• Σχόλιο του χρήστη 'Γιάγκος Χαραλάμπους' | 28 Δεκεμβρίου 2009, 12:31

    Για να ελεγχθεί αποτελεσματικά και δίκαια ο προβλεπόμενος τρόπος προσδιορισμού του συσσωρευόμενου πλούτου κάθε ατόμου θα πρέπει να γίνει η παραδοχή ότι τα δηλωθέντα (λογιστικά) ποσά είναι ακριβή και δεν θα υπάρχει η διαδικασία αμφισβήτησης που σήμερα εκ του νόμου προυπάρχει λόγω π.χ των "αντικειμενικών αξιών" που οδηγεί κυρίως σε πλουτισμό ορισμένων τάξεων φορολογουμένων. Οι αντικειμενικές αξίες μπορεί σαν μέτρο να παραμείνει μόνο για την Φορολογία Κεφαλαίου - Περιουσίας. Ο "ειδικός έλεγχος" (back duty case) όπως διενεργείτε σε χώρες με ιστορικό παρελθόν σε φορολογικά θέματα π.χ Μεγάλη Βρεττανία βασίζεται στην αρχή ότι στην αλυσίδα των συναλλαγών ο "αδύνατος κρίκος" θα εμφανιστεί από το διαμορφούμενο προοδευτικό ποσό δηλώσεων σε μία μακροπρόθεσμη π.χ. 10ετή περίοδο. Η διαδικασία αυτή απαιτεί επίσης ένα πολύ αποτελεσματικό, ανεξάρτητο και δίκαιο μηχανισμό επίλυσης θεμάτων που θα ανακύψουν. Συγκεκριμένα η κάθε εισήγηση του κάθε εφοριακού θα πρέπει σε πρώτο στάδιο να τυγχάνει της αξιολόγησης μιας " πρώτης - τριμελούς εκτελεστικής επιτροπής και εκπροσώπισης του φορολογουμένου από τον λογιστή του", εν συνεχεία πρέπει να δίνεται η ευχέρεια στο φορολογούμενο να υποβάλει τυχόν "συμπληρωματική δήλωση" για να καλυφθεί η περίπτωση του μη ηθελημένου λάθους καταβάλλοντας όμως το προκύπτων οφειλόμενο ποσό φόρου. Όπου ο φορολογούμενος θεωρεί ότι δεν έχει να προσθέσει στη δήλωση του τότε πρέπει να υπάρχει ή άμεση εκδίκαση της υπόθεσης από μία "τετραμελή διοικητική επιτροπή" και με δικαίωμα στη συνέχεια να μπορεί να απευθυνθεί στη "τακτική δικαιοσύνη"