Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Παντελής | 30 Δεκεμβρίου 2009, 18:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Παντελής' | 30 Δεκεμβρίου 2009, 18:45

    Τα στοιχεία που δόθηκαν από την Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων είναι αμείλικτα. Οι πιο πλούσιοι Έλληνες είναι οι μισθωτοί, αμέσως μετά έρχονται οι συνταξιούχοι και τρίτοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες, έμποροι και βιοτέχνες. Σίγουρα υπάρχουν κατηγορίες εμπόρων – βιοτεχνών και ελευθέρων επαγγελματιών που δύσκολα τα βγάζουν πέρα. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που είναι πολλοί και οι οποίοι είναι προκλητικοί. Μια επιχείρηση η οποία δεν έχει πωλήσεις, η οποία δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδα της κλείνει και δεν παραμένει σε λειτουργία για πολλά χρόνια δηλώνοντας ζημιές ή μηδαμινά κέρδη. Η μη έκδοση αποδείξεων είναι σε βάρος όλων εκείνων που είναι συνεπείς φορολογούμενοι και που με δυσκολία προσπαθούν να κρατήσουν το μαγαζί τους, έχοντας καθημερινά να ανταπεξέλθουν στον αθέμιτο ανταγωνισμό με την μη απόδοση του Φ.Π.Α. και να ανταγωνιστούν το παραεμπόριο. Αλήθεια, ποιός προμηθεύει όλους αυτούς που βρίσκονται στα πεζοδρόμια και πουλούν χωρίς να πληρώνουν Δ.Ε.Η., Ενοίκιο, φόρους και να ανταγωνίζονται τα καταστήματα; Πως θα μπορούσε να λυθεί αυτό; Ένας τρόπος είναι η σύνδεση των αποδείξεων με το αφορολόγητο. Στο Φ.Π.Α. καταγράφονται οι μεγαλύτερες απώλειες εσόδων λόγω της εκτεταμένης φοροδιαφυγής. Για παράδειγμα: Η μη έκδοση απόδειξης στην παροχή υπηρεσίας λιανικώς αξίας 100€ σημαίνει, ότι το δημόσιο θα χάσει 15,97€ Φ.Π.Α. και 21 έως 29€ φόρου εισοδήματος με τους ισχύοντες συντελεστές (25% ή 35%). Δηλαδή το Δημόσιο χάνει έσοδα από 37€ έως 44€. Μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε ότι η συλλογή αποδείξεων εκτός του αφορολογήτου θα ήταν δυνατόν να αποφέρει και οικονομικό όφελος σε οποίον τις προσκόμιζε; Αν δηλαδή επέστρεφαν 5€ έως 10€ για κάθε 100€ αποδείξεων μετά το αφορολόγητο στα εισοδήματα έως 30.000€, θα εισέπραττε το δημόσιο το Φ.Π.Α. και μέρος, το μεγαλύτερο του Φόρου Εισοδήματος. Άλλωστε από το Φ.Π.Α. καταγράφονται οι μεγαλύτερες απώλειες εσόδων λόγω της εκτεταμένης φοροδιαφυγής. Αν όμως προχωρήσουμε σε αυτό το μέτρο, ποιές αποδείξεις θα μπορούσαν να εκπέσουν; Ασφαλώς όλες που αφορούν καταναλωτικές δαπάνες και όχι ορισμένες επιλεκτικά. Οι καταναλωτικές δαπάνες θα πρέπει να εκπίπτουν ανεξαρτήτως χρόνου υποβολής της δήλωσης αρχική, τροποποιητική, ή συμπληρωματική διότι ουσιαστικά δεν αλλάζει την ουσία ότι δηλαδή οι δαπάνες έχουν πραγματοποιηθεί και να είναι προς όφελος του φορολογουμένου, δηλαδή να αφαιρείται από τον σύζυγο με την μεγαλύτερη κλίμακα και κατόπιν αναλογικά από τους δυο συζύγους. Το μέτρο θα πρέπει να ισχύσει και για τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ (Δ.Ε.Η. – Ο.Τ.Ε.), αλλιώς θα πρέπει να δοθεί ένα αφορολόγητο όριο που να καλύπτει αυτές τις δαπάνες. Αν πάρουμε υπ’ όψιν μας τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών: Εισόδημα από 0 – 12.000€ δήλωσαν 5.382.329 φορολογούμενοι/ φυσικά πρόσωπα. Εισόδημα από 12.001€ – 30.000€ δήλωσαν 2.382.753 φορολογούμενοι/ φυσικά πρόσωπα. Δηλαδή το 94% των φυσικών προσώπων που υπέβαλαν δήλωση έχει εισόδημα κάτω των 30.000€. Αν για παράδειγμα δώσουμε αφορολόγητο 2.000€ για δαπάνες ΔΕΚΟ τότε 10.000€ εμπεριέχουν Φ.Π.Α. 1.596€. Άρα 5.382.329 x 1.596€ = 8.590.197.084€ Φ.Π.Α. Αντίστοιχα στα 2.382.753 φυσικών προσώπων που δηλώνουν εισόδημα έως και 30.000€ το ποσό του Φ.Π.Α. που εμπεριέχεται είναι 15.438.229.206€. Άρα αν ο φορολογούμενος είχε την δυνατότητα να εκπέσει το σύνολο των αποδείξεων από το φορολογητέο εισόδημα του, τότε το ανώτερο ποσό του Φ.Π.Α. που θα εισέπραττε το Ελληνικό δημόσιο θα ήταν 24 δις περίπου. Ασφαλώς το ποσό είναι μικρότερο λόγω του συντελεστή του 9%. Είναι γεγονός όμως ότι το Υπουργείο Οικονομικών έχει τα στοιχεία για να υπολογίσει την αναλογία χαμηλού και υψηλού συντελεστή. Όπως επίσης είναι γεγονός ότι και τα στατιστικά στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα ο Υπουργός Οικονομικών για τις δηλώσεις χρήσης 2008 λόγω της εκτεταμένης φοροδιαφυγής δεν είναι πραγματικά. Άρα ένα σημαντικό μέρος του Φ.Π.Α. που δεν αποδίδεται θα μπορούσε να συγκεντρωθεί και σε συνδυασμό με συνεχείς ελέγχους να έχουμε το πολυπόθητο αποτέλεσμα. Το ως άνω παράδειγμα αφορά μόνο το Φ.Π.Α. ενώ υπάρχει ακόμα ο φόρος εισοδήματος. Ας τολμήσουμε τώρα να πάρουμε ριζοσπαστικά μέτρα, γιατί αύριο αυτό πιθανότατα δεν θα είναι δυνατό. Παναγιώτης Παντελής Φοροτέχνης – Λογιστής Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών Οικονομικός Επόπτης ΕλληνοΙταλικού Επιμελητηρίου Αθηνών E-mail: info@pantelisco.com