• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΛΠ' | 30 Δεκεμβρίου 2009, 10:50

    Ο δικαιότερος φόρος για τα ακίνητα είναι ένας σημαντικός φόρος υπεραξίας, ο οποίος θα εισπράττεται κατά τη μεταβίβαση του ακινήτου (τη στιγμή δηλ. που πραγματοποιείται το εισόδημα). Είναι βεβαιωμένο ότι στην Ελλάδα οι μικρές ή μεγαλύτερες περιουσίες γίνονται με την εκμετάλλευση της αφορολόγητης υπεραξίας της γης. Θυμηθείτε το ρητό "ποτέ κανείς δεν έχασε αγοράζοντας γη." Παραδείγματα: 1. Μικρό, πατρογονικό χωραφάκι άξιζε κατά τη στιγμή της κτήσης του 10, αλλά λόγω τουριστικής ή άλλης ανάπτυξης, η τιμή του σήμερα είναι 100. Η διαφορά 100-10=90 (ο σωστός υπολογισμός θα λαμβάνει βέβαια υπόψη του τον πληθωρισμό), για την οποία τίποτα δεν επένδυσε ο κάτοχος του, παραμένει αφορολόγητη. Δείτε τη συμβαίνει στις παραθαλάσσιες περιοχές. 2. Διαμέρισμα ή μαγαζί αυξάνει κατά τάξη μεγέθους την αξία του είτε γιατί απέναντι έγινε πάρκο, ή πέρασε δρόμος, ή έγινε σταθμός μετρό, κοκ.. Τον κοινωνικό αυτόν πόρο νέμεται αποκλειστικά ο ιδιοκτήτης, που ισχυρίζεται αφελώς "πήρε αξία το ακίνητο". Δεν θα έπρεπε να ωφελείται και αυτός που έδωσε αξία στο ακίνητο, δηλ. η κοινωνία?