• Σχόλιο του χρήστη 'Χατ. Ηλίας' | 30 Δεκεμβρίου 2009, 02:47

    Ενδιαφέρον θα ήταν να γνωρίζαμε εάν μπορούν να δικαιολογηθούν: 1. Έξοδα που γίνονται στο εξωτερικό, αλλά ακόμη και εισιτήρια αεροπορικά, τραίνα, ξενοδοχεία κτλ. Για όσους ταξιδεύουν στο εξωτερικό συχνά, κάποια τέτοια έξοδα είναι σημαντικά. Αυτά θα μπορούν να συνυπολογίζονται και να εκπίπτουν (φυσικά όταν είναι προσωπικά έξοδα και όχι επαγγελματικά); 2. Έξοδα που γίνονται σε μηνιαία βάση σαν αποζημίωση τέκνων (όταν κάποιος είναι διαζευγμένος). Ο υπόχρεος χάνει σε τέτοιες περιπτώσεις σημαντικά ποσά το χρόνο -που δεν φαίνονται- χωρίς όμως να μπορεί να συλλέγει αποδείξεις ο ίδιος (τις συλλέγει ο/η άλλος/η σύζυγος και μπορεί να τις εκμεταλλευτεί). Εδώ θα πρέπει να υπάρξει κάποια ρύθμιση οπωσδήποτε. 3. Στην εποχή μας δεν υπάρχουν σύνορα. Συμβαίνει ο ένας γονέας να ζει σε μια χώρα ενώ τα τέκνα του σε άλλη. Πως συνδυάζονται τα σημεία 1 και 2 ώστε να μην αδικείται ο υπόχρεος αποζημίωσης; Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας επίσης ότι ο υπόχρεος είναι υποχρεωμένος να κάνει αυτά τα έξοδα, χωρίς να είναι πάντα δικιά του επιλογή. Παρακαλώ λάβετε τα παραπάνω σοβαρά υπόψη σας μια και πράγματι είναι σημαντικά έξοδα (όταν ισχύει το σημείο 3) που μπορεί να φτάνουν και να ξεπερνάνε το 40% του καθαρού μισθού. Ευχαριστώ.