Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα1) Προτείνεται μια ενιαία, προοδευτική, τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα.Σχόλιο του χρήστη Ιωάννης Παπαϊωάννου | 29 Δεκεμβρίου 2009, 00:28
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Πιστευω ότι, στο 2010 που εχουμε μπει, ορθολογικα και κοινωνιολογικα ενα εισοδημα των 14.000ευρω αποτελει προκληση να φορολογειται όταν, αυτο θα σημαινε πως, τα εσοδα των δωδεκα μηνων, των δυο δωρων και του ενος επιδοματος, για τις πρωτες αναγκες ανερχονται στα 1.000ευρω - ποσό, μαλλον, ικανοποιητικο για τα σημερινα δεδομενα. Αν, σε αυτο προσθεσουμε και τα οικονομικα βαρη μιας οικογενειας, με δυο ατομα, τοτε αρχιζει να γινεται οριακα μικρο. Με την ελευση ενος παιδιου τα πραγματα στριμωχνονται πολυ! Δια ταυτα, πιστευω οτι το αφορολογητο ποσο θα πρεπει να ανελθει στα 14.000ευρω, το λιγοτερο. Απο εκει και περα η κλιμακα θα επρεπε να ειναι πιο λιτη και ξεκαθαρη. Θα ηταν σωστο και πιο καλο να υπαρχουν τεσσερεις συντελεστες. Ο πρωτος, λαϊκης φορολογησης των περισσοτερων μισθωτων και συνταξιουχων, ωστε να στηριχθει με την κυκλοφορια των χρηματων τους η αγορα πασης φυσης. Ο συντελεστης αυτος δεν θα πρεπει να ειναι μεγαλυτερος απο το 20% και να εφαρμοζεται για εισοδηματα απο 14.001ευρω εως και 35.000ευρω, ητοι απο 1.001ευρω εως και 2.500ευρω μηνιαιου και επιδοματικου εισοδηματος, ανα ατομο. Ο δευτερος συντελεστης φορολογησης θα επρεπε να ειναι κοινωνικης αλληλεγγυης αυτων που εχουν εισοδηματα πιο πανω του μεσου ορου διαβιωσης, ητοι απο 35.001ευρω εως και 56.000ευρω, που σημαινει οτι εχουν ενα μηνιαιο και επιδοματικο εισοδημα, ανα ατομο, απο 2.501ευρω εως και 4.000ευρω, και θα επρεπε να διαμορφωθει στο 30%. Ο τριτος συντελεστης θα ηταν κοινωνικης στηριξης και θα αφορουσε αυτους που ξεφευγουν πια απο τα ορια της οικονομικης ανεχειας και κατατασονται σε αυτα της οικονομικης ευμαρειας. Ετσι, για εισοδηματα απο 56.001ευρω εως και 77.000ευρω, ητοι μηνιαιου και επιδοματικου εισοδηματος απο 4.001ευρω εως και 5.500ευρω ανα ατομο θα επρεπε να εφαρμοζεται συντελεστης 40%. Ο τεταρτος και τελευταιος συντελεστης θ αεπρεπε να χαρακτηριστει ως συντελεστης κοινωνικης ενισχυσης και θα αφορα τα εισοδηματα απο 77.001ευρω και ανω που σημαινει οτι το ατομο που τα φερει εχει μηνιαια και επιδοματικα εσοδα απο 5.501ευρω και ανω, ητοι διαβιωνει πλουσιοπαροχα. Ο συντελεστης αυτος θα πρεπει να διαμορφωθει στο 50%, γιατι δεν λογιζεται οικονομικη κριση η μη δυνατοτητα καποιου να ανταπεξελθει στα αυξημενα εξοδα των δυο - τριων και περισσοτερων οικιακων βοηθων και κηπουρων, καθως και των αυξημενων εξοδων καθαρισμου της πισινας, της φυλαξης του σκαφους, της καλυψης των αυξημενων διδακτρων των ιδιωτικων σχολειων των παιδιων ή ακομα και των αυξημενων τελων κυκλοφοριας αλλα και των λοιπων λειτουργικων εξοδων, των πολλων και ακριβων, αυτοκινητων που απεκτησε, για τις καθημερινες αναγκες του. Πιστευοντας οτι ΒΑΣΙΚΗ προϋποθεση ολων αυτων αποτελει η καταβολη των φορων, απο ολους, και στο υψος των πραγματικων τους εσοδων, ετσι ωστε να μπορεσει να κινηθει ανταποδοτικα το κρατος στη σωστη κατευθυνση. Μετρο θετικο, στην παταξη της φοροδιαφυγης, θα αποτελουσε και η πληρης φοροαπαλλαγη για εναν ολοκληρο χρονο, οποιου εφερνε ολοκληρωμενα και τεκμηριωμενα στοιχεια για τη συλληψη ενος φοροφυγα ή ακομα και με την αμεση καταγγελια, και επαυτοφορω συλληψη, καποιου που δεν εκδιδει τιμολογια και αποδειξεις. Εννοειτε οτι το κρατος θα πρεπει να ειναι ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΟ και ΑΜΕΣΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ στην επιβολη κυρωσεων και την εισπραξη των αναλογων - αυξημενων - προστιμων απο τους φοροφυγαδες και όχι, όπως τοσες δεκαετιες, να κανει επισημανσεις και «προστιμογραφιες» χωρις να προχωραει στο ουσιαστικο σταδιο της «προστιμοεισπραξης».