Αρχική Ενίσχυση Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εισφορά Κοινωνικής Ευθύνηςάρθρο 1 / παράγραφος 1Σχόλιο του χρήστη ΒΥΤΙΝΙΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ | 5 Νοεμβρίου 2009, 20:24
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΟΝΕΪΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ Σας θέτω ένα θέμα το οποίο είχαμε και παλαιότερα θίξει στο πολιτικό σας γραφείο Πρόκειται για νομοθετημένη αδικία / ανεπίτρεπτη διάκριση που συντελείται με κριτήριο το φύλο και την οικογενειακή κατάσταση και σαν τέτοια είναι αντίθετη με το διεθνές δίκαιο, το σύνταγμα και τους νόμους. Ως ζήτημα αφορά κυρίως τους πατέρες παιδιών (διαζευγμένους / εκτός γάμου) γιατί αυτοί κατά κανόνα δεν έχουν την επιμέλεια. Αυτοί λοιπόν, ενώ καταβάλλουν τη διατροφή που ορίζουν οι δικαστικές αποφάσεις, δεν έχουν την αντίστοιχη φοροαπαλλαγή. Γιατί; Είναι δεύτερης κατηγορίας πολίτες και άνθρωποι; Γι’ αυτούς δεν ισχύει η αρχή της ισότητας; Επιπλέον δεν έχουν καμιά οικονομική διευκόλυνση (επίδομα – ωφέλημα) από αυτές που έχει ο μη διαζευγμένος πατέρας. Αντίθετα, όλα αυτά τα ωφελείται αποκλειστικά η έχουσα κατά 99%! επιμέλεια των παιδιών μητέρα! Είναι αντισυνταγματικό να μην έχουν οι καταβάλλοντες διατροφή πατεράδες και την ανάλογη φοροαπαλλαγή κάτι που ορίζει η στοιχειώδης λογική και ο συνταγματικός νομοθέτης, και να καταδικάζονται κατά αυτό τον τρόπο σε δια βίου οικονομική ανέχεια και συνεπώς να επέρχεται η προσωπική τους καταστροφή, δεδομένης και της γενικότερης οικονομικής δυσπραγίας!!!. Είναι αντισυνταγματικό να μην έχουν οι καταβάλλοντες διατροφή πατεράδες στοιχειώδη οικονομικά δικαιώματα (πχ. Στεγαστικό δάνειο με συνυπολογισμό των παιδιών μου, κλπ). Όλες οι απαράδεκτες διακρίσεις είναι αντίθετες με το Διεθνές Δίκαιο. Κατά την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου επιβάλλεται η ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών στην επιδοματική και φορολογική πολιτική του Κράτους. Καταδικάζονται συνεπώς σε οικονομική εξαθλίωση και επομένως γενική εξαφάνιση. Η συνταγματική ισότητα, φορολογική ισομέρεια, τα ίσα δικαιώματα παράλληλα με τις υποχρεώσεις, η απάλειψη των διακρίσεων, όπως προβλέπονται από το Ελληνικό σύνταγμα, το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο κλπ, εξουδετερώνονται πλήρως! Ως σύλλογος που προασπίζεται την γονεϊκή ισότητα, έχων πάνω από 3.000 μέλη στο Νομό Αττικής, φρονούμε ότι η λύση πρωτογενώς είναι απλή και άνευ επιβαρύνσεως για τον κρατικό προϋπολογισμό. (1) Με διασταύρωση των Α.Φ.Μ. των διαζευγμένων να γίνεται αναλογικός επιμερισμός του αφορολογήτου ορίου και των εξόδων των παιδιών που αναγράφονται σε ειδικούς κωδικούς στο Ε1. Επιπλέον, αναλόγως των παιδιών, να λαμβάνεται υπ’ όψιν ότι ο πατέρας, βάσει του νόμου, επιβαρύνεται με το 60% της διατροφής, εφόσον και οι δυο γονείς είναι εργαζόμενοι. Ακόμα, ότι η δικαστικώς οριζόμενη διατροφή, περιλαμβάνει άπαντα τα έξοδα των παιδιών. (2) Εναλλακτικά, να εκπίπτει από το φορολογητέο εισόδημα του πατέρα, η διατροφή καθώς και τα δικαστικά έξοδα. (Ο πατέρας κάθε δύο χρόνια σύρεται στα δικαστήρια μέχρι πέντε φορές -με τις αναβολές- μέχρι το βαθμό του εφετείου ή έξι αν φθάσουμε στον Άρειο Πάγο. Καταβάλλει δε και μέρος δικαστικών εξόδων της πρώην συζύγου). Εκτιμούμε ότι ήταν ατυχής κάποια παλαιότερη δήλωση υφυπουργού, ότι «εάν ο πατέρας καταβάλλει έξοδα για δίδακτρα, νοσήλια των παιδιών, αυτά μόνο θα αφαιρούνται από το εισόδημα του», διότι ακριβώς για τα ποσά αυτά καταβάλει διατροφή ο πατέρας προς την μητέρα, δηλαδή για να πληρώνει αυτή τα πιο πάνω έξοδα του παιδιού. Το πρόβλημα γεννάται από τη στιγμή που ο πατέρας καταβάλει χρήματα ενώ η μητέρα παίρνει τα παραστατικά και τα εκπίπτει αυτή από το δικό της προσωπικό φορολογητέο εισόδημα. Επισημαίνω ότι το θέμα αυτό απασχολεί το 40% του ελληνικού λαού τουλάχιστον, δεδομένου του ογκώδους αριθμού των διαζυγίων (περίπου 20.000 το 2006 κατά τα στοιχεία της ΕΣΥΕΑ). Σας παρακαλούμε πολύ να εξετάσετε την οικονομική- κοινωνική αυτή αδικία και να τείνετε ευήκοον ούς στα εναγώνια πλέον, ακόμα και για τη βιολογική μας ύπαρξη, αιτήματά μας. Πιστεύουμε στις καλές, δίκαιες προθέσεις και ενέργειες σας. Σε θετική ανταπόκρισή σας να γνωρίζετε ότι, πέραν του υπάρχοντος σεβασμού, θα είμαστε στη διάθεσή σας για κάθε στήριξη και σύμφωνα μάλιστα με τις υποδείξεις σας. Με τιμή