Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα1) Προτείνεται μια ενιαία, προοδευτική, τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα.Σχόλιο του χρήστη Βασίλης Μασσέλος | 28 Δεκεμβρίου 2009, 13:36
  • Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Μασσέλος' | 28 Δεκεμβρίου 2009, 13:36

    1. Σε έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Harvard Business review πρόσφατα απεδείχθη ότι το 70% και πλέον του πληθυσμού έχει περιορισμένη ικανότητα χειρισμού αριθμών και μεγεθών. Η έννοια λοιπόν της δημόσιας διαβούλευσης για το φορολογικό πάσχει εκ φύσεως τόσο διότι θυμίζει τον Αρκά (δημοκρατία είναι όταν τέσσερις λύκοι και ένα πρόβατο ψηφίζουν για το τι θα φάνε) όσο και γιατί τα ζητήματα που τίθενται προς διαβούλευση είναι τόσο πολύπλοκα που το 99% του πληθυσμού δεν έχει το γνωστικό υπόβαθρο να τα χειρισθεί. Ταυτόχρονα λόγω της φύσεως του μέσου (διαδίκτυο) δημιουργείται σοβαρό θέμα αντιπροσωπευτικότητας λόγω του περίφημου "ψηφιακού χάσματος". Σε απλά ελληνικά σε ένα νοσοκομείο δεν κάνουν δημόσια διαβούλευση για το πως θα αντιμετωπίσουν έναν βαριά πολυσυστεμικό ασθενή - κάνουν ιατρικό συμβούλιο στο οποίο συμμετέχουν ειδικοί. 2. Το βασικότερο πρόβλημα του φορολογικού συστήματος είναι η εκτεταμένη διαφθορά εξ αιτίας της οποίας σημαντικό μέρος του πληθυσμού δεν πληρώνει φόρο αντίστοιχο του εισοδήματός του. Εάν δεν αντιμετωπισθεί η διαφθορά και η ροή μαύρου πολιτικού χρήματος κάθε προσπάθεια σύλληψης της φοροδιαφυγής θα καταλήξει σε κυνήγι μαγισσών και σε πλουτισμό του ελεγκτικού μηχανισμού, των πολιτικών και των ταμείων των κομμάτων. Η Μοζαμβίκη ανέθεσε το 1997 την λειτουργία των τελωνείων της στον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Crown Agents (ιδρύθηκε από την Αγγλία για να βοηθά στην διοικητική μεταρρύθμιση των κρατών μελών της Κοινοπολιτείας και σήμερα ανήκει στο ομώνυμο ίδρυμα) το οποίο πάταξε τη διαφθορά, εκπαίδευσε νέο προσωπικό και παρέδωσε τα τελωνεία στην μοζαμβικανική διοίκηση το 2006. Βλέπε http://www.crownagents.com/News/Certificate-of-excellence-awarded-for-customs-reform-in-Mozambique.aspx Ομοίως εκτιμώ ότι χρειαζόμαστε "έμπιστους τρίτους" στην μεταβατική περίοδο καθώς και ένα νέο πλαίσιο διαφάνειας στο πολιτικό χρήμα που είναι τελικά η ρίζα του κακού. 3. Το δεύτερο εξίσου σημαντικό πρόβλημα είναι η αλόγιστη σπατάλη του Δημοσίου. Το κράτος σήμερα έχει μηχανισμό αναγκαστικής είσπραξης φόρων αλλά δυστυχώς έχει απωλέσει το απαιτούμενο ηθικό υπόβαθρο. Όταν ο φορολογούμενος βλέπει στρατιές αργόμισθων, προκλητική σπατάλη, πλήρη αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού για τον πολίτη δεν αναπτύσσει την περίφημη "φορολογική συνείδηση". Χωρίς αυτήν κάθε νέο σύστημα φορολογίας είναι καταδικασμένο εκ των προτέρων. 4. Η ενιαία κλίμακα είναι, υπό προϋποθέσεις, θετικό βήμα. Πρέπει να ισχύει, χωρίς καμία εξαίρεση, για το σύνολο των φορολογουμένων συμπεριλαμβανομένων αυτών που σήμερα απολαμβάνουν συντεχνιακά προνόμια (τελωνειακοί, εφοριακοί, αθλητές, δήμαρχοι, βουλευτές κλπ) και να αφορά το σύνολο των εισοδημάτων, πάλι χωρίς εξαιρέσεις. Έχουν ήδη αρχίσει τα φάλτσα (π.χ. φορολόγηση του μισού μόνο επιδόματος στους εφοριακούς, εξαίρεση του επιδόματος επικινδυνότας στους στρατιωτικούς κλπ). Πρέπει να μελετηθεί το σύνολο της επιβάρυνσης όλων των φόρων (ΕΤΑΚ, ΦΜΑΠ κλπ)οι οποίοι είναι εγγενώς άδικοι γιατί επιβάλλονται ασχέτως του εισοδήματος. Εάν επιθυμούμε δικαιοσύνη μέσω της ενιαίας κλίμακας πρέπει να καταργηθεί το σύνολο των λοιπών άμεσων φόρων. Επίσης θα πρέπει να μελετηθεί η συνολική επιβάρυνση π.χ. στα μερίσματα. Εάν αυτά εισαχθούν στην κλίμακα δεν πρέπει να φορολογούνται καθόλου στην πηγή. Επίσης πρέπει να καταργηθούν εξοργιστικές ρυθμίσεις όπως το νόμιμο "μαύρο" 2% επί τζίρου που παρέχει το κράτος στους εκδότες. Επίσης θα πρέπει να μελετηθούν ειδικοί μηχανισμοί ώστε να μην επιβαρύνονται ευπαθείς ομάδες στις οποίες ακόμη και μια μικρή φορολόγηση μπορεί να είναι δυσβάσταχτη.