Αρχική Ενίσχυση Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εισφορά Κοινωνικής Ευθύνηςάρθρο 3 / παράγραφοι 2,3Σχόλιο του χρήστη Α. Αθανασόπουλος | 7 Νοεμβρίου 2009, 01:18
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας ανοίγει ένα κουτί με φίδια, και μετά από λίγο ψάξιμο κατάλαβα οτι το θέμα δεν είναι καθόλου απλό. Απλοϊκά θα έλεγα να διαχωριστεί εντελώς οικονομικά η Εκκλησία από το κράτος. Να μην πληρώνει φόρους η εκκλησία, αλλά ούτε και και το κράτος να πληρώνει τους εκκλησιαστικούς μισθούς. Γρήγορα όμως έμαθα πως το κράτος πληρώνει τους μισθούς ως αντάλλαγμα για μεγάλο μέρος της εκκλησιαστικής περιουσίας που της πήρε το 1952. Τρέχα γύρευε δηλαδή. Υπάρχει και μια αντίφαση στην ίδια τη γλώσσα του άρθρου αυτού. Πώς δικαιολογείται ένας νόμος για "Εισφορά Κοινωνικής Ευθύνης" να ζητεί έσοδα από νομικά πρόσωπα "μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που επιδιώκουν αποδεδειγμένα σκοπούς κοινωφελείς"; Αφού είναι κοινωφελείς εκ φύσεως, άστους ήσυχους να κάνουν την ίδια δουλειά που λες και εσύ (το κράτος) οτι θέλεις να κάνεις. Έψαξα να βρω τον προϋπολογισμό της εκκλησίας και βρήκα αυτό: http://papaxristou.gr/joomla/index.php?option=com_content&task=view&id=287&Itemid=39 Λέει πως ο προϋπολογισμός για το 2008 ήταν 25 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία κυρίως προέρχονται από την "αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας." Στα έξοδα της εκκλησίας συμπεριλαμβάνονται "1 εκατ. για τους πυρόπληκτους." Επομένως η εκκλησία ήδη αξιοποιεί την ακίνητη περιουσία της για "ενίσχυση κοινωνικής αλληλεγγύης". Προσωπικά πιστεύω πως θα ήταν καλύτερα αν τα έσοδα της εκκλησίας προερχόταν από δωρεές των σημερινών πιστών και όχι αυτών που δώρισαν τις περιουσίες τους εκατοντάδες χρόνια πριν, αλλά νομίζω πως το θέμα αξίζει ξεχωριστής διαβούλευσης, και καλό θα ήταν το κράτος να αφήσει ήσυχη την εκκλησία σ' αυτή την βιαστική αναζήτηση έκτακτων πόρων. Σημειώνω πως ο Χριστός απάντησε σε σχετική ερώτηση (μέσω διαβούλευσης της εποχής), "απόδοτε ούν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ". (κατα Ματθαίον 22:21).