αφορολόγητο). Η Γερμανία έχει μόνο 8.000 ευρώ αφορολόγητο. Το αποτέλεσμα, μαζί με την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, είναι ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν πληρώνουν φόρο εισοδήματος. Με πιο απλά λόγια πληρώνουν ΜΗΔΕΝ φόρο εισοδήματος. Αυτό δεν παραβιάζει μόνο τη Συνταγματική επιταγή όλοι να συνεισφέρουν ανάλογα με τις δυνάμεις τους, και άρα όταν οι δυνάμεις τους είναι μικρές να συνεισφέρουν έστω με μια μικρή καταβολή φόρου. Εδραιώνει και σε όλη σχεδόν την κοινωνία την πεποίθηση ότι το δημόσιο χρήμα είναι «άλλων» και ενθαρρύνει την λαφυραγώγηση του και την απάθεια για την πορεία των δημοσίων οικονομικών. Χαμηλόμισθος με 12.000 ευρώ εισόδημα μπορεί να πληρώσει φόρο πχ 4-5% του εισοδήματος του δηλαδή 400-500 ευρώ το χρόνο, ειδικά αν το σχολείο ή ο παιδικός σταθμός δουλεύουν, το δημόσιο νοσοκομείο δουλεύει, αν έχει έκπτωση φόρου εφόσον έχει ανήλικο παιδί κλπ κλπ. 2) 500 ευρώ φόρος από 2.000.000 φορολογούμενους είναι 1 δις ευρώ, όταν η έκτακτη εισφορά απέδωσε πολύ λιγότερα. Επιπλέον το χαμηλότερο αφορολόγητο δεν θα το πληρώσουν μόνο όσοι είναι στα δηλωμένα εισοδήματα 8-12.000 ευρώ, αλλά και όλοι όσοι είναι πάνω από αυτό. Συνεπώς τα κρατικά έσοδα θα είναι πολύ μεγαλύτερα. Το ψηλό αφορολόγητο συνεπώς μειώνει σημαντικά τα έσοδα του κράτους. 3) Οι συντελεστές στα ψηλά εισοδήματα στη χώρα μας είναι συγκρίσιμοι με αυτούς των άλλων χωρών. Δεν χρειάζεται αλλαγή τους. Όμως αλλού οι συντελεστές αυτοί εφαρμόζουν σε χαμηλότερα εισοδήματα – εκεί οι ψηλοί συντελεστές αρχίζουν από εισοδήματα 10-20.000 ευρώ χαμηλότερα από ότι στην Ελλάδα. Μπορεί συνεπώς να μειωθεί το όριο για τον ψηλό συντελεστή πχ στα 55.000 ευρώ. Αν μειωθεί και το αφορολόγητο στις 8.000 ευρώ, και υπάρξει ένας χαμηλός συντελεστής πχ 20% -περίπου συνεπώς όπως στη Γερμανία - για τη κλίμακα 8-20.000 ευρώ μπορεί να υπάρξει ο ενδιάμεσος συντελεστής πχ 30% από τις 20-55.000 ευρώ και ο ψηλός πχ 40% πάνω από τα 55.000 ευρώ. 4) Η μείωση του αφορολόγητου και ο χαμηλός συντελεστής 20% (αντί πχ 5% ή 10%) αλλά και η μείωση των ορίων για τα ψηλότερα κλιμάκια θα μειώσει την προοδευτικότητα του ελληνικού φορολογικού συστήματος. Αυτό δεν είναι αρνητικό- η Ελλάδα έχει (λόγω του ψηλού αφορολόγητου και των ψηλών κλιμακίων στα οποία ισχύουν οι ψηλότεροι συντελεστές) το πιο προοδευτικό φορολογικό σύστημα στην Ευρώπη και το γεγονός αυτό συνδέεται άμεσα με τα χαμηλά έσοδα από φόρο φυσικών προσώπων αλλά και την στάση της πλειοψηφίας των ελλήνων απέναντι στις φορολογικές υποχρεώσεις τους καθώς θεωρείται φυσικό από σχεδόν όλους να μην πληρώνει κανείς φόρους. 5) Σε αντιστάθμισμα για τη μείωση του αφορολόγητου μπορεί να υπάρξουν αυξημένες απαλλαγές για όσους έχουν ανήλικα παιδιά, εξαρτώμενα μέλη κλπ. Η πρακτική των απαλλαγών είναι πολύ πιο διαδεδομένη στις άλλες χώρες και ουσιαστικά αντικαθιστά τα αφορολόγητα στις περισσότερε χώρες. Αυτό είναι και κοινωνικά δίκαιο – ο οικογενειάρχης με 12.000 ευρώ χρειάζεται την απαλλαγή περισσότερο από ότι ο νέος εργαζόμενος που μένει με τους γονείς του χρειάζεται το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ.