Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα19) Επισημαίνεται ότι το προαναφερθέν μέτρο για την επέκταση των εκπτώσεων από το φορολογητέο εισόδημα φυσικών προσώπων ποσών βάσει αποδείξεων αγορών, έχει επίσης ως στόχο τον περιορισμό της φοροδιαφυγής.Σχόλιο του χρήστη Γιώργος Γκουμπανιτσάς | 29 Δεκεμβρίου 2009, 18:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Γκουμπανιτσάς' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 18:14

    Μια ενδιαφέρουσα πρόταση είναι η χρησιμοποίηση της οικονομικής ανάλυσης του Δικαίου για την ανάλυση του φαινομένου της φοροδιαφυγής και την ανάδειξη των ορθότερων μέτρων για την αντιμετώπισή του . Η Οικονομική Ανάλυση του Δικαίου προτείνει την κρίση εκάστου μέτρου υπό το πρίσμα του αν αυξάνει ή μειώνει τα κίνητρα για την ανάληψη από το άτομο μιας οικονομικής δραστηριότητας , τους κινδύνους από την ανάληψη μιας τέτοιας δραστηριότητας και τα κόστη συναλλαγής [transaction costs] . Είναι προφανές ότι οφέλιμα για την οικονομία είναι μέτρα που αυξάνουν τα κίνητρα , μειώνουν τους κινδύνους και μειώνουν τα κόστη συναλλαγής . Υπό αυτό το πρίσμα θα ήταν ωφέλιμο να έκανε κάποτε το Υπουργείο μια cost -benefit ανάλυση των υπηρεσιών του . Δηλαδή το Υπουργείο δαπανά κάποια τεράστια ποσά χρημάτων σε προσωπικό , επιδόματα , ελέγχους , δικαστικά , έξοδα αποστολής κλπ σε σχέση με τον φόρο εισοδήματος . Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών της χώρας βρίσκεται λίγο πάνω ή λίγο κάτω από το αφορολόγητο όριο και τα έσοδα του Κράτους από τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων είναι περιορισμένα, μήπως τελικά η ύπαρξή του είναι οικονομικά ασύμφορη; Δηλαδή οι όλοι μηχανισμοί ελέγχου και είσπραξής του κοστίζουν πολύ περισσότερο από ότι τελικά αποδίδει; Ο Maurice Alais [Νομπελ Οικονομίας 1988] έχει προ πολλού προτείνει την κατάργησή του ακριβώς διότι δημιουργεί αντικίνητρα και τιμωρεί τους επιτυχώς δρώντες οικονομικά πολίτες και έχει πολύ υψηλά transaction costs τόσο για το Κράτος όσο και για τους φορολογουμένους. Έχει δε προτείνει την αντικατάστασή του με μόνο τρεις φόρους : ένα φόρο επί του κεφαλαίου [γη, αποθεματικά , κεφάλαιο], ένα φόρο στην κατανάλωση των αγαθών και ένα φόρο επί των κερδών που προέρχονται από την δημιουργία νέων μέσων πληρωμής για τις Τράπεζες[βλ. Μaurice Alais , Pour la reforme de la fiscalite ,Paris,eds Clement Juglar σελ.12,.38,39,40]. Tέλος σε σχέση με την επαναφορά αντικειμενικών κριτηρίων στην φορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών . Εάν κάτι τέτοιο γίνει όπως και στο παρελθόν , ήτοι από τα τετραγωνικά του γραφείου ή του καταστήματος και τα έτη ασκήσεως επαγγέλματος να συνάγεται αυτόματα το εισόδημα , χωρίς δυνατότητα αντιλογίας θα είναι ό,τι πιο άδικο για τους μικρούς και μεσαίους επαγγελματίες και ό,τι πιο ωφέλιμο για τους υψηλού εισοδήματος . Αντίθετα μια αναφορά στα περιουσιακά στοιχεία υψηλής αξίας [ακίνητα ,αυτοκίνητα κλπ] που αποκτά κάποιος από την άσκηση του επαγγέλματός του θα μπορούσε να δίνει κάποιο , πάντα μαχητό τεκμήριο για το ύψος στο οποίο εισοδηματικά κινείται ο φορολογούμενος . Σας Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την προσοχή σας.