Αρχική Ενίσχυση Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εισφορά Κοινωνικής Ευθύνηςάρθρο 1 / παράγραφος 1Σχόλιο του χρήστη Γεώργιος Πετράκης | 6 Νοεμβρίου 2009, 17:34
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Πετράκης' | 6 Νοεμβρίου 2009, 17:34

    Χρειαζόμαστε μεγαλύτερη συμμετοχή (πότε θα μιλήσουμε μεταξύ μας ?), μέλη κίνησης με Δημοψηφίσματα για άμεση Δημοκρατία, να δημιουργήσουμε υποδομές για (οικονομία-παιδεία-αυτοδιαχείριση-ελευθερία) μια νέα ταυτότητα απέναντι στον καπιταλισμό, σε αυτούς που με “τεχνητά μέσα ” κερδίζουν ότι παράγουν οι εργαζόμενοι. Επανάσταση ιδεών, σκέψεων για να δημιουργούν νόμους οι Πολίτες. Αν το νέο μοντέλο διακυβέρνησης καθυστερήσει την αναδιανομή αν δεν γίνει κοινωνική και οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης, οι συνθήκες θα μας φέρουν πίσω και το μέλλον θα είναι ακόμη πιο ζοφερό. Αυτό το κοινωνικό γλυπτό μόνο η τέχνη και τα πνευματικά της όντα μπορεί να τα διαμορφώσει, σε ένα πιο πάνω επίπεδο, όπως μεγαλώνει ένα δέντρο προς τον ουρανό και την ελευθερία. Η αριστερά νόμισε με την θεσμολατρεία θα ενδυναμώσει το Κράτος, για να λύσει τα προβλήματα των Πολιτών ? πχ με την συμβολική μετατροπή του απασχόλησης σε εργασίας ή το συμβολικό φορτίο της πράσινης ανάπτυξης με το υπουργείο περιβάλλοντος ? Επίσης το δικαίωμα στην ιδιοκτησία είναι μικρότερο σε απόλυτους αριθμούς με το δικαίωμα και το συμφέρον και πλαίσια δικαιωμάτων των πολλών της κοινωνίας των Πολιτών? Χρειάζεται δράση με θετική ενέργεια συμμετοχής και χαρακτήρα, για να πούμε stop στις αγορές και την ασυδοσία τους για την ελευθερία του Πολίτη, αφού στοιχεία αποδόμησης της κοινωνικής συνείδησης είναι τα ίδια τα κόμματα, ιδιαίτερα τελευταία όταν μιλάμε για διαχειριστές που απενεργοποίησαν τα κοινωνικά κινήματα !!! ως γραφειοκρατικοί μηχανισμοί μεταφοράς των αιτημάτων των ισχυρών σε συμβατότητα αν όχι ευθυγραμμισμό με τις Κρατικές Πολιτικές. Να γιατί τελευταία μιλάμε για διαχειριστές, μετά τον Ανδρέα μόνον ο Γιώργος αναφέρει τον όρο “αλληλεγγύη” ενώ το κίνημα (κινηματικές αλλαγές) αναφέρεται σαν κόμμα, μήπως για κομματικές τέτοιες? Η Αθήνα “πάγωσε” τον όρο της για οριζόντια συνδιαμόρφωση ισότητας με το: “ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό”. Τα 4Κ (Κυβέρνηση-κόμμα-κοινωνία-Κράτος) πως ξεμπλοκάρουν μια δράση όταν οι Πολίτες είναι απέναντι ? μπορεί να εφαρμοσθεί μόνον με νόμους ? Γιατί κρίνουμε πάντα, γιατί πάντα κατηγορούμε τον Έλληνα ? όταν απλώνει τα χέρια αναζητώντας οίκτο ? Ακόμη σαν Χριστιανοί που είμαστε οι περισσότεροι, όταν τους ακουμπάμε δεν νοιώθουμε καλύτερα ? νιώθουμε όλοι καλύτερα , μόνον “οι εξευγενισμένοι” μετά τόση επιτυχία νιώθουν άβολα. Μπορούμε να ξεχάσουμε τις διαφορές μας και τις συντεχνίες που μας πάνε πέρα-δώθε, στο τέλος ή θα πιάσουμε πάτο ή μπορεί να φθάσουμε μέχρι το “Χόλυγουντ”, σίγουρα όμως με το συν (+) κάποιον θα βρούμε να μας θυμάται. Αν δεν το καταφέρουμε εδώ, αυτό είναι όλο, αν τα “μιούζικαλ” μας έχουν καταπονήσει ας ελπίσουμε στους φτωχούς απλούς ανθρώπους, αυτοί που έχουν δύο μπάνια είναι πιότερο βρώμικοι και τεμπέληδες, ζεστά νερά-πράσινο μήλο και Ήλιο να μας στεγνώσει έχει η Ελλάδα, άλλωστε οι πολύ-εθνικές σπουδάζουν τα παιδιά μας για να εφαρμόσουν το θεάρεστο έργο τους που μας έφερε 2.5 μύρια Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρέπει η Κυβέρνηση να βρει τσέπες αρκετά βαθιές, υπάρχουν πολλές τέτοιες, για μας. Όλα τα παιδιά είναι δικά μου παιδιά κι όλοι οι γέροι γονείς μου, όλες οι μάνες του κόσμου είναι η δική μου Μάνα. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε την αλληλεγγύη, μετά στους αρρώστους, άνεργους, ΑΜΕΑ κλπ…κλπ… Ευχαριστώ θερμά, καλή επιτυχία στο νέο πλάνο …..