Αρχική Ενίσχυση Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εισφορά Κοινωνικής Ευθύνηςάρθρο 3 / παράγραφος 1Σχόλιο του χρήστη ΜΑΝΟΣ Κ | 7 Νοεμβρίου 2009, 11:36
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΔΙΚΑΙΟΣ ο συγκεκριμένος φόρος. Σίγουρα κάποια, πολλά ή λίγα, δίκαια αιτήματα μπορούν να βελτιώσουν το μέτρο. Ωστόσο οι έχοντες ΜΕΓΑΛΗ ακίνητη περιουσία, δεν μπορεί να ζητούν να εξαιρεθούν επειδή, π.χ. την έχουν ξενοίκιαστη, τη στιγμή που άλλοι είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ακτήμονες και τραγικά χαμηλόμισθοι, και τη στιγμή (και όπου) αυτές οι τεράστιες διαφορές, (και πάλι, δεν αναφέρομαι στον πραγματικά εργατικό και έντιμο μέσο νοικοκύρη), δεν έχουν προκύψει μέσα σ' ένα πλαίσιο μακρόχρονης αξιοκρατίας και ευνομίας, όπως είναι δυστυχώς κοινό μυστικό... ΝΑΙ και στη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, η αντιδραστική διάθεση της Εκκλησίας φάνηκε και στο θέμα των πολυτελών κρατικών αυτοκινήτων... Είναι υποχρέωση και όχι αγγαρεία η συνδρομή στην κοινωνία ειδικά από πλευράς της Εκκλησίας... ΜΕΓΙΣΤΗ ανάγκη, παρεμπιπτόντως, η συμμόρφωση των ΤΡΑΠΕΖΩΝ, (πραγματική, χωρίς περιθώρια για από μέρους τους παπατζήδικες... νομιμοφανείς 'μετακυλίσεις' του κόστους κ.λ.π) αλλά και κάθε διαπιστωμένης επιχειρηματικής ασυδοσίας (ΚΑΡΤΕΛ κ.λ.π) στα μέσα τουλάχιστο ευρωπαϊκά δεδομένα, στο νόμου περί προσωπικής χρεωκοπίας, στην κοινωνικά δίκαιη αναδιανομή των συσσωρευμένων υπερκερδών τους. ΑΛΛΑ... στη συνέχεια των μέτρων "πρώτων βοηθειών" της οικονομίας και της κοινωνίας, θέλω να πιστεύω ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων προσδοκά από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου τη συντομότερη δυνατή μετάβαση από την απαρχαιωμένη φορομπηχτική λογική σε αυτή της ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ με το κράτος να δίνει το πρώτο παράδειγμα αλλά και την αδιαπραγμάτευτη παρέμβαση του στην κατεύθυνση : Της πιο ελεύθερης αλλά λιγότερο ασύδοτης επιχειρηματικότητας, που είναι άλλωστε δικαίωμα, και υποχρέωση, και μοχλός ανάπτυξης, σε όλο το φάσμα της αγοράς... Της κοινωνικής ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, στα εργασιακά, στα ασφαλιστικά, στη στέγη, στην υγεία, στους μισθούς, (παρά στα, ωστόσο δίκαια και απαραίτητα προς το παρόν, επιδόματα), στις συντάξεις, στις κοινωνικές υπηρεσίες, στην ΠΑΙΔΕΙΑ-τον στυλοβάτη των κοινωνικών αξιών, στα κοινωφελή και περιβαλλοντικά έργα, για την Ελλάδα, και κάθε πολίτη και επισκέπτη της... Συνέλληνες, αν θελήσουμε, ΜΠΟΡΟΥΜΕ. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και συγχαρητήρια για τον θεσμό της ανοιχτής διακυβέρνησης.