Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Ζαχαρατος | 29 Δεκεμβρίου 2009, 22:32
Αρχικά,πρέπει να πω ότι χαίρομαι για αυτήν την ανοικτή διαβούλευση που λαμβάνει χώρα διαδικτυακά. 'Οσον αφορά το εισηγηθέν μέτρο της συλλογής αποδείξεων για την επίτευξη αφορολόγητου, δηλώνω προβληματισμένος. Διότι ποιά είναι η πραγματική ουσία του μέτρου; Σύμφωνα με την κυβέρνηση είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής. Από ποιούς; Σίγουρα όχι από τους μισθωτούς (δημοσίου και μη) αφού αυτοί δεν μπορούν να αποκρύψουν ουσιαστικά τίποτα. Ούτε και από καταστήματα, πολυκαταστήματα, σούπερ-μάρκετ, φούρνους και γενικά επιχειρήσεις που στην μεγάλη του πλειοψηφία εκδίδουν απόδειξη ταμειακής μηχανής. Για τον λόγο αυτό είμαι αντίθετος στην συλλογή αποδείξεων (όπως έχει προταθεί από άλλους πολίτες) από τέτοιες συναλλαγές καθώς το έργο της συλλογής και κυρίως της καταγραφής τους στο ειδικό έντυπο θα γινόταν εξαιρετικά επίπονο και χρονοβόρο - για να μην πούμε ότι δεν είναι και δουλειά του πολίτη αυτή (η συλλογή λεπτομερών δεδομένων προς φοροτεχνική επεξεργασία). Ουσιαστικά, το μέτρο συλλογής αποδείξεων στοχεύει τους ελεύθερους επαγγελματίες (γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, υδραυλικοί κτλ). Και εδώ εντοπίζονται οι παρακάτω αδυναμίες του μέτρου: (1) Ο πολίτης δεν έχει πραγματικό κίνητρο ώστε να ζητήσει απόδειξη αφού η έκπτωση στο κόστος των υπηρεσιών του επαγγελματία (έπειτα από τα γνωστά παζάρια), δηλαδή το όφελος για τον καταναλωτή, είναι μεγαλύτερη από την μείωση του φόρου. Θα πρέπει να δοθούν ισχυρότερα κίνητρα στον πολίτη για να επιμείνει στην λήψη απόδειξης. Η περηφάνεια της φορολογικής συνείδησης φοβάμαι ότι δεν αρκεί. (2) Οι συναλλαγές του καθημερινού πολίτη με τις παραπάνω ομάδες των ελευθέρων επαγγελμάτων σίγουρα δεν είναι τόσο συχνές ώστε να δικαιολογούν το ποσό που θα απαιτείται σε αποδείξεις (το ποσό των 6000 ευρώ που ακούγεται). Οι μισθωτοί θα καταλήξουν να πληρώνουν περισσότερο φόρο αφού, ελλείψει αποδείξεων, δε θα διατηρήσουν το παλιό αφορολόγητο όριο τους. (3) Ωστόσο, η ουσιαστική αδυναμία του συστήματος έγκειται στο ότι, με το πρόσχημα της φορολογικής συνείδησης ("δεν έχεις φορολογική συνείδηση άρα είσαι ένοχος") μετατρέπεται ο απλός πολίτης σε ένα είδος φορο-αστυνομίας (που σίγουρα θα αποδειχτεί αναποτελεσματικό) και δεν λαμβάνονται πραγματικά μέτρα εναντίον της φοροδιαφυγής από αυτές τις ομάδες (ούτε και εναντίον της φοροδιαφυγής που συντελείται από τις επιχειρήσεις μαύρου χρήματος). Θα μπορούσε κάποιος να εκφράσει και σοβαρές αμφιβολίες για το αν θα αξιοποιηθούν κιόλας όλα τα δεδομένα που θα συλλεχθούν με αυτόν τον τρόπο. Πόσοι υπάλληλοι θα χρειαστούν για να μηχανογραφήσουν όλα αυτά τα δεδομένα; Μήπως θα ήταν καλύτερα, και πολύ πιο απλά, να βγουν και να κάνουν ελέγχους - όπως γίνεται σε άλλα κράτη; Ευχαριστώ για την ευκαιρία να εκφραστούν οι παραπάνω απόψεις.-