Αρχική Ενίσχυση Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εισφορά Κοινωνικής Ευθύνηςάρθρο 1 / παράγραφος 2Σχόλιο του χρήστη Η γενιά των 700 ευρώ - G700 | 6 Νοεμβρίου 2009, 10:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'Η γενιά των 700 ευρώ - G700' | 6 Νοεμβρίου 2009, 10:08

    Δεν χωράει αμφιβολία ότι η πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για έκτακτη εισοδηματική ενίσχυση των λιγότερο εύπορων κοινωνικών ομάδων είναι θετική. Ωστόσο, θεωρούμε ότι είναι απαραίτητη η συμπερίληψη της "γενιάς των 700 ευρώ" στους δικαιούχους του εκτάκτου επιδόματος αλληλεγγύης. Οι νέοι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα με ετήσιο εισόδημα στο όριο της φτώχειας, οι απασχολούμενοι σε προγράμματα μαθητείας, οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, οι νέοι εργαζόμενοι με συμβάσεις έργου, έχουν υποστεί αφόρητες πιέσεις την τελευταία περίοδο, ενώ παραδοσιακά βρίσκονται εκτός των τειχών του κοινωνικού κράτους. Προτείνουμε το επίδομα αλληλεγγύης να δοθεί στους νέους εργαζομένους, με ετήσιο εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας και ένσημα από ένα (μίνιμουμ) έως πέντε έτη (μάξιμουμ). Δικαιούχοι θα πρέπει να είναι όσοι επιβαρύνονται με δαπάνες ενοικίου καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου -να μη διαμένουν δηλαδή στο σπίτι του μπαμπά και της μαμάς-. Η επέκταση του επιδόματος αλληλεγγύης σ' αυτούς τους ανθρώπους, θα ήταν μια κίνηση αλληλεγγύης προς όλους όσους αγωνίζονται καθημερινά για την οικονομική τους ανεξαρτησία και δεν έχουν την πολυτέλεια να είναι χλιδάνεργοι. Η διαδικασία της ανοιχτής δημόσιας διαβούλευσης που εγκαινίασε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δίνει τη δυνατότητα για βελτιωτικές κινήσεις και ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης άφησε ανοιχτό αυτό το ενδεχόμενο. Άλλωστε, στη διαδικασία της διαβούλευσης η συμμετοχή νέων της γενιάς των 700 ευρώ είναι πολύ μεγάλη και υπάρχει μεγάλη πίεση για την επέκταση της λίστας των δικαιούχων. Σε κάθε περίπτωση, όμως, θεωρούμε ότι οι έκτακτες επιδοματικές πολιτικές που προσφέρουν απλώς μία μικρή και συγκυριακή ανακούφιση των μη εχόντων δεν επιλύουν κανένα ουσιαστικό πρόβλημα της "Γενιάς των 700ευρώ". Απαιτούνται μόνιμα και διαρθρωτικά μέτρα στο πλαίσιο μία ριζικής αναμόρφωσης του κράτους, της αγοράς εργασίας, του συστήματος κοινωνικής προστασίας και του παραγωγικού μοντέλου για μία ουσιαστική υποστήριξη των νέων εργαζομένων. Έχουμε μιλήσει κατά το παρελθόν για ένα ολοκληρωμένο "Σύμφωνο Αυτονόμησης" των νέων με στόχο την ενθάρρυνση της εισόδου τους στην αγορά εργασίας και την εισοδηματική και κοινωνική στήριξη στα πρώτα χρόνια του εργασιακού τους βίου. Βασικοί πυλώνες αυτού του new deal για τη νέα γενιά είναι: α) το πριμ απασχόλησης υπό τη μορφή ενός αρνητικού φόρου εισοδήματος της τάξης των 30 λεπτών για ατομικά εισοδήματα μεταξύ 300 και 700 ευρώ β) η παροχή κινήτρων για αγορά ή ενοικίαση κατοικίας γ) τα φορολογικά κίνητρα Το Σύμφωνο Αυτονόμησης συμπληρώνεται από μια ατζέντα μεταρρύθμισης σε μια σειρά εξαιρετικά κρίσιμων τομέων. Στο κράτος, την αγορά εργασίας, το παραγωγικό μοντέλο, το ασφαλιστικό πάνω απ’ όλα. Σημείωνουμε σ' αυτό το σημείο ότι δεν αρκεί η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών, παρότι καλοδεχούμενη και επιτακτική. Απαιτείται η μεταρρύθμιση του συστήματος ασφάλισης και συγκεκριμένα η μετάβαση σε ένα μικτό ασφαλιστικό σύστημα με έναν πυλώνα βασικής σύνταξης αναδιανεμητικής λογικής και έναν προσπωικής αποταμίευσης κεφαλαιοποιητικής λογικής. Φυσικά, τέτοιες αλλαγές, οι οποίες θα βεκλτίωναν τη μακροπρόθεσμη δημοσιονομική θέση της χώρας, δεν φαίνεται να είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης. ΑΚι καμίας κυβέρνησης. Μια τέτοια δομική αλλαγή όμως θα ήταν κίνηση έμπρακτης αλληλεγγύης προς τη νέα γενιά.