• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 11:06

    θα ήθελα να κάνω μια σημαντική κατά την άποψή μου επισήμανση που αφορά τις μονογονεϊκές οικογένειες και ειδικότερα τις χήρες και τα παιδιά τους. Πιστεύω -επειδή το συνάντησα στην πράξη ως χήρα- ότι θα έπρεπε να διατηρηθεί το αφορολόγητο του συζύγου ( έστω μειωμένο)ακόμα κι αν αυτός έχει πεθάνει, για να βοηθήσει την οικογένειά του, αν θέλουμε να μιλάμε για κράτος πρόνοιας. Σας φέρνω το δικό μου παράδειγμα: Είμαι εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα ( δημοσιογράφος) και αμοιβομαι με 16000 ευρώ ετησίως. Από το σύζυγό μου δεν παίρνω σύνταξη ( γιατί εργάζομαι λέει άρα δεν δικαιούμαι!) και έχω ένα ενοίκιο 8000 ευρώ ετησίως που εισπράτω από το μαγαζί του συζύγου που νοίκιασα όταν πέθανε. Με δύο ανήλικα παιδιά πληρώνω από 3000-4500 ευρώ φόρο εισοδήματος, ενώ με το ίδιο εισόδημα όταν ο άνδρας μου ζούσε δεν πληρώναμε τίποτα γιατι είχαμε δύο αφορολόγητα! Τώρα δηλαδή είμια και μόνη να μεγαλώσω τα παιδιά μου χωρίς καμία ελέφρυνση και βοήθεια, αφού το ενοίκιο που εισπράτω, στην ουσία μου το παίρνει πίσω η εφορία κατά το μεγαλύτερο μέρος. Στα πέντε χρόνια που έχει πεθάνει ο σύζυγός μου έχω πληρώσει φόρο εισοδήματος πείρπου... 20.000 ευρώ!! Παρακαλώ να δείτε το θέμα, γιατί άλλες χήρες είναι σε ακόμα χειρότερη κατάσταση. Ζητώ να διατηρηθεί το αφορολόγητο του συζύγου ή έστω κατά το ήμισυ.