Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα5) Προτείνεται ο λογιστικός προσδιορισμός βάσει λογιστικών καταστάσεων των εισοδημάτων όλων των κατηγοριών ελεύθερων επαγγελματιών και επιτηδευματιών και η κατάργηση του ειδικού τρόπου φορολόγησης που ισχύει για ορισμένες κατηγορίες επαγγελμάτων.Σχόλιο του χρήστη Γιωργος Κ. | 29 Δεκεμβρίου 2009, 11:10
Κύριοι, Είμαι μηχανικός και μπορώ να γράψω μόνο για τη φορολόγηση των συναδέλφων μου. Σήμερα κατά τη γνώμη μου τα δεδομένα είναι τα εξής: 1. Οι περισσότεροι μηχανικοί εργάζονται χωρίς ιδιαίτερα εργασιακά δικαιώματα στις μελετητικές και κατασκευαστικές εταιρείες με ΔΠΥ. Εάν απολυθούν δεν δικαιούνται αποζημίωσης, ούτε υπαγωγή στις ευεργετικές διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας. Δεν φοροδιαφεύγουν διότι οι εταιρείες χρειάζονται τα έξοδα και υποχρεωτικά οι μηχανικοί τιμολογούν ότι λαμβάνουν (και πολλές φορές οι νέοι μηχανικοί υποχρέωνονται να εκδώσουν και τιμολόγια με μεγαλύτερα ποσά από αυτά που λαμβάνουν) 2. Τα έξοδα που δικαιολογούνται στους μηχανικούς (όπως φαντάζομαι και σε άλλους ελ. επαγγελματίες) είναι ένα μικρό κλάσμα των εξόδων που δικαιολογούνται σε μία τεχνική εταιρεία παροχής υπηρεσιών (η οποία φορολογείται με ποσοστό 25% επί των καθαρών κερδών). Αυτό σημαίνει ότι για ένα μηχανικό ελ. επαγγελματία με λογιστικά έξοδα που δεν μπορούν να υπερβούν λόγω της υφοιστάμενης νομοθεσίας το 5-10% και με βάση ένα μέσο συντελεστή φορολόγησης 30% τελικά προκύπτει φόρος κοντά στο 28% του τζίρου του. Η εταιρεία όμως στην οποία αυτός ο μηχανικός εργάζεται δηλώνει μετά βίας 15% κέρδη (αφού μπορεί να εκπέσει μεγάλο αριθμό εξόδων) και φορολογείται για αυτά με συντελεστή 25% ήτοι κοντά στο 4% του τζίρου της. Υπάρχει μία προφανής δυσαναλογία. 3. Ο κος Υπουργός στις παραδόσεις του στο ΟΠΑ (και άλλοι καθηγητές) δίδασκαν ότι σκοπός ενός φορολογικού συστήματος που δεν δίνει τις ευκαιρίες φοροαποφυγής είναι η εξίσωση των συντελεστών φυσικών και νομικών προσώπων έτσι ώστε οι φορολογούμενοι να μην καταφεύγουν στην ευνοϊκότερη για αυτούς φορολόγηση. Εάν απλουστεύσουμε αυτή τη γενική θεώρηση θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για εξίσωση των φορολογικών συστημάτων των ελ. επαγγελματιών και των εταιρειών (βλ. κατωτέρω) Για να μη μακρυγορώ προτείνω τα εξής: 1. Να ισχύσει ο λογιστικός προσδιορισμός των εισοδημάτων των μηχανικών για τα εισοδήματα του 2010, ο οποίος προφανώς είναι δίκαιος, αλλά να αναγνωρίζονται οι ίδιες ακριβώς κατηγορίες εξόδων που αναγνωρίζονται στις επιχειρήσεις και να εφαρμόζεται ο συντελεστής του 25% (ή ο εκάστοτε) στα καθαρά κέρδη των μηχαχνικών. 2. Λόγω του ότι η αναδρομική ισχύς του λογιστικού προσδιορισμού για το 2009 μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλα προβλήματα τους συναδέλφους (δεδομένης και της μεγάλης μείωσης του τζίρου που προβλέπεται για το 2010) και συγκεκριμένα να μην μπορούν να ανταποκριθούν στην υπερβολικά αυξημένη φορολόγηση προτείνεται να διπλασιασθούν οι Σ.Κ.Κ. (εκτός των υψηλών π.χ. του 60%) έτσι ώστε και να αυξηθούν σημαντικά τα φορολογικά έσοδα και να μη δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα σε μία μεγάλη μερίδα φορολογουμένων. Επίσης θεωρώ ότι με βάση την πραγματικότητα του συστήματος υγείας και ασφάλισης είναι ιδιαίτερα αρνητική η πρόθεση κατάργησης των φοροαπαλλαγών για τις δαπάνες υγείας και τις δαπάνες ασφάλισης (ιδιωτικής και δημόσιας). Ιδιαίτερα η κατάργηση των φοροαπαλλαγών για τις ιατρικές δαπάνες οδηγεί στο αντίθετο αποτέλεσμα σε σχέση με την πάταξη της φοροδιαφυγής των ιατρών. Σας ευχαριστώ για τη δυνατότητα διαβούλευσης.