Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα7) Προτείνεται η κατάργηση του ΕΤΑΚ και η αντικατάστασή του με προοδευτική φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας.Σχόλιο του χρήστη ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ | 29 Δεκεμβρίου 2009, 00:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 00:13

    Η ακίνητη περιουσία έχει πολλές ιδιαιτερότητες και λογικά δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ενιαία... Επίσης αν είχαμε ένα αντικειμενικό και "πραγματικό" φορολογικό σύστημα η ατομική περιουσία θα έπρεπε να μην φορολογείται καθόλου. Φυσιολογικά αν δεν υπήρχε φοροδιαφυγή στα κατασκευαστικά-οικοδομικά επαγγέλματα, τις αγοραπωλησίες γης και αντίστοιχα απόκρυψη εισοδημάτων από ενοίκια δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να φορολογείται η απλή "κατοχή" ακινήτων. Μέχρι αυτή την ιδεατή κατάσταση νομίζω ότι πρέπει να γίνει ένας μεγάλος διαχωρισμός ανάμεσα στην περιουσία που λειτουργεί προσοδοφόρα για τον ιδιοκτήτη της και σε αυτή που καλύπτει βασικές ανάγκες διαβίωσης (πχ. ιδιόκτητη κατοικία). Επίσης μέχρι ένα συγκεκριμένο συνολικό ποσό (Δ-600.000€) να υπολογίζεται χωριστά η φορολόγηση (Α) σπιτιών-διαμερισμάτων, (Β) αγροτεμαχίων και (Γ) οικοπέδων. (Α1) Άρα σε κάθε περίπτωση η πρώτη κατοικία (οικογενειακή ή ατομική ενηλίκου)-ανεξάρτητα αξίας- και μέχρι εμβαδόν 200 τ.μ. πρέπει να παραμείνει αφορολόγητη. (Α1.1)Αν η έκταση της πρώτης κατοικίας είναι πάνω από 200 τ.μ. τότε προτείνω να φορολογείται για τα τετραγωνικά >200. (Α2) Επίσης αφορολόγητη πρέπει να μένει κάθε πρώτη κατοικία (ανεξαρτήτως μεγέθους) εφόσον είναι κτισμένη σε ορεινές, ημιορεινές, νησιωτικές και δυσπρόσιτες περιοχές και εν γένει σε αγροτικούς οικισμούς μέχρι 2.000 κατοίκους εφόσον η αντικειμενική της αξία δεν ξεπερνά τις 300.000 € (π.χ. παραθαλάσσιο σπίτι με τέτοια αξία θα πρέπει να φορολογείται με αφορολόγητο τις 300.000). (Α3) Επίσης κάθε δεύτερο ή τρίτο σπίτι-διαμέρισμα -που δεν αποτελεί μόνιμη κατοικία- εφόσον έχει έκταση κάτω από 100τ.μ. και είναι κτισμένο σε οικισμό-πόλη κάτω των 1.000 κατοίκων θα πρέπει να φορολογείται μόνο εφόσον (αυτό) για το οποίο η αντικειμενική αξία του είναι πάνω από 150.000 €. (Α4) Αντίθετα αν (το δεύτερο ή τρίτο ακίνητο) έχει έκταση πάνω από 100τ.μ. ή είναι κτισμένο σε οικισμό πάνω από 1.000 κατοίκους τότε θα πρέπει να φορολογείται εφόσον η συνολική αντικειμενική αξία και των 2-3 ακινήτων (και της κατηγορίας Α1) περνάει τις 500.000 € (στην ουσία αυτό να είναι το γενικό αφορολόγητο για σπίτια-κτίρια). (Α5)Επίσης φορολόγηση ακίνητης περιουσίας για ιδιοκτήτες που έχουν πάνω από 4 ακίνητα (σπίτια-διαμερίσματα) πρέπει να γίνεται εφόσον η συνολική τους αντικειμενική αξία περνάει τις 400.000 € (χωρός το α1) ανεξάρτητα από το που είναι κτισμένα. [Δηλαδή μέχρι τα 3 ακίνητα να λαμβάνεται υπόψη το που είναι κτισμένα και ποια είναι η αντικειμενική τους αξία και η επιφάνεια τους. Αντίθετα από τα 4 και πάνω να μετράει μόνο η αντικειμενική αξία. Είναι προφανές ότι στις περιπτώσεις που εμπίπτουν σε αυτή τις κατηγορίες (Α1.1, Α3, Α4, Α5) και καλούνται να πληρώσουν φόρο απαλλάσσεται από τους φόρους το ακίνητο της κατηγορίας (α1). Προφανώς αυτά εφαρμόζονται εφόσον δεν υπάρχει συνολική περιουσία που να εμπίπτει στην κατηγορία δ.] Σε ότι αφορά τα οικόπεδα-αγροτεμάχια θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η αντικειμενική αξία, αλλά και το αν αξιοποιούνται για αγροτικές ή άλλες εργασίες (π.χ. λατομεία). Η πρόταση μου θα ήταν τα οικόπεδα να μην συνυπολογίζονται με τα σπίτια-διαμερίσματα σε σχέση με το αφορολόγητο όριο, όπως το περιγράφω παραπάνω εκτός και αν ισχύει το (Δ). (Δ)Σπίτια-διαμερίσματα-οικόπεδα-αγροτεμάχια φορολογούνται ενιαία μόνο εφόσον η συνολική αντικειμενική του αξία ξεπερνά τα 600.000€, χωρίς σε αυτό να υπολογίζεται η κατηγορία α1. Σε κάθε άλλη περίπτωση οι φόροι υπολογίζονται ανά κατηγορία (Α - Β - Γ) και με αφαίρεση των "αφορολόγητων επιφανειών" (Β1)Έτσι αγροτεμάχιο ή σύνολο αγροτεμαχίων τα οποίο καλλιεργούνται από τον ιδιοκτήτη προτείνω να έχουν (γενικό) αφορολόγητο όριο τα 100 στρέμματα ή αντικειμενική αξία 400.000 €. (Προϋπόθεση είναι να μην εμπίπτει η συνολική περιουσία στην κατηγορία Δ) (Β2)Αντίθετα αν ενοικιάζονται προς εκμετάλλευση ή χρησιμοποιούνται για άλλο σκοπό (βιομηχανικό-βιοτεχνικό) τότε προτείνω να φορολογούνται εφόσον έχουν έκταση άνω των 10 στρεμμάτων ή αντικειμενική αξία άνω των 150.000€. [Ομοίως εφόσον δεν εμπίπτει η συνολική περιουσία στην κατηγορία Δ] (Γ)Τα οικόπεδα προτείνω να φορολογούνται -χωριστά από κατοικία και αγροτεμάχια- εφόσον η συνολική αντικειμενική τους αξία είναι πάνω από 300.000 € και εφόσον δεν εμπίπτει στην κατηγορία Δ. [εδώ υπάρχει η υπόθεση ότι κάποιος έχει μόνο οικόπεδα και σπίτια που αθροιστικά δεν εμπίπτουν στο (Δ)]. Σε ότι αφορά ΟΤΑ, και άλλους φορείς του στενού δημόσιου τομέα προτείνω να φορολογείται μόνο η ακίνητη περιουσία που ενοικιάζεται για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα και για οποιαδήποτε χρήση. Για τα παραπάνω ακίνητα-οικόπεδα αλλά και για ακίνητα που ανήκουν σε δημόσιες επιχειρήσεις εισηγμένες ή μη, προτείνω να μην υπάρχει κανένα αφορολόγητο όριο. Προφανώς για τις δημόσιες επιχειρήσεις προτείνω να φορολογείται το σύνολο της ακίνητης περιουσίας τους, είτε αξιοποιείται, είτε όχι. Για ακίνητα (όλες τις κατηγορίες) που ανήκουν σε ιδιωτικές επιχειρήσεις (ΑΕ, ΟΕ, ΕΠΕ, off-shore, κλπ), τράπεζες προτείνω να υπάρχει συνολικό αφορολόγητο όριο 300.000 € και μόνο εφόσον η συνολική ακίνητη περιουσία τους είναι κάτω του 1.000.000€ (στην ουσία αφορολόγητο για την ενίσχυση των μικρο-μεσαίων επιχειρήσεων). Αν είναι πάνω από 1.000.000€ να μην υπάρχει καθόλου αφορολόγητο. Τέλος για ακίνητα και οικόπεδα που ανήκουν σε ΝΠΔΔ-ΝΠΙΔ και χρησιμοποιούνται για διοικητικές εγκαταστάσεις ή προς άλλου είδους αξιοποίηση προτείνω να φορολογούνται όλα με γενικό αφορολόγητο όριο τα 300.000€. Το αφορολόγητο όριο να υπολογίζεται στο σύνολο της περιουσίας του φορέα και όχι ανά δήμο, νομό, περιφέρεια ή άλλη διοικητική υποδιαίρεση. Ο ΦΜΑΠ προτείνω να έχει τον ίδιο συντελεστή 1/1000 για όλα τα φορολογητέα ακίνητα (αθροιστικά ή ανά κατηγορία) μέχρι αντικειμενικής αξίας 500.000 € [προφανώς αυτό το όριο αφορά τους ιδιοκτήτες που η συνολική τους περιουσία δεν ξεπερνά τις 600.000 €, αλλά η επιμέρους περιουσία του ξεπερνά τα επιμέρους ανά κατηγορία (150.000€, 200.000€, 300.000€, 400.000€) αφορολόγητα] και να αυξάνεται για κάθε 300.000€ από εκεί πάνω με ανώτερο όριο το 5 τις χιλίοις. Επίσης σε ότι αφορά τα ΝΠΔΔ-ΝΠΙΔ να μην λαμβάνεται υπόψη η χρήση του ακινήτου με εξαίρεση όσα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο για λατρευτικούς σκοπούς και για την δωρεάν φιλοξενία-υποστήριξη ατόμων/φορέων που έχουν ανάγκη ή ειδικό κοινωνικό ρόλο. Ειδικά σε ότι αφορά ειδικούς λατρευτικούς χώρους-προσκυνήματα (δηλαδή όχι τους ναούς των ενοριών, αλλά ειδικά κέντρα λατρείας) προτείνω να υπάρχει κανονική φορολογία με βάση την έκταση του ακινήτου, που να αθροίζεται στην συνολική περιουσία τους. Τέλος (ειδικά) να μην φορολογηθεί η περιουσία που ανήκει στα ασφαλιστικά ταμεία, και τα ΑΕΙ-ΤΕΙ εφόσον τα ποσά από την αξιοποίηση της χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση του ασφαλιστικού συστήματος ή για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ εντάσσονται στα πλαίσια του τακτικού προϋπολογισμού σε συγκεκριμένους κωδικούς και όχι στις Εταιρίες Αξιοποίησης & Διαχείρισης Περιουσίας (που συνήθως χρησιμοποιούνται από τις Διοικήσεις για ιδιοτελείς πολιτικές).