Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα4) Προτείνεται η κατάργηση φοροαπαλλαγών ή αυτοτελούς φορολόγησης εισοδημάτων όταν δεν επιβάλλονται από λόγους κοινωνικής ευαισθησίας ή αντικειμενικά οικονομικά αίτια.Σχόλιο του χρήστη ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΟΜΙΚΟΥΔΗΣ | 30 Δεκεμβρίου 2009, 20:19
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΟΜΙΚΟΥΔΗΣ' | 30 Δεκεμβρίου 2009, 20:19

    Αρχικά θέλω να χαιρετίσω την προσπάθεια αυτή που γίνεται και ελπίζω αυτή η κατάθεση απόψεων να οδηγήσει σε μια δίκαιη και γενικότερα αποδεκτή λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της δύσκολης αυτής συγκυρίας. Γράφω εκπροσωπώντας το Σύλλογο Εκπαιδευτικών Αγγλίας, τα μέλη του οποίου είμαστε αποφασισμένοι να επιστρέψουμε μαζικά σε περίπτωση που ενσωματωθεί στα συνολικά εισοδήματά μας το επιμίσθιο που λαμβάνουμε στο εξωτερικό. Όπως ίσως είναι γνωστό, οι αποσπασμένοι στο εξωτερικό εκπαιδευτικοί εισπράττουμε ένα επιμίσθιο, διαφορετικό από χώρα σε χώρα, το οποίο φορολογείται αυτοτελώς σε ένα ποσοστό 15%. Το ύψος του επιμισθίου αυτού παραμένει καθηλωμένο από το 2000, παρά τις συνεχείς προσπάθειές μας για αύξησή του. Στις προσπάθειες αυτές ήρθαμε αντιμέτωποι με την αναλγησία, τον εμπαιγμό, τις παλινωδίες και την κατάφωρη εξαπάτηση από την πλευρά των κυβερνήσεων των προηγούμενων ετών. Όσο δε για τους μισθούς μας στην Ελλάδα, και αυτοί ως γνωστόν είχαν παγώσει κατά την προηγούμενη χρονιά. Με τη λογική του τέως Υπουργού Οικονομίας, ένας δημόσιος υπάλληλος πανεπιστημιακού επιπέδου, με 15 χρόνια υπηρεσίας, θεωρείται υψηλόμισθος αν έχει καθαρές μηνιαίες απολαβές 1.300 ευρώ! Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι να έχουν μείνει σε πολύ χαμηλά επίπεδα οι συνολικές απολαβές μας. Σε ό,τι αφορά τα μέλη του δικού μας Συλλόγου, είμαστε ίσως οι μόνοι αποσπασμένοι στο εξωτερικό υπάλληλοι που χρησιμοποιούμε το μισθό μας στην Ελλάδα για να καλύψουμε τις ανάγκες μας στη χώρα απόσπασης. Και αυτό, τη στιγμή που τα πάγια έξοδά μας στην Ελλάδα αυξάνονται συνεχώς και η κάλυψή τους απαιτεί το μεγαλύτερο μέρος του μισθού μας. Οι 1.398 λίρες (περίπου 1.500 ευρώ) που ορίστηκαν το 2000 ως μηνιαίο επιμίσθιο στη Βρετανία, είναι αδύνατο να καλύψουν σήμερα τα απολύτως απαραίτητα έξοδά μας. Κατά Μ.Ο. όσοι κατοικούμε στο Λονδίνο χρειαζόμαστε: 750 λίρες για το ενοίκιο, 80 λίρες για το Δημοτικό Φόρο, 130 για τους λογαριασμούς,100 για τις μετακινήσεις και περισσότερες από 600 λίρες για τα καθημερινά έξοδα διαβίωσης. Με άλλα λόγια, τα συνολικά μηνιαία έξοδά μας πλησιάζουν κατά μέσο όρο τις 1.700 λίρες. Η συνεχής πτώση της ισοτιμίας ευρώ-λίρας (1 λίρα=1,7 € το 2000, 1 λίρα=1,1 € σήμερα), η αύξηση κατά 20% του κόστους ζωής την τελευταία πενταετία, στην ήδη ακριβότερη πόλη του κόσμου, και η ζοφερή διεθνής οικονομική συγκυρία διαγράφουν μια ακόμα χειρότερη προοπτική. Αν λοιπόν σε όλα τα παραπάνω προστεθεί και η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης του επιμισθίου, η παραμονή μας στο εξωτερικό θα είναι εκ των πραγμάτων αδύνατη. Με πρόχειρους υπολογισμούς, η κατάργηση αυτή θα επιβαρύνει κατά περίπου 6-7.000 ευρώ τη ετήσια φορολόγησή μας, με το υπάρχον φορολογικό σύστημα. Έτσι, θα αποτελούμε τη μοναδική στα χρονικά κατηγορία αποσπασμένων στο εξωτερικό υπαλλήλων, στους οποίους δε θα περισσεύει ούτε ένα ευρώ από τα χρήματα που εισπράττουν συνολικά. Για τους παραπάνω λόγους, η ένταξη του επιμισθίου μας σε ενιαία κλίμακα και η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησής του, θα μας αναγκάσει στην επιστροφή στην Ελλάδα, αφού εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούμε να επιβιώσουμε στοιχειωδώς στη χώρα απόσπασής μας.