Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα1) Προτείνεται μια ενιαία, προοδευτική, τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα.Σχόλιο του χρήστη ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΤΡΟΣ | 29 Δεκεμβρίου 2009, 23:21
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κύριοι, καταρχήν να σας ευχηθώ Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά. Σε ότι αφορά, τα του θέματος της καταγραφής των απόψεων. Το εν λόγω σημείωμά μου θα έχει αρχικά τις παρατηρήσεις μου και ύστερα θα χωρίζεται σε δύο κεφάλαια. Το πρώτο θα αφορά γενικές παρατηρήσεις και στόχους που πρέπει να έχει ένα ( δίκαιο ) φορολογικό σύστημα, και το δεύτερο θα αφορά επιμέρους μέτρα στην ( επαγγελματική ) τάξη που ανήκω. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: 1. Καταρχήν, όπως εξελίσσεται ο διάλογος, έχω σοβαρότατες αμφιβολίες αν θα τις διαβάσει ( απλώς διάβασμα ) κάποιος από τους υπεύθυνους, και δεν θα καταλήξει όπως και στο σχολείο, πριν πολλά – πολλά χρόνια ( πριν 27 τουλάχιστον χρόνια που τελείωσα το Λύκειο), όπου φτιάχναμε ένα λεύκωμα, έτσι για να θυμόμαστε τους συμμαθητές μας, στο μέλλον. ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΤΩ. Βέβαια, υπάρχει και ο αντίλογος, ο οποίος λέει ότι αφού δεν έχεις εμπιστοσύνη στην όλη διαδικασία, γιατί συμμετέχεις; Θα του «απαντήσω» ότι συμμετέχω για να μην δικαιολογούνται οι κυβερνώντες ότι δεν συμμετέχει ο πολίτης ( και εγώ μαζί ) στην όλη διαδικασία…. 2. Επίσης, πιστεύω ότι ήταν απαραίτητο αρχικά να ακούγαμε τις προτάσεις της κυβέρνησης και ύστερα να λέγαμε τις απόψεις μας πάνω σε αυτά για να είμαστε και συγκεκριμένοι. Για το εν λόγω θέμα, που δεν υπάρχουν προτάσεις από την κυβέρνηση, δύο τινά, πιθανόν, συμβαίνουν. Το πρώτο είναι ότι η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΣΕΙΣ ( Αν όντως συμβαίνει, είναι τραγικό! ). Το δεύτερο είναι ότι, μάλλον οι αποφάσεις είναι έτοιμες ( άσχετα από τον διάλογο …) και, απλά η όλη διαδικασία χρυσώνει το χάπι…. Και στην μία περίπτωση και στην άλλη, αν όντως συμβαίνει, …. αλλοίμονο μας…. 3. Επειδή, φτάσαμε εκεί που φτάσαμε ( σ.σ. αν όντως φτάσαμε…. Όπως ακούμε…), ένας λογικός άνθρωπος θα σκεφτεί : Πως φτάσαμε; Ποιος φταίει; Αν δεν εντοπιστούν οι ( ορθές ) αιτίες … σε μερικά χρόνια πάλι μία από τα ίδια θα έχουμε με μαθηματική ακρίβεια…. ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ( ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ). 1. Παίρνοντας ως αφορμή την τελευταία, ανωτέρω, παρατήρηση ( παράγραφο 3 ), θα δώσω την δική μου εξήγηση για τις αιτίες: Ερώτημα: Πως φτάσαμε ως εδώ; Ποιος φταίει; Φτάσαμε με ΟΛΕΣ τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν μέχρι και σήμερα ( τουλάχιστον από το 1974, που κατάλαβα τον εαυτό μου, και ήμουν…. 9 χρονών ). Φταίνε οι πολιτικές οι οποίες, όποια χρονιά και να δούμε, έδινε χρήματα σε κάποιους και … από κάποιους τα έπαιρνε. Ετσι, πάντα, από τότε οι μεγάλες επιχειρήσεις γίνονταν μεγαλύτερες και τα φυσικά πρόσωπα ( και εν γένει οι μικροί ) γίνονταν φτωχότεροι… Όσοι είχαν πρόσβαση στην ( πολιτική ) εξουσία, τους χαρίζονται δάνεια και υποχρεώσεις και στον απλό τον κόσμο μόνο άμεσοι και έμμεσοι φόροι υπήρχαν… [ Δεν θα ξεχάσω ποτέ που πριν μία δεκαετία περίπου, μέσα σε μία ημέρα ( ή νύχτα;), από την Βουλή πέρασαν χαριστικές διατάξεις σε ότι αφορά χάρισμα δανείων , αρκετών μονάδων ιχθυοκαλλιεργειών που μεταξύ αυτών ήταν και ενός συγγενή του κ. Κολιοπάνου, αρμόδιος υφυπουργός τότε, ύψους χαριστικών οφειλών αρκετών δισεκατομμυρίων δραχμών ( δραχμές ήταν τότε ). Την ίδια ημέρα, επίσης, χαρίστηκαν, εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμών σε, μερικές, τεχνικές, εταιρείες…. Και ξέρετε γιατί δεν θα το ξεχάσω, όπως προαναφέρω; Καταρχήν γιατί τις ψήφισαν και τα δύο «μεγάλα» κόμματα εξουσίας. Και επιπλέον γιατί, και εγώ ασχολιόμουν με την κατασκευή δημοσίων έργων και δεν με πλήρωναν οι δήμοι και οι Νομαρχίες λέγοντάς μου ότι δεν έχουν «έλθει» τα κονδύλια από το Υπουργείο…. Θα επανέλθω και πιο κάτω, στο δεύτερο μέρος ]. Και βέβαια δεν είναι οι μοναδικές περιπτώσεις…. Αλλοίμονο… Φτάσαμε, επίσης, γιατί όλοι οι «μεγάλοι» ( Α.Ε.) πληρώνουν πολύ χαμηλότερο φόρο ( ποσοστιαία ) απο τους μικρούς. Διάβαζα πρόσφατα ότι ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ 2-12%!!!. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η …. ΚΛΙΜΑΚΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ( σ.σ. και μην αρχίσω να λέω τι σημαίνει…. Τράπεζες, Ολοι το ξέρουμε… κυρίως σήμερα). Επίσης, οι Α.Ε. φορολογούνται με ποσοστό 25% ( ή λιγότερο και κάνω λάθος; παραπάνω πάντως δεν είναι. Παραπάνω ήταν παλαιότερα, και ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις, ασχέτου κόμματος στην εξουσία, το εν λόγω ποσοστό το μείωναν και το έφτασαν εκεί που το έφτασαν… ). 2ος λόγος γιατί φτάσαμε ως εδώ. Επειδή είμαι ελεύθερος επαγγελματίας ( δουλεύοντας, χωρίς υπερβολή 12-17 ώρες την ημέρα, για 350 ημέρες τον χρόνο ( σ.σ. πάλι, χωρίς υπερβολή !!!)έχω μία αρχή. Πελάτης μου είναι ο οποιοδήποτε και θα πρέπει να με διακρίνει, απέναντί του, η εντιμότητα και η συνέπεια που προυποθέτουν και εργατικότητα. Έτσι, ο οποιοδήποτε μπαίνει στο γραφείο μου ( σ.σ. μηχανικός γαρ ) θα πρέπει να αισθάνεται τα πιο πάνω… Πιστεύω ότι το ίδιο θα έπρεπε να κάνει και η Πολιτεία. Εγώ, όπως και ο καθένας είμαστε ένας πελάτης της. Τι θα πρέπει να μας προσφέρει; Εντιμότητα και συνέπεια. Δηλαδή, πρακτικά, θα πρέπει να είναι έντιμη απέναντί μου. Πρακτικά σημαίνει ότι δεν μπορεί να μου λέει στην αρχή της χρονιάς ότι οι φορολογικοί κανόνες είναι αυτοί και έτσι θα πληρώσεις φόρο και να έρχεται μετά και από το πουθενά…. Να μου πετάει μία έκτακτη εισφορά ( γιατί πλήρωσα…. ) ή ένα Ε.Τ.Α.Κ. ( γιατί πλήρωσα )…. ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΛΕΩ ΣΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΟΤΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ 1000 ΕΥΡΩ, ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΘΑ ΤΟΝ ΕΧΩ ΔΕΣΕΙ ΧΕΙΡΟΠΟΔΑΡΑ … ΘΑ ΤΟΥ ΠΩ 1200 ΕΥΡΩ … ΑΦΟΥ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΆ ΘΑ ΜΟΥ ΤΑ ΔΩΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΛΛΙΩΣ…. ( Το συμπέρασμα; Αυτά θα μου τα δώσει. Όμως στην επόμενη δουλειά, θα έχει φύγει από εμένα και θα πάει σε άλλον… ). Ετσι, και η Πολιτεία. Δεν είναι δυνατόν να συμπεριφέρεται ως …. Βεληγκέκας. Με λίγα λόγια δεν είναι ούτε συνεπές, ούτε έντιμο. Και να δούμε και την …. Εργατικότητα. Εγώ με την δουλειά μου συναναστρέφομαι με Υπηρεσίες, όπως Πολεοδομία, Τεχνικές Υπηρεσίες ( Δ/νσιες Τεχνικών Υπηρεσιών, Τ.Υ.Δ.Κ., Δ.Ε.Σ.Ε. ) και Δασαρχεία. ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ( ΕΚΤΟΣ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ ) ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ. Που είναι το πρόβλημα; Λίγοι( ειδικευμένοι ) υπάλληλοι για τεράστιο όγκο δουλειάς καθώς και η δαιδαλώδεις ( Τεχνική και όχι μόνο ) Νομοθεσία. ΑΡΑ, ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ Κ.Λ.Π. ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΑΤΑΞΕΙΣ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ; ΚΑΝΤΕ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ( ΚΑΙ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ) ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΧΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ( ΤΕΧΝΙΚΗ ) ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΠΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ…. ΑΝ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ, ΜΕΜΙΑΣ ΘΑ ΛΗΘΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ( όπως ταυτόχρονα και το ρουσφέτι θα παταχθεί κ.λ.π. κ.λ.π. ) . ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΜΕ ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ. Ακούστε λοιπόν. Όταν εγώ στην δουλειά μου ξέρω τι ισχύει ( από πλευράς Νομοθεσίας ) θα είμαι πιο αποδοτικός. Θα δουλεύω περισσότερο, θα κερδίζω περισσότερα, και έτσι, και η Πολιτεία, θα κερδίζει περισσότερα… Η αλλιώς. Δεν είναι δυνατόν για να ανοίξει κάποιος μία επιχείρηση να ταλαιπωρείται…. Όταν κάποιος θέλει να ανοίξει επιχείρηση να του δίνεται η δυνατότητα ( με την Νομοθεσία εννοείται ), να την ανοίγει…. Χτες. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΚΛΕΦΤΗΣ, ΚΑΙ ΝΑ …. ΒΛΑΣΤΗΜΑΕΙ ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΤΟΥ, ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΑΝΟΙΞΕΙ. ΕΤΣΙ, Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΤΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟ: ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ, ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ( ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ) ΜΕ ΚΑΛΟΥΣ ( ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ) ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΛΑΤΕΣ – ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΝΑ ΧΑΙΡΕΤΕ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΚΤΑ ΕΝΑΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΕΛΑΤΗ…. Ως συμπέρασμα ( και η άποψή μου ) είναι ότι : σε αυτή την κατάσταση που έφτασε το κράτος, να μην ρίξει το βάρος να «τα πάρει» από τους ίδιους και περισσότερα κάθε φορά ( σ.σ. που θα πάει; ) αλλά από περισσότερους και από λίγα. Αφού το πρόβλημα σήμερα είναι η ρευστότητα στην αγορά ( που θα αυξήσει τα έσοδα του κράτους από φόρους και Φ.Π.Α. ) άρα να δοθούν χρήματα στον κόσμο. Να δοθεί στον κόσμο, η δυνατότητα, να παράγει. Να αισθανθεί ο κόσμος το κράτος δίπλα του και όχι …. μέσα στην τσέπη του….. Δηλαδή αλλαγή προσανατολισμού πολιτικής. Για να μην μακρηγορήσω ( αρκετά το έκανα ως τώρα, όμως ήταν απαραίτητο κατά την κρίση μου )… θα πάω στις ειδικές προτάσεις μου: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ - ΕΙΔΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ( ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ ): 1. Απ’ ότι κατάλαβα από αυτά που έχουν ανακοινωθεί, το κράτος το ενδιαφέρει να έχει έσοδα και επίσης όλα τα έσοδα, του καθενός, να δηλώνονται ( πάταξη της φοροδιαφυγής ). Ωραία! Να λάβετε υπόψη ότι την πιο κάτω πρόταση την λέω ως κριτήριο την δουλειά μου ( Μηχανικός με ότι συνεπάγεται αυτό δηλαδή μελέτες κυρίως αλλά και κατασκευές ) καθώς και την οικογενειακή μου κατάσταση ( πατέρας τριών παιδιών 10,8 και 7 χρόνων ). Τι να αρχίσω να σας λέω, για δημογραφικό πρόβλημα ( άρα αφορολόγητο μεγάλο όπως ίσχυε ) κ.λ.π., κ.λ.π. ή τις ατελείωτες ώρες που δουλεύουμε για να βγει η δουλειά μας, θα κάνω μία καθαρή πρόταση και ξεκάθαρη για όλους και για όλα: ΠΡΟΤΑΣΗ:ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ. ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ : 1. ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ( ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ, ΜΙΣΘΩΤΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ). Άσχετα αν είναι κάποιος ελεύθερος επαγγελματίας ή μισθωτός ή συνταξιούχος να μαζεύει ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ( Ενοίκια, κοινόχρηστα, ΔΕΚΟ, φροντιστήρια, ένδυση, υπόδηση, φάρμακα κ.λ.π. κ.λ.π. ). Τα έξοδα να αφαιρούνται από τα έσοδα που θα έχει και στην διαφορά : Αν είναι θετική ( δηλαδή τα έσοδα περισσότερα από τα έξοδα ) να φορολογείται με ένα ποσοστό π.χ. 20%. Για μεγάλα εισοδήματα ( θετικές διαφορές ) π.χ. άνω των 70-80000 ευρώ να ισχύει 40%. Ενδιάμεσα κλιμακωτά. Όμως αν η διαφορά είναι αρνητική, να συμψηφίζεται την επόμενη χρονιά η διαφορά. Ποιος δεν θα εκδώσει απόδειξή; Όπως και, ποιος δεν θα ζητήσει απόδειξη; Ετσι, θα υπάρχει πολλαπλό όφελος. Επίσης, σε κάθε ζευγάρι ας διαλέξουν οι ίδιοι, αν θέλουν χωριστή δήλωση ή κοινή και οι δύο ( μην ξεχνάμε και τις αρμονικές ή μη σχέσεις που πιθανόν να έχουν ). Όπως ας διαλέξουν τι δαπάνες θα δηλώσει ο καθένας. Να είναι στην ευχέρειά των. Επίσης, επειδή ακούγεται τις τελευταίες ημέρες ότι τόσες αποδείξεις δεν θα «σηκώσει» το σύστημα, ας δηλώνει ο καθένας το ποσό των αποδείξεων ( αθροιστικά ) χωρίς να τις προσκομίζει στην εφορία. Να έχει σαν στόχο το κράτος να ελέγξει κάθε χρόνο το 10-20% των φορολογικών δηλώσεων ( και ως προς τα έξοδα που δηλώνουν οι φορολογούμενοι ). Με μία ποινή που θα την γνωρίζει ο καθένας εξαρχής, και η οποία να είναι : «ΟΠΟΙΟΣ ΔΗΛΩΣΕ ΨΕΥΔΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΣΤΟ 100% ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΤΟΥ ( ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΥΠΟΨΗ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ) ΜΕ ΠΟΣΟΣΤΟ Π.Χ. 50%». Ποιος θα δηλώσει ψέματα; Επίσης να είναι ξεκάθαρο για τον καθένα ότι θα πρέπει να κρατά τις αποδείξεις για χρονικό διάστημα 1-2 ετών, επιπλέον του οικονομικού έτους, το πολύ. Εννοείται ότι όποιος είναι ελεύθερος επαγγελματίας να λαμβάνονται υπόψη στα έξοδά του όχι μόνο αυτά που θα ασκεί από την επαγγελματική του δραστηριότητα αλλά, και τα οικογενειακά του έξοδα. Εννοείται ότι στα φορολογικά του βιβλία θα καταχωρεί μόνο τις επαγγελματικές δαπάνες ( ΟΛΕΣ ) για τον συμψηφισμό του Φ.Π.Α. και την απόδοσή του στο κράτος. 2. ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ( ΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΜΟΡΦΗΣ Α.Ε., Ε.Π.Ε., Ε.Ε., Ο.Ε.) : Να φορολογούνται ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ και τα φυσικά πρόσωπα. Γιατί δηλαδή να έχουν, χαμηλότερους συντελεστές; Oλοι αν έχουν αποθεματικό θα κάνουν …. επενδύσεις και θα βοηθήσουν και στην απασχόληση. Πιστεύω με τα πιο πάνω επιτυγχάνονται : - Κοινωνικά δίκαιο σύστημα. Ο κάθε ένας θα φορολογείται στα πραγματικά του κέρδη και όχι μέσα από …. δαιδαλώδεις διατυπώσεις νόμων, παράγραφοι, παραθυράκια κ.λ.π. κ.λ.π. ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ – ΕΝΤΙΜΟΣ ( Θέλει δεν θέλει ) ΠΟΛΙΤΗΣ – ΑΡΜΟΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΗ. - Απλό φορολογικό σύστημα. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα ( αφού και η Νομοθεσία θα είναι ξεκάθαρη ), να μην δημιουργούνται «παραθυράκια» ώστε οι ελεγκτές να είναι δυνατόν να έλθουν σε … αλισβερίσι με τους πολίτες. - Αν είναι δυνατόν, δεν θα έλεγα όχι, να δηλώνονταν και αναλυτικά οι αποδείξεις αλλά αυτό θα ήταν δυνατόν να ισχύει σε περίπτωση που με το που εκδιδόταν μία απόδειξη να μπορούσε ηλεκτρονικά να ενημερώνονταν οι φορολογικές υπηρεσίες. ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ: Από την πιο πάνω πρόταση θα πρέπει να προβλεφθούν κάποιες εξαιρέσεις: 1. Πολύ μεγάλο αφορολόγητο όριο σε γονικές παροχές και κληρονομιές. Π.χ. αφορολόγητο 300000 ευρώ από κάθε γονέα και για κάθε παιδί. Δεν πρέπει να αισθάνεται ο πολίτης, αυτό που αισθάνεται σήμερα ότι με 2-3 μεταβιβάσεις σε ένα ακίνητο πλέον «του το παίρνει το κράτος». 2. Όποιος πουλάει ένα ακίνητο να μην λαμβάνεται στα έσοδά του οικονομικού έτους. Να λαμβάνεται, υπόψη μόνο ο φόρος που θα πληρώνει ο αγοραστής. Αυτό με το σκεπτικό ότι τα ακίνητα είναι, για τον καθένα μία μακρόχρονη επένδυση. Ετσι, κάποιος που αγόρασε πριν 10 χρόνια ένα ακίνητο και το πουλάει σήμερα δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί έσοδό του. Τότε κανείς δεν θα οικοδομήσει πλέον….. Κανείς δεν θα πουλήσει πλέον…. Το ισχύον καθεστώς της πληρωμής φορολογίας από τον αγοραστή αρκεί, αφού δεν πρόκειται και για λίγο ποσό που πληρώνει. 3. Κατάργηση όλων των φόρων, «παραφόρων», παραβόλων κ.λ.π. σε κάθε Υπηρεσία. Αντε να υπάρχει ένας και το κράτος ας το κατανείμει εκεί που πρέπει…. Δεν είναι δυνατόν μία οικοδομή να έχει δεκάδες φόρους και κρατήσεις και ο καθένας να τρέχει σε ( διαφορετικές ) τράπεζες, εφορίες δημόσιες υπηρεσίες κ.λ.π. να τα πληρώσει… Χάνεται χρόνος, ταλαιπωρία κ.λ.π. κ.λ.π. ( Σ.Σ. Διάβαζα σε κάποιο σημείωμα – email πριν από μερικές ώρες, για τις 10δες ή 100-δες περιπτώσεις παραβόλων, κρατήσεων κ.λ.π. που υπάρχουν. ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ!!! Αλήθεια, έχω σοβαρές αμφιβολίες, γιατί το αντιμετωπίζω και στην δουλειά μου, αν και οι ίδιοι, αρμόδιοι, υπάλληλοι ξέρουν πολλές φορές τι θα πρέπει να πληρώσουμε…). Γενικεύοντας το θα πω ότι, από 17 χρόνια επαγγελματικής μου πορείας ( με εισοδήματα κάθε χρόνο άνω των 30000 ευρώ ήτοι ανήκω στο…. 6% του πληθυσμού ) έχω βγάλει ένα συμπέρασμα και αυτό είναι ότι : Κάθε Υπηρεσία είναι άλλο … κράτος!!! Χρόνο να είχα να κατέγραφα τις περιπτώσεις που αντιμετωπίζω ( και ο καθένας μας ασφαλώς ) σε αυτό το κράτος. Απίθανα πράγματα. 4. Επίσης, θα πρέπει να υπάρχουν και κάποιες ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ υποπεριπτώσεις που θα πρέπει να εξαιρούνται των ανωτέρω. Για παράδειγμα μία προσωπική μου υπόθεση : Από δημόσιο έργο που εκτέλεσα και ολοκληρώθηκε ( εγκαινιάστηκε ) το 2002, η αρμόδια Υπηρεσία δεν με πλήρωσε, και έχω προσφύγει δικαστικά. Πιθανόν να εκδοθεί η απόφαση το 2010 (!!!). Διεκδικώ, χωρίς τόκους και Φ.Π.Α. 250000 ευρώ ( ήτοι, αν εξαιρέσουμε τους τόκους, ποσό ίσο με 297500 ευρώ ). Αν, με τον λογιστικό τρόπο φορολογηθώ θα εισπράξει το κράτος φόρο και Φ.Π.Α. της τάξης των: 47500( Φ.Π.Α. ) και 250000χ0.40 ( θεωρώντας μέγιστο ποσοστό τ0 40 % )= 147500 ευρώ ( και θα μου μείνουν, ΝΟΜΊΖΕΤΕ, 150000 ευρώ ). Αν λάβουμε υπόψη την αμοιβή του δικηγόρου μου ( που έχει προσυμφωνηθεί στο 20%) :θα μου μείνουν ( ΠΆΛΙ ΝΟΜΙΖΕΤΕ !!! ) 297500-47500-50000-200000χ0.40=120000 ευρώ !!!! Θα μου πείτε πάλι καλά!!! Όμως ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΏΣΑΜΕ!!! Στις 250000.00 ευρώ, θα πρέπει να πληρώσω το 35% που έχουν καθοριστεί οι ασφαλιστικές εισφορές για το έργο καθώς και ποσοστό ίσο με 10-15% οι άλλες κρατήσεις. Δηλαδή, μάλλον θα πρέπει να κάνω τον σταυρό μου να μην δικαιωθώ στο δικαστήριο ( παρόλη την ταλαιπωρία μου τόσα χρόνια !!! ) γιατί θα πρέπει να δανειστώ κιόλας να τα πληρώσω όλα τα πιο πάνω !!!!!!!!!!!!. Αλήθεια, για ποιο κράτος δικαίου μιλάμε αν εφαρμοστεί και σε αυτά τα εισοδήματα λογιστικός τρόπος; Νομίζω κάτι πρέπει να προβλεφθεί. Γιατί είναι έργο παλαιότερων ετών και για να το ολοκληρώσω έπρεπε να δανειστώ για να πληρώσω τα συνεργεία, τα υλικά ΑΛΛΑ και το Ι.Κ.Α. του προσωπικού. Να μην σας πω, επίσης, ότι επειδή για την ολοκλήρωση του εν λόγω έργου ( γιατί δεν είχα και πολλά ) ήμουν πιστωτικός στο Φ.Π.Α. το 2001, μου έκανε έλεγχο το Σ.Δ.Ο.Ε. το 2005. Ετσι, για την ιστορία, αφού μου έκαναν τον έλεγχο, και δεν βρήκαν καμία παράβαση ( απορώ πως δεν βρήκαν με την δαιδαλώδη νομοθεσία !!! ), τους ρώτησα πως και ήλθαν για έλεγχο αφού είχα ξαναλεχτεί πριν 10 μήνες πάλι από το Σ.Δ.Ο.Ε. και πάλι δεν είχε καταγραφεί καμία παράβαση. Μου αποκάλυψαν ότι ήλθαν, επειδή ήμουν πιστωτικός στον Φ.Π.Α. το 2001. Όταν τους έδειξα ότι εκτελούσα το ( δημόσιο ) έργο και δεν πληρώθηκα και είμαι στα δικαστήρια, και έτσι ήμουν πιστωτικός… αισθάνθηκα να ντράπηκαν οι υπάλληλοι που μου έκαναν τον έλεγχο…. Και προς τιμή τους…. {ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΣΑΝ ΕΙΠΑ ΑΡΧΙΚΑ, ΟΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΠΩ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ}. Πάντως, για να τελειώνω, μπας και διαβαστεί από κανέναν ( τόσο μακροσκελέστατο το κείμενό μου που είναι, αμφιβάλλω ), θα μπορούσα να καταγράψω πάρα πολλά ακόμα. ΟΜΩΣ ΤΟ ΔΙΑΤΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ : Ο ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ( ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ) ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟΣ, ΜΙΚΡΟΣ (!!!), ΔΙΚΑΙΟΣ. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΜΙΣΕΙ!!! Η ΔΙΑΤΑΡΑΞΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΡΑΤΟΥΣ – ΠΟΛΙΤΗ ΠΡΟΗΛΘΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ. ΑΡΑ ΘΕΛΕΙ ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΞΑΝΑΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ. ΜΕ ( ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ) ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ( ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΕ ) ΤΙΠΟΤΕ, ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ. Σ.Σ. Αλήθεια, πέρα από το κράτος, από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, ακούει κανείς;