• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΡΙΝΑ ΖΗΚΟΠΟΥΛΟΥ' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 15:38

    Με 29 χρόνια υπηρεσία και καθαρές αποδοχές της τάξεως των € 1200, όπως η μεγάλη πλειοψηφία των μισθωτών του στενού Δημόσιου τομέα, και έχοντας βιώσει μόνον λιτότητα από το 1981 που διορίσθηκα, δικαιούμαι φαντάζομαι να ρωτήσω πως στην ευχή ένας μισθωτός σαν εμένα μπορεί να συλλέξει τόσες πολλές αποδείξεις ώστε να προσεγγίσει το αφορολόγητο όριο, εφ'όσον 1) δεν έχει χρήματα να ψωνίσει, 2) δεν έχει χρήματα να επισκευάσει το σπίτι του, 3) δεν έχει χρήματα ούτε να ταξιδέψει ούτε να διασκεδάσει, 4) δεν έχει χρήματα γενικώς. Θεωρώ από κατάφωρα άδικη έως προσβλητική της νοημοσύνης μου και καθαρά εις βάρος των μόνων που καταβάλλουν τους φόρους τους ανελλιπώς και εκ προοιμίου, τη μείωση του αφορολογήτου ορίου και τη συμπλήρωσή του με την προσκόμιση αποδείξεων. Οι εισηγήσεις του ΥΠΟΙΚ, εάν υλοποιηθούν, θα καταλήξουν να επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο τους μισθωτούς και συνταξιούχους εφ'όσον, ελλείψει αποδείξεων, θα φορολογούνται χωρίς εκπτώσεις και χωρίς την αφαίρεση του αφορολόγητου ποσού. Και, συγγνώμη, αλλά από πότε και σε ποιά χώρα του κόσμου οι απλοί εργαζόμενοι καλούνται να αναπληρώσουν τις αδυναμίες, να μην πω την ανικανότητα, του κρατικού φοροελεγκτικού μηχανισμού, αστυνομεύοντας τους φοροδιαφεύγοντες; Να υποθέσω ακόμη ότι, εάν οι δαπάνες που συνεπάγονται έκδοση αποδείξεων έχουν πληρωθεί με πιστωτική κάρτα και με δόσεις, γιατί μόνον έτσι μπορούμε πλέον να κινηθούμε, θα θεωρηθούν κάποια στιγμή τεκμήριο διαβίωσης, όπως είχε γίνει και στο παρελθόν; Και κάτι άλλο: διάβασα σήμερα ότι δεν θα κατατίθενται πλέον οι αποδείξεις σαν σώμα, αλλά θα αναγράφεται στη δήλωση το ΑΦΜ, το ποσό και η ημερομηνία της απόδειξης. ΄Οχι μόνον δεν είμαστε σοβαροί, μάλλον έχουμε φύγει κιόλας... Δηλαδή ο κάθε εργαζόμενος που πνίγεται, θα κάθεται ένα μήνα να συμπληρώνει στοιχεία από τριακόσιες και βάλε αποδείξεις, όπου βεβαίως θα γίνουν και τα χιλιάδες λάθη, διότι, προς ενημέρωσιν του Υπουργού Οικονομικών, δεν τρέχουμε όλοι στους φοροτεχνικούς για να μας συμπληρώσουν ένα μισθό, ένα διαμέρισμα και ένα αυτοκίνητο. Πόσο πια πρέπει να ταλαιπωρηθούν οι ατυχείς που γεννήθηκαν σ'αυτόν τον τόπο και, όλως ηλιθίως, δεν έφυγαν όταν μπορούσαν;