Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Νικος Αλλαμανης' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 16:20

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Νομίζω ότι το βασικό θέμα στην φορολογία εισοδήματος – πέραν των συντελεστών, των κλιμακίων και των απαλλαγών ή μειώσεων – είναι η τεράστια απόκρυψη εισοδημάτων κυρίως από ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά και από άλλους συμπολίτες μας. Αν στόχος του Υπουργείου είναι να φορολογηθούν αυτά τα εισοδήματα, χρειάζεται να εφαρμοσθεί ένα απλό, αυστηρό, αντικειμενικό και ελέγξιμο σύστημα τεκμηρίων διαβίωσης. Θα ήταν λογικό, με βάση τις εμπειρίες όλων μας, να υποθέσει κανείς ότι υπάρχουν τουλάχιστον 500.000 φορολογούμενοι που δηλώνουν ένα μικρό μόνον μέρος των πραγματικών τους εισοδημάτων. Αυτό οδηγεί στην σκέψη ότι εάν αυτοί οι φορολογούμενοι κληθούν να πληρώσουν φόρο εισοδήματος κατά μέσο όρο €10.000 περισσότερα απ΄ όσα πληρώνουν τώρα (εάν πληρώνουν), τα έσοδα θα αυξηθούν κατά 5 δις €, όσος είναι ολόκληρος ο στόχος για την αύξηση των εσόδων από όλες τις πηγές. Αυτό πιστεύω ότι είναι εφικτό να επιτευχθεί με βάση τα παρακάτω τρία βασικά τεκμήρια: - Κύριας κατοικίας - Εξοχικής κατοικίας - Κατοχής Ι.Χ. αυτοκίνητων 1. Το τεκμήριο της κύριας κατοικίας πρέπει να στηρίζεται στην αντικειμενική αξία (Α.Α.) και όχι στο εμβαδόν, καθότι η πρώτη εμπεριέχει και το μέγεθος και την τοποθεσία του. Θα πρέπει να ορισθεί μία βάση, κάτω από την οποία δεν θα εφαρμόζεται το τεκμήριο αυτό. Θα μπορούσε κανείς, π.χ. να θεωρήσει ως τέτοια μία κατοικία 80 τ.μ. σε περιοχή με Τ.Ζ. 1.500 και παλαιότητας 6-10 έτη, που έχει Α.Α. περ. €100.000. Επί του επί πλέον ποσού αντικειμενικής αξίας είναι λογικό το τεκμήριο να υπολογίζεται σε ένα ποσοστό π.χ. 10% - έτσι, για Α.Α. κύριας κατοικίας €300.000, το τεκμήριο θα είναι €20.000. Για το τεκμήριο αυτό θα πρέπει να συνυπολογίζονται και οι δευτερεύουσες (μη εξοχικές) κατοικίες, οι Α.Α. των οποίων θα προστίθεται σε αυτήν της κυρίας κατοικίας, με εξαίρεση κατοικίες που έχουν αποκτηθεί από κληρονομιά ή γονική παροχή (οικογενειακά ακίνητα), για τα οποία όμως θα πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται το τεκμήριο του τεκμαρτού εισοδήματος (ενοικίου). 2. Το τεκμήριο της εξοχικής κατοικίας θα πρέπει να εξακολουθήσει να στηρίζεται στο εμβαδόν της κατοικίας (λόγω μη εφαρμογής Τιμών Ζώνης για τις εκτός σχεδίου περιοχές), αλλά να γίνει αυστηρότερο. Θα μπορούσε π.χ. το τεκμήριο να ορισθεί για κάθε τ.μ. πέραν των 50 τμ. σε €150 ανά τ.μ. ΄Έτσι για μία εξοχική κατοικία 200 τ.μ. το τεκμήριο θα ανέρχεται σε €22.500. Για το τεκμήριο αυτό θα πρέπει να συνυπολογίζονται και οι δευτερεύουσες εξοχικές κατοικίες, το εμβαδόν των οποίων θα προστίθεται σε αυτήν της κυρίας εξοχικής κατοικίας, με εξαίρεση κατοικίες που έχουν αποκτηθεί από κληρονομιά ή γονική παροχή (οικογενειακά ακίνητα), για τα οποία όμως θα πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται το τεκμήριο του τεκμαρτού εισοδήματος (ενοικίου). Τα στοιχεία για την ιδιοκτησία ακινήτων βρίσκονται στην κατοχή του Υπουργείου μέσω των Ε9 (περιουσιολόγιο) και είναι άμεσα ελέγξιμα, αν και θα ήταν σκόπιμο να γίνεται και επιλεκτικός έλεγχος με τα στοιχεία του Κτηματολογίου. 3. Το τεκμήριο κατοχής αυτοκινήτου (-των) θα ήταν πιο σωστό να βασίζεται στην αξία και όχι στους φορολογήσιμους ίππους (κυβισμό). Για μία τέτοια λύση, που είναι επιθυμητή, θα χρειαζόταν να κατέχει η Υπηρεσία ένα πλήρη κατάλογο των εκάστοτε τιμών των καινούργιων αυτοκινήτων και να εφαρμοσθεί συντελεστής παλαιότητας. Δεν είναι κάτι αδύνατον να γίνει (οι ενδεικτικές τιμές των αυτοκινήτων δημοσιεύονται σε πολλές πηγές), αλλά ίσως προς το παρόν εξ ανάγκης θα πρέπει να εξακολουθήσει να χρησιμοποιείται ο αριθμός των φορολογήσιμων ίππων. Το βασικό είναι να καταργηθούν όλες οι εξαιρέσεις που ισχύουν σήμερα (έτος αγοράς, ελάχιστη εργοστασιακή αξία, κλπ) και το τεκμήριο να εφαρμόζεται αθροιστικά για όλα τα Ι.Χ αυτοκίνητα του φορολογούμενου και της συζύγου του (συμπεριλαμβανομένου και του μεγαλύτερου αυτοκινήτου νομικού προσώπου του οποίου ο/η φορολογούμενος ασκεί πραγματική διοίκηση, κλπ.). Θα μπορούσε να απλοποιηθεί ο πίνακας τεκμαρτής δαπάνης για το άθροισμα των φορολογήσιμων ίππων, έτσι ώστε το τεκμήριο να είναι μηδενικό για την κατοχή ενός αυτοκινήτου 10 φορολογήσιμων ίππων και για κάθε παραπάνω φορολογήσιμο ίππο να ισχύει τεκμήριο €3.000, μειούμενο για την παλαιότητα. Έτσι, για την κατοχή δύο αυτοκινήτων 1-5 ετών 14 και 8 ίππων, το τεκμήριο θα ανέρχεται σε €36.000 [(14 + 8 – 10) * 3000]. Εάν ισχύσει η μείωση 15% για παλαιότητα 6-10 έτη, 25% για 11-15 έτη και 40% για πάνω από 15 έτη, φορολογούμενος που κατέχει ένα αυτοκίνητο 13 φ.ι. 8 ετών και ένα 9 φ.ι. 12 ετών, θα έχει τεκμαρτή δαπάνη (13Χ0,85)+(9*0,75)=17,8 – 10 = 7,8 * 3000 = €23.400. Βέβαια σε περίπτωση εγγάμων, το τεκμήριο αυτό, ως οικογενειακό, θα πρέπει να επιμερίζεται σε αναλογία με το εισόδημα που δηλώνεται για κάθε σύζυγο. Το Υπουργείο έχει όλα τα στοιχεία κατοχής αυτοκινήτων στην διάθεσή του για τον έλεγχο των δηλώσεων. Φυσικά τα υπόλοιπα τεκμήρια (πισίνες, σκάφη, κλπ) πρέπει να διατηρηθούν, αλλά η αποτελεσματικότητά τους, σαν μη άμεσα ελέγξιμα, είναι περιορισμένη. Η επιτυχής εφαρμογή αντικειμενικών κριτηρίων διαβίωσης, θα καταστήσει μη αναγκαία την αύξηση των συντελεστών φορολόγησης, και κυρίως να παραμείνει ο ανώτατος συντελεστής στο 40%, με θετικό αποτέλεσμα ότι δεν θα επιβαρυνθούν, για μία ακόμη φορά, οι ειλικρινείς φορολογούμενοι, αλλά θα αναγκασθούν να πληρώσουν τους φόρους που οφείλουν οι κατά σύστημα μη ειλικρινείς. Από τις διάφορες παρεμβάσεις που διάβασα στην παρούσα ηλεκτρονική διαβούλευση, είναι φανερό ότι υπάρχει στους περισσότερους συμπολίτες μας η εικόνα τού εύπορου – κατά τεκμήριο – επαγγελματία που δηλώνει εισόδημα γύρω στα €10.000 για να μην φορολογηθεί. Εάν ό (μη) φορολογούμενος αυτός διαθέτει κατοικία αντικειμενικής αξίας €350.000, εξοχική κατοικία 150 τμ και 2 αυτοκίνητα 12 και 8 φ.ι., το άθροισμα των 3 αυτών τεκμηρίων διαβίωσης θα ανέλθει σε €70.000 (25.000 + 15.000 + 30.000) και ο αναλογούν φόρος θα ανέρχεται σε €21.045, αντί για €0, με την σημερινή κλίμακα. (Το σχόλιο αυτό υποβλήθηκε και στην ενότητα των νομοθετικών μέτρων για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής)