• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 20:11

    Στην προεκλογική συγκέντρωση των εκλογών του 1974, άκουσα τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στην παραλία της Θεσσαλονίκης να ζητά από όλους μας "να σφίξουμε το ζωνάρι διότι η απερχόμενη Χούντα είχε κάνει ρημαδιό την Ελλάδα και οι συνθήκες ήταν δύσκολες". Πρώτη φορά θα ψήφιζα έχοντας κάποια αρχική πολιτική συνείδηση και επι τέλους μετά τη δικτατορία θα έρχονταν και καλύτερες μέρες, όπως διαλάλιζε ο πολλά υποσχόμενος ομιλητής. Εμπρος λοιπόν, γιατί όχι, όλοι πρέπει να "σφίξουμε το ζωνάρι". Ο ομιλητής όμως και μετέπειτα κυβερνήτης, δεν έκανε τίποτα για να με ανακουφίσει. Δυστυχώς όμως έκτοτε και αμέσως μετά από οποιαδήποτε εκλογική αναμέτρηση, ακούω τον εκάστοτε νέο νικητή-κυβερνήτη να επαναλαμβάνει τα ίδια γνωστά πια σενάρια περί ατασθαλιών της προηγούμενης κυβέρνησης, άδεια ταμεία, καμένη γη, κατασπατάληση δημοσίου χρήματος κ.λ.π. κ.λ.π. και ότι πρέπει ¨να σφίξουμε το ζωνάρι..." Επιτέλους πόσες τρύπες έχει αυτό το ζωνάρι; Κοντεύει να κοπεί η μέση μου. Πιστεύω ότι όποιος κάνει κακό στην κοινωνία πρέπει να τιμωρείται. Αυτό όμως δεν το είδα ποτέ να γίνεται στην Ελλάδα. Αν δηλαδή ο τότε υπουργός ήταν ανεγκέφαλος και ξεφύγαμε και ο επόμενος κακά πληροφορημένος και διαλύσαμε και ο μετέπειτα ανίκανος και βουλιάξαμε, γιατί κάθε φορά να ξανασφίγκω το ζωνάρι και να πληρώνω τα σπασμένα, ενώ αυτός να απολαμβάνει όσα απολαμβάνει ένας σημερινός συνταξιούχος υπουργός; Εχω αρκετή υπομονή και ανοχή για να στηρίξω έναν σοσιαλιστή κυβερνήτη. Ομως τι θα γίνει αν και τώρα δεν πάμε καλά;