• Σχόλιο του χρήστη 'Αγγελική' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 01:18

    Για να είναι αποτελεσματική η πάταξη της φοροδιαφυγής, θα πρότεινα τα εξής: 1)Να εφαρμοστεί ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ το πόθεν έσχες. Κάθε φορολογούμενος θα πρέπει να μπορεί να δικαιολογεί την μεταβολή των περιουσιακών του στοιχείων, του ίδιου καθώς και των συγγενών του πρώτου βαθμού. Οι παραβάτες δεν χρειάζεται να μπαίνουν φυλακή, εκτός αν ο έλεγχος αποκαλύψει εγκληματική δραστηριότητα. Όσοι απλά έκλεψαν λεφτά, λεφτά να δώσουν. Να δημεύεται η περιουσία τους και των συγγενών τους, κινητή και ακίνητη, μέχρι του ποσού που χρωστούν στο ελληνικό δημόσιο. Όσοι είναι και δημόσιοι υπάλληλοι, επιπλέον θα απολύονται με συνοπτικές διαδικασίες. 2) Πρέπει να εκπίπτει από το φορολογητέο εισόδημα, ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ, ΚΑΘΕ ΔΑΠΑΝΗ, εκτός από (ενδεικτικά τα αναφέρω) τα δίδακτρα ιδιωτικών σχολείων, μισθό οικιακής βοηθού, αγορά ειδών πολυτελείας (γούνες, κοσμήματα κλπ), αγορά έργων τέχνης, αγορά κινητών τηλεφώνων, αεροπορικά εισιτήρια, δεύτερο αυτοκίνητο, αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού, σκάφη, ακίνητα (εκτός από το στεγαστικό δάνειο για αγορά πρώτης κατοικίας). Αυτό θα είναι το ισχυρότερο κίνητρο για να ζητάνε οι πολίτες απόδειξη. Οι ίδιοι οι πολίτες θα κάνουν πολύ καλύτερη δουλειά από οποιαδήποτε υπηρεσία ελέγχων. Με αυτό τον τρόπο ενισχύονται οι πολίτες χαμηλών και μέσων εισοδημάτων, που ίσα που τα βγάζουν πέρα, πληρώνοντας για τις βασικές τους ανάγκες, χωρίς να χρειάζεται να θεσπιστεί αφορολόγητο όριο. Όμως... η συλλογή έντυπων αποδείξεων είναι πρακτικά αδύνατη. Ποιός θα τις καταμετρά; Πού θα φυλλάσσονται; Αν έμπαιναν ταμειακές μηχανές παντού, και μάλιστα "νέου τύπου" δηλ. να δέχονται αυτόνομα πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες ή στην περίπτωση της πληρωμής με μετρητά, να εισάγεται με κάποιον τρόπο το ΑΦΜ του πελάτη, χειροκίνητα ή με κάποιου τύπου κάρτα, και ταυτόχρονα ήταν συνδεδεμένες με το ΚΕΠΥΟ, θα καταγραφόταν αυτόματα η συναλλαγή "στον λογαριασμό" του πελάτη και του πωλητή βέβαια. 3) Να φορολογηθούν οι μισθοί των αλλοδαπών μεταναστών που εργάζονται στην Ελλάδα (των νόμιμων βέβαια, γιατί οι άλλοι...), ποσό το οποίο αντιστοιχεί σε ένα σεβαστό ποσοστό του πλούτου που παράγεται στην χώρα μας. Το μεγαλύτερο μέρος φεύγει στο εξωτερικό σε εμβάσματα, και ένα πολύ μικρό μέρος τους ξαναμπαίνει στην αγορά, μέσω της κατανάλωσης. Θα έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να φορολογηθεί. Όλα τα παραπάνω βέβαια, προϋποθέτουν αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις που έχουν να κάνουν με την προστασία των προσωπικών δεδομένων, την μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, την μεταναστευτική πολιτική, την συνεργασία κράτους-τραπεζών για τους ελέγχους των συναλλαγών.