Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημαΓενικότερα ποιες προτάσεις ή σχόλια πέραν των ανωτέρω θα θέλατε να υποβάλλετε ώστε να ληφθούν υπόψη κατά τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος;Σχόλιο του χρήστη Φάνης Ζ. | 29 Δεκεμβρίου 2009, 11:56
Κε Υπουργέ, είδα τη συνέντευξή σας και αποφάσισα να συμμετάσχω στη διαβούλευση αναγνωρίζοντας τις καλές σας προθέσεις όπως και του Πρωθυπουργού για τον οποίο πιστεύω πως όχι μόνο έχει όραμα αλλά και σύγχρονο λόγο και πράξη. Δεν το έκανα μέχρι τώρα για διάφορους λόγους’ ο ένας είναι το φορτωμένο μου πρόγραμμα, ένας άλλος είναι πως καθώς είμαι ένας ταπεινός μικρομεσαίος επιχειρηματίας αυτά που θα προτείνω θα μπορούσαν να μου κάνουν τη ζωή μου δύσκολη (το λέω και για έναν ακόμη λόγο αφού βαρέθηκα να ακούω για μισθωτούς υποζύγια που φθάνουν να πληρώνουν 2 με 3.000 € κατά μέσο όρο φόρο εισοδήματος όταν ένας μικρομεσαίος με την δραστηριοποίησή του εισφέρει σε ΦΠΑ απείρως πολλαπλάσια). Όμως το τραγικότερο όλων είναι το επαίσχυντο και κατάπτυστο κράτος με τους δυνάστες του που μοιράζει εξοντωτικά πρόστιμα εκτός αν υποκύψεις να “ποτίσεις” το σύστημα. Προσωπικά λοιπόν θα χαρώ όχι αν διαπομπεύσουν κάποιο πλούσιο που φοροδιέφυγε αλλά όταν “κρεμάσουν” τον πρώτο αλητήριο δημόσιο λειτουργό που τα πιάνει. Η εξαχρείωση μάλλον εκκινείτε από αυτή την πλευρά και όχι από την αντίθετη. Έχω την εντύπωση πως πρέπει σε αυτή τη χώρα και την επιχειρηματικότητα να προστατεύσουμε και βεβαίως να την αφήσουμε να βάλει μπροστά και πάλι την Οικονομία. Στα καθ’ ημάς, θα σταθώ στη φοροδιαφυγή και όχι στα επιμέρους εδάφια του προτεινόμενου νομοσχεδίου. Στο μυαλό μου τα πράγματα είναι πολύ απλά και από πλευράς τεχνολογίας υλοποιήσιμα. Κάθε πολίτης αυτής της χώρας που διενεργεί αγορές προϊόντων και υπηρεσιών να εφοδιαστεί από το κράτος με μία smart card που θα περιλαμβάνουν το ΑΦΜ του ( ή σε περίπτωση μικρού παιδιού άνω των 8 ετών για παράδειγμα ή άνεργου/ης συζύγου με το ΑΦΜ του προστάτη και κάποιο επιπλέον κωδικό) και θα μπορούσαν να χρεοπιστώνονται καθώς και να κρατούν συναλλαγές ορισμένου χρόνου. Σε κάθε μα κάθε συναλλαγή από το super market (με αναλυτική ακόμη αν θέλετε χρέωση ειδών αν αυτό δεν απαγορεύεται από προσωπικά δεδομένα) μέχρι την πληρωμή ενός Δικηγόρου για παράδειγμα ο οποίος θα εφοδιαστεί με συγκεκριμένο POS μηχανάκι που θα κόβει και μόνο μέσα από αυτή τη διαδικασία οποιοδήποτε τιμολόγιο πώλησης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών. Το μηχανάκι που καταγράφει το ΑΦΜ πελάτη, τη συναλλαγή (ώρα, είδος και ποσό) και θα φέρει το ΑΦΜ του παρόχου θα είναι συνδεδεμένο με την Εφορία (μία εφαρμογή web-EDI σε σύγχρονα βέβαια πρότυπα XML). Το ΑΦΜ θα πρέπει να διακρίνει αν πρόκειται για ατομική ή για επιχειρηματική συναλλαγή και αναλόγως θα πράττει. Στον έλεγχο, αν το ταμείο (με προκαθορισμένο και ανά περίπτωση ύψος) έχει απόκλιση, τότε να επιβάλλεται πρόστιμο. Αν ο πελάτης δεν έχει την κάρτα μαζί του, για να μην αρνηθεί το κατάστημα την πώληση, τουλάχιστον να καταγράφεται μηχανικά το ΑΦΜ και να ενημερώνεται σε επόμενη συναλλαγή. Το ταμείο θα πρέπει να είναι εντός ορίου πάντα. Με την εφαρμογή αυτή τόσο ο επιτηδευματίας θα αποφύγει τη χρήση λογιστή αφού τα έσοδα μείον έξοδα θα προσδιορίσουν το φορολογητέο εισόδημα (πρόβλεψη θα πρέπει να γίνει για ιδιώτες που θα μισθώνουν ακίνητα αλλά και λοιπές υπηρεσίες με χρεώσεις όπως ΔΕΗ, κλπ που θα πρέπει αυτόματα να ενημερώνουν το σύστημα). Η ουσία είναι πως έχουμε περίπου 900.000 επιχειρήσεις και μπορούν να ταυτοποιηθούν πολύ εύκολα αλλά βεβαίως και να αφαιρέσουμε βάρη που στη σύγχρονη οικονομία και κοινωνία επιβαρύνουν το σύνολο αφαιρώντας πολύτιμους πόρους από παραγωγικές δραστηριοποιήσεις, πχ ποια είναι η χρησιμότητα των Συμβολαιογράφων στη σημερινή κοινωνία; Γιατί καλείται κάποιος για να εισέλθει σε ένα επάγγελμα κλειστό να δεσμεύει πόρους σημαντικούς ακόμη και για την επιβίωσή του; Γιατί χρειάζομαι 15 έγγραφα όταν θα έπρεπε το Δημόσιο μέσω ΚΕΠ ή άλλου one-stop-shop οργανισμού να προεγκρίνουν άδειες τις οποίες θα χορηγούν οριστικά σε εύλογο διάστημα; Το ίδιο θα συμβεί και με τους ιδιώτες οι οποίοι αν είναι μισθωτοί, η επιχείρηση τους ή το Ταμείο τους θα λέει πόσα ήταν τα εισοδήματά τους και πάλι δεν θα χρειάζονται λογιστή. Αν μάλιστα με την μείωση ή την εξάλειψη της φοροδιαφυγής μειωθούν ή μηδενιστούν οι φόροι εισοδήματος από τη μεγάλη μάζα των πολιτών (αυτό θα πρέπει να είναι το κίνητρο μακροπρόθεσμα) όλοι θα οδηγηθούν να συμμετάσχουν ενεργά στην υλοποίηση του εγχειρήματος. Τώρα οι δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει αυτή η δικτύωση είναι τεράστια. Το κράτος θα μπορούσε να χειρίζεται τις υποθέσεις του αυτοματοποιημένα γλιτώνοντας αρκετούς εφοριακούς ή εκπαιδεύοντας τους να κάνουν ουσιαστικούς ελέγχους. Ένα ρηξικέλευθο θα μπορούσε να είναι να δανείζεται απ’ ευθείας από τους πολίτες, γραμμάτια ή ομόλογα χωρίς το κόστος των Τραπεζών, με προεπιλεγμένες επιλογές για τον πολίτη, δηλ. χρόνο και επιτόκιο. Δεν γνωρίζω αν αυτό απαγορεύεται από κάπου, αλλά και έτσι να είναι μπορεί το κράτος να συμβληθεί με κρατική τράπεζα ή ακόμη καλύτερα να δημιουργήσει υπηρεσία για αυτή τη δυνατότητα. Παρένθεση, είχα λάβει μέρος και στη διαβούλευση για τις ρυθμίσεις με τις τράπεζες και καθώς μου γίνεται πέρα για πέρα ξεκάθαρο ότι οι τράπεζες στην Ελλάδα συγγνωστά σφίγγουν τη ρευστότητα για να κερδοφορούν δανείζοντας το κράτος μας, στο υπόγεια αυτό πόλεμο, θα πρότεινα να σπάσουμε τα δεσμά και να βρούμε απ’ ευθείας πηγές εξυπηρέτησης του χρέους μας, είτε για παράδειγμα σε διακρατική βάση με χώρες όπως Κίνα, Ρωσία, Νορβηγία (ακόμη και η Μποτσουάνα βλέπω να έχει πλεόνασμα 9,85% - έστω και πριν 4 χρόνια) είτε με funds πχ pension funds που θα αποβλέπουν σε συνεργασία (με Νορβηγία πχ ανάπτυξη και συνεκμετάλλευση ΑΠΕ, ή με συνταξιοδοτικά ταμεία της Αμερικής στα οποία να “πριμοδοτούνται” τα μέλη τους με έκπτωση σε ταξιδιωτικές υπηρεσίες, γενικά συνέργιες που θα αυξάνουν τη παραγόμενη πίτα αλλά και θα ομαλοποιήσουν το αγκάθι του χρέους. Στην αντιπαράθεση με τις Τράπεζες να προτείνω ακόμη, τη δυνατότητα χρησιμοποίησης των επιδοτήσεων μέσω ΤΕΜΠΜΕ ή άλλων προγράμματων – φορέων να έχει τη μορφή επιταγής, δηλ. έκδοση κρατικού φορέα με διάρκεια ενός έτους που θα μπορεί να γυρίσει αρκετές φορές τονώνοντας τη ρευστότητα στην αγορά και μεταφέροντας πίσω την πληρωμή για το κράτος. Το μέτρο μπορεί να είναι προσωρινό και μέχρι να περάσει η κρίση. Το ερώτημα είναι πως μπορεί να γίνει αυτό και σε ποιο βάθος χρόνου. Σταδιακά μεν αλλά πολύ γρήγορα δε. Μπορεί να ξεκινήσει το κράτος από τους μισθωτούς Δημοσίου που θα λαμβάνουν υποχρεωτικά το μηνιάτικο μέσω αυτής της διαδικασίας και από τα supermarkets που είναι σήμερα δικτυωμένα. Χρειάζεται απόφαση για γρήγορη ένταξη όλων των παικτών του συστήματος – κράτος, καταναλωτές, πάροχοι προϊόντων και υπηρεσιών αλλά και εμπέδωση μίας άλλης κουλτούρας και συμπεριφοράς ως κοινωνία και οικονομία. Αν ο ιατρός ή ο καυστηρατζής δεν θέλει να περάσει όλο το ποσό, τότε ο πολίτης να μπορεί να καταγγέλλει το περιστατικό και να επεμβαίνει το σώμα του Χρυσοχοΐδη επιβάλλοντας 10πλάσιο πρόστιμο και επιστρέφοντας το διπλάσιο στον καταγγέλοντα. Στις δε περιπτώσεις που ο “’άρπαγας” είναι δημόσιος λειτουργός να έχει στέρηση μισθού ή μελλοντικών εισοδημάτων και το κράτος να αποζημιώνει αντίστοιχα τον πολίτη. Θα ήθελα λοιπόν να έβλεπα μία προχωρημένη εφαρμογή που είμαι σίγουρος πως μπορεί να αποδώσει και του χρόνου να κάνετε μάθημα στο γερμανό συνάδελφό σας που τόσο απαξιωτικά σας αντιμετώπισε.