Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα5) Προτείνεται ο λογιστικός προσδιορισμός βάσει λογιστικών καταστάσεων των εισοδημάτων όλων των κατηγοριών ελεύθερων επαγγελματιών και επιτηδευματιών και η κατάργηση του ειδικού τρόπου φορολόγησης που ισχύει για ορισμένες κατηγορίες επαγγελμάτων.Σχόλιο του χρήστη Δημήτρης Σπαν. | 28 Δεκεμβρίου 2009, 19:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Σπαν.' | 28 Δεκεμβρίου 2009, 19:04

    Το φορολογικό σύστημα για να είναι δίκαιο πρέπει να λαμβάνει υπ όψη τις σημαντικές διαφορές μεταξύ των ελευθέρων επαγγελματιών και των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα και ειδικότερα των του δημόσιου τομέα. Παράδειγμα: α. Μισθωτός δημόσιου τομέα με ετήσιο εισόδημα 30.000 β. Μισθωτός ιδιωτικού τομέα με ετήσιο εισόδημα 30.000 γ. Ελέυθερος επαγγελματίας με ετήσιο εισόδημα 30.000 Όλοι οι παραπάνω θα φορολογούνται με την ίδια κλίμακα όμως αυτό δεν είναι δίκαιο λόγω του μελλοντικού ρίσκου που αναλαμβάνει έκαστος. - Ο α. έχει σταθερές αυξανόμενες αποδοχές δια βίου, σταθερό ωράριο κάλυψη σε ασθένεια και ανικανότητα, σύνταξη και κυρίως ποιότητα ζωής. - Ο β. έχει αύξουσες μέχρι ένός ορίου και μετά λόγω ηλικίας μειούμενες αποδοχές, σίγουρα μικρές αλλά και πιθανόν μεγάλες περιόδους ανεργίας, κατώτερη περίθαλψη και ασφάλεια ανεργίας, μικρότερες κατά κανόνα συντάξεις και εν γένει κατώτερη ποιότητα ζωής. - Ο γ. έχει αύξουσες και μετά μειούμενες αποδοχές, συνεχή ανασφάλεια για την εργασία της επομένης, μηδενική ασφάλεια ανεργίας, στοιχειώδη οικογενειακή περίθαλψη, αυξημένα ωράρια, χειρότερες συνθήκες εργασίας και πιθανόν ανάλογα με τη παραγωγικότητα του μέτρια δυνατότητα φοροδιαφυγής. Για ποιότητα ζωής...δεν αναφέρω. Αποτέλεσμα ότι κανείς από τους α. και β. δεν θα επιθυμούσε τη θέση του γ. έστω και αν μερικώς φοροδιαφεύγει(πόσο άραγε όταν πρόκειται για ατομικό εισόδημα αφού δεν απασχολεί τρίτους)ενώ είναι βέβαιο ότι ο γ. και ο β. θα επιθυμούσαν τη θέση του α. Γι αυτούς τους λόγους προτείνω την εφαρμογή μοναδιαίων συντελεστών κέρδους ανάλογα με το επάγγελμα για τους ελεύθερους επαγγελματίες, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, οικοδόμους, μαραγκούς ,σχεδιαστές, μηχανικούς και όλα τα συναφή επαγγέλματα με τη παροχή εργασιών σε οικοδομές, σαν αντιστάθμισμα του επαγγελματικού ρίσκου και κίνητρο για την εισρροή νέων σε αυτά τα επαγγέλματα. Δεν είναι δυνατόν αυτές οι κατηγορίες να τηρούν λογιστικά βιβλία που τελικά είναι μπελάς και οδηγούν σίγουρα σε μεγαλύτερη φοροδιαφυγή. Μια θεωρημένη απόδειξη με ΦΠΑ και τέρμα! Το φορολογικό πρέπει να δίνει σοβαρά κίνητρα στους ελέυθερους επαγγελματίες και διευκολύνσεις στην άσκηση του επαγγέλματος τους και όχι να τους στίβει σα λεμονόκουπες, εξισώνοντας τους με τους μισθωτούς, όπως προτείνεται από πολούς κυρίως της κατηγορίας α. Ευχαριστώ