Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΕΔ' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 23:22

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κύριοι, καταθέτω Μερικές Παρατηρήσεις επί του Τρόπου Υπολογισμού των Αντικειμενικών Αξιών των Ακινήτων. 1.Η αντικειμενική αξία πρέπει να είναι πάντοτε μικρότερη της πραγματικής (στη Σουηδία π.χ υποχρεωτικά εκ του νόμου δεν πρέπει να υπερβαίνει το 75% της πραγματικής). Αυτό δεν συμβαίνει πάντοτε (π.χ σε υποβαθμισμένες περιοχές των Πατησίων, της Ομονοίας αλλά και εκτός Αθηνών π.χ στη νήσο ΄Ιο). Αυτές οι αδικίες πρέπει να διορθωθούν. 2.Στο έντυπο Υπολογισμού της Αξίας Γηπέδων ΑΑ-Γης: 2.1. Η απομείωση της αξίας του ακινήτου στο 90% στην περίπτωση συνιδιοκτησίας είναι πολύ μικρή, ιδίως όσον αφορά πολλούς συνιδιοκτήτες. Εκτός του ότι ο συντελεστής αυτός θα πρέπει να μειωθεί (π.χ στο 75%), θα πρέπει επίσης να διαφοροποιηθεί ανάλογα με τον αριθμό των συνιδιοκτητών. 2.2. Στο ίδιο έντυπο, η αύξηση της Βασικής Αξίας (ΒΑ) με το συντελεστή 1,8 στην περίπτωση αρδευόμενης αγροτικής έκτασης είναι υπερβολική για πολλούς λόγους και αμφισβητήσιμη (π.χ ύπαρξη παλαιού πηγαδιού με λίγο νερό χαρακτηρίζει την έκταση αρδευόμενη ή όχι; Η εύκολη δυνατότητα άρδευσης μιάς έκτασης που στην πράξη δεν γίνεται, χαρακτηρίζει την έκταση αρδευόμενη ή όχι κ.ο.κ). Πιστεύω ότι πρέπει ο συντελεστής 1,80 να μειωθεί δραστικά! 2.3. Στο ίδιο έντυπο ΑΑ-Γης, στην ενότητα οικοπεδική αξία (Α Οικ) στους Συντελεστές Ειδικών Συνθηκών, η μείωση στο ήμισυ της οικοπεδικής αξίας εάν το κύριο κτίσμα έχει παλαιότητα μεγαλύτερη των 30 ετών φαίνεται και υπερβολική και αυθαίρετη. Το βασικό κριτήριο θα έπρεπε να είναι εάν το κύριο κτίσμα είναι κατοικίσιμο ή άλλως πως χρησιμοποιήσιμο. Σε καταφατική απάντηση ο συντελεστής θα έπρεπε να διαφοοποιηθεί αναλόγως των ετών παλαιότητος (όπως , π.χ. συμβαίνει στο έντυπο Κ2 του Υπολογισμού της Αξίας Κτισμάτων με αντικειμενικά κριτήρια). Εάν όμως το κτίσμα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως έχει, ο συντελεστής 0,50 θα πρέπει δραστικά να μειωθεί (π.χ στο 0,10). 2.4. Η αύξηση της αντικειμενικής αξίας με βάση την απόστασή της από τη θάλασσα είναι αυθαίρετη και εν πολλοίς άδικη. Στην Σημείωση 2 της σελίδας 1 του εντύπου ΑΑ-Γης η απόσταση ορίζεται ως «...η ελάχιστη ευθεία οριζόντια απόσταση ανάμεσα στην εδαφική έκταση και τη θάλασσα...». Φαντάζομαι ότι «απόσταση» νοείται σε κάτοψη . Η αντικειμενική αξία αυξάνεται κατά 80% εάν η πιο πάνω απόσταση είναι μικρότερη των 100μ κλπ. Στην πράξη συχνά η πιο πάνω απόσταση μπορεί να είναι μηδεν (0) και η θάλασσα να μην είναι προσβάσιμη λόγω απότομου γκρεμού! Η σχετική κατηγοροποίηση θα πρέπει να αλλάξει και να προβλέπει : α) αν η έκταση είναι πρώτη προς τη θάλασσα με τρείς υποδιαιρέσεις: αα) σε υπαρκτή, ανεξαρτήτως μεγέθους. προσβάσιμη αμμώδη ή με βότσαλα ακτή, ββ) σε βραχώδη ακτή, και γγ) σε υψόμετρο μεγαλύτερο των π.χ. 5 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. β) κατηγοροποίηση για τα μη εφαπτόμενα της θάλασσας ακίνητα ανάλογα με την συντομότερη απόσταση πρόσβασης στη θάλασσα. 3.Στο Έντυπο Κ2 του Υπολογισμού της Αξίας των Κτισμάτων με αντικειμενικά κριτήρια οι Συντελεστές Αποπεράτωσης (ΣΑΠ) είναι υπερβολικοί (Συνήθως ένα κτίριο δεν αποπερατώνεται ελλείψει χρημάτων και τα -ιδίως μακροχρονίως- ημιτελή κτίσματα συνήθως είναι κακοφτιαγμένα ώστε συχνά να μειώνουν την αξία, αν ο νέος ιδιοκτήτης χρειαστεί να τα γκρεμίσει...) 4. Στο έντυπο 4 Υπολογισμού Αξίας Αποθηκών σε Οικόπεδο Εντός Σχεδίου ή σε Οικισμό θα πρέπει να δοθούν σαφείς οδηγίες πότε η Αποθήκη θεωρείται υπόγεια και πότε όχι με δραστική απλοποίηση της διαδικασίας (χωρίς δηλ. πιστοποιήσεις από την Αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία ή από διπλωματούχο μηχανικό κλπ.)