Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημαΝομοθετικά Μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής / ΕισαγωγήΣχόλιο του χρήστη hybrid | 29 Δεκεμβρίου 2009, 19:19
  • Σχόλιο του χρήστη 'hybrid' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 19:19

    Το μεγάλο θέμα λοιπόν είναι οι αποδείξεις! Κι ενώ το λένε όλοι, όσοι τουλάχιστον πιστεύουν έμπρακτα στην κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη, ότι θα πρέπει να γίνει το αυτονόητο, να περιοριστεί δηλ. δραστικά η δυνατότητα φοροδιαφυγής, πάλι αφήνεται να διαφανεί μια διάθεση ήπιας αντιμετώπισης του προβλήματος, με αμφίβολα αποτελέσματα και ως ένα σημείο αναποτελεσματική προοπτική. Πάλι το βάρος πέφτει i) στους καταναλωτές, με κίνητρα (αποδείξεις) αμφιβόλου αποτελεσματικότητας, και ii) σε "αντικειμενικά" ή "ελάχιστα" κριτήρια διαβίωσης που υποεκτιμούν πάλι σε σημαντικό βαθμό το φορολογητέο εισόδημα. Δεν υπάρχουν πουθενά μέτρα ειδικής ποινικής αντιμετώπισης του αδικήματος της φοροδιαφυγής, δεν υπάρχουν πουθενά μέτρα αναστολής της άδειας άσκησης επαγγέλματος ή μέτρα αναδρομικού ελέγχου πόθεν έσχες και επιβολής αναδρομικών κυρώσεων. Δηλαδή, τι προβλέπεται για παράδειγμα σε περιπτώσεις, που αποδεδειγμένα κάποιος κατέχει περιουσία που δεν δικαιολογείται από το πόθεν έσχες; Γιατί δεν υπάρχει (ή υπάρχει;) σαφής πρόβλεψη για αναδρομική επιβολή φορολογικών, ποινικών και αστικών ποινών και διεκδικήσεων του δημοσίου σε τέτοιες περιπτώσεις; Και ενώ ο κόσμος βοά, ενώ έχουμε φτάσει στο σημείο μηδέν, ενώ όλοι το λένε ότι πρέπει να μπει ένα τέλος σε αυτή την άθλια ιστορία, πάλι αρχίσαν οι εξαιρέσεις (βλ. κλειστά επαγγέλματα, αυτοτελή φορολόγηση, κλπ), πάλι διαφαίνεται η φορολογική αμνηστία όσων στο παρελθόν πλούτισαν (σε βάρος των υπολοίπων) από την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, πάλι διαφένεται ένα χαλαρό σύστημα κυρώσεων, ένα χαλαρό σύστημα φορολόγησης με βάση αντικειμενικά κριτήρια που υποεκτιμούν σε σημαντικό βαθμό το εισόδημα, και γενικά πάλι ένα -ναι μεν δικαιότερο απότι σήμερα- άλλα εξακολουθητικά ετεροβαρές και άδικο σύστημα. Αν είναι να εφαρμόστούν αντικειμενικά κριτήρια προσδιορισμού του εισοδήματος ή ελάχιστο φορολογητέο εισόδημα, τότε αυτό δεν θα πρέπει τελικά να είναι 12 με 15 χιλιάδες ευρώ περίπου, όπως φαίνεται ότι θα είναι, όταν ακόμα κι ένας άσχετος μπορεί να αντιληφθεί ότι πολλοί από δαύτους βγάζουν αυτά τα ποσά ανά μήνα. Σκεφτείτε λοιπόν κάτι καλύτερο, που να προσεγγίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια τα πραγματικά δεδομένα! Διαφορετικά, αποδεχόμαστε το σάπιο σύστημα του παρελθόντος. Αποδεχόμαστε τον παράνομο πλουτισμό μερίδας της κοινωνίας με τη κατοχή πολυτελών ακινήτων με πραγματικές αξίες πολλαπλάσιες των αντικειμενικών, που λέγεται ότι θα χρησιμοποιηθούν ως βάση, αλλά και που ίσως μέρος αυτών έχουν μεταβιβαστεί σε συγγενείς. Πως θα γίνει επίσης αποδεκτό ένα φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο δεν εγγυάται την είσπραξη μεγάλου μέρους των εσόδων. Κι αν το μέτρο με τις αποδείξεις δεν προχωρήσει; Αν πάλι οι ελ. επαγγελματίες αναπροσαρμόσουν τις τιμές τους και δίνουν ισχυρότερα κίνητρα για την μη-έκδοση αποδείξεων; Αν σου πει ο γιατρός 50 χωρίς απόδειξη, 100 με απόδειξη; Διόλου απίθανο .. όλα μπορούν να συμβούν. Τότε τι θα γίνει; Πάλι τα έσοδα από ΦΠΑ δεν θα αποδώσουν, οι φορολογούμενοι δεν θα επιβαρυνθούν, γιατί το ποσό που ζητείται μπορεί να συγκεντρωθεί από τις δαπάνες σούπερμαρκετ και λοιπές ανελαστικές δαπάνες, που όπως φαίνεται θα μετράνε, και εν' τέλει πάλι θα μπούμε σε ένα παιχνίδι κινήτρων μεταξύ ελ. επαγγελματιών και κράτους με αμφίβολα αποτελέσματα. Πως μπορεί να σχεδιαστεί με συνέπεια μια φορολογική πολιτική, όταν υπάρχουν τέτοιου είδους ενδεχόμενα. Δηλ. ενώ η ουσία των πραγμάτων είναι φανερή, αντί δηλ. να επικεντρωνόμαστε στην περιουσία, στις καταθέσεις, και γενικά στον πλούτο που κάτεχει ο κάθε φορολογούμενος, ως κριτήριο φορολόγησης, καθώς και στην ποινική αντιμετώπιση με αυστηρές ποινές όσων φοροδιαφεύγουν, σε συνδυασμό με εκτεταμένους ελέγχους, επιβολή χρήσης ταμειακών μηχανών παντού, κλπ, πάλι προωθούνται οι παλιές, σε μεγάλο βαθμό, αναποτελεσματικές συνταγές και ατελέσφορα μέτρα. Δεν χρειάζονται άλλωστε και πολλά μέτρα. Ένα μόνο φτάνει. Ας δικαιολογήσουν (πόθεν έσχες) όλοι την περιουσία τους. Όπου δεν δικαιολογείται με βάση τα εισοδήματά τους από τότε που ξεκίνησαν να υποβάλλουν φορολογική δήλωση (πριν 10, 20, 30, 40 χρόνια, όσα κι αν είναι αυτά), τότε να επιβληθούν αυτά που αναλογούν. Δύσκολο, ε; Είναι όμως θέμα τιμής του Ελληνικού κράτους απέναντι στους νομοταγείς πολίτες του, είναι θέμα αξιοπρέπειας και εμπιστοσύνης. Διαφορετικά πως θα εμπιστευτούμε μια πολιτεία, που διαγράφει το παρελθόν και επομένως και όλες τις ευθύνες που μας οδήγησαν σε αυτό το χάλι;