Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Αδαμάκης' | 30 Δεκεμβρίου 2009, 23:51

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Εϊχα την εντύπωση ότι έως και σήμερα η φορολογία είχε να κάνει με το εισόδειμα. Δηλαδή, έχω κάποιο εισόδημα και επί αυτού του εισοδήματος πληρώνω φόρο στο κράτος προκειμένου με τη σειρά του να παρέχει διάφορες υπηρεσίες σε μένα δηλαδή τους πολίτες. Δεν μπορώ να κατανοήσω τι είδους ειδόδημα μπορεί να παρέχει ένα ακίνητο όπως π.χ. ένα οικόπεδο όσο μεγάλη αξία και εάν έχει αυτό. Εάν εγώ εκμεταλεύομαι κάποιο ακίνητο π.χ. ένα κατάστημα νοικιάζοντας το, τότε πληρώνω κανονικά φόρο από την εκμετάλευση του εν λόγω ακινήτου διότι μου παρέχει εισόδημα. Και φυσικά φορολογούμαι σύμφωνα με το εισόδημα που μου παρέχει. Εαν λοιπόν καταλαβαίνω καλά τώρα πλέον δεν συζητάμε για φόρο άλλα για κάποιο τέλος ακινήτων. Ουσιαστικά λοιπόν μιλάμε για τέλος κατοχής ιδιοκτησίας. Δηλαδή με λίγα λόγια πρέπει όποιος έχει ακίνητα στην ιδιοκτησία του να πληρώνει, ενοίκιο να το πω και γω δεν ξέρω πως, στο δημόσιο για να μπορεί απλώς να κατέχει το ακίνητο. Εξηγήστε μου με ποια λογική λοιπόν έρχεται το κράτος και ζητά από τον πολίτη χρήματα για το δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Διότι δεν πρόκειται για φόρο αφού ότι εισόδημα πιθανόν να αποφέρει το εκάστοτε ακίνητο έτσι και αλλιώς φορολογείται. Έχω λοιπόν την εντύπωση ότι αφού θα πρέπει να πληρώνει κάποιος κάθε χρόνο για το δικαίωμα της ιδιοκτησίας τότε θα πρέπει να πληρώνει για κάθε είδους ιδιοκτησίας. Και αυτό διότι στη Δημοκρατία όπως ξέρουμε δεν πρέπει να γίνονται διακρίσεις. Έτσι θα πρέπει λοιπόν αυτό το τέλος ιδιοκτησίας να επεκταθεί και σε κάθε άλλου είδους ιδιοκτησία η οποία δεν αποφέρει εισόδημα, όπως τα ρούχα που έχουμε στην ντουλάπα μας, τα έπιπλα του σπιτιού μας, τα είδη οικιακής χρήσης, οι μοτοσυκλέττα μας, κ.τ.λ. Επίσης ίσως θα πρέπει να πληρώνουμε και κάποιο αντίστοιχο τέλος για τον αέρα που αναπνέουμε καθώς επίσης και αυτός βρίσκεται εντός της Ελληνικής Επικράτειας. Ίσως βέβαια η φορολόγηση του αέρα είναι πιο δίκαιη διότι εμμέσως συμμετέχει στο εισόδημα του πολίτη καθώς αφού αναπνέει μπορεί και εργάζεται και παράγει εισόδημα. Υπάρχει μεγαλυτερη λογική λοιπόν στην φορολόγηση του αέρα από τη φορόγηση κατοχής ακινήτων. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τα τέλη των αυτοκινήτων. Γιατί θα πρέπει να πληρώνουμε τέλη για να κυκλοφορούμε στους δρόμους; Με ποια λογική; Μήπως τότε θα πρέπει να πληρώνουμε τέλη για να περπατάμε στα πεζοδρόμια; Σας δίνω ιδέες μου φαίνεται... Συμπερασματικά θα σας πω σοβαρά τα παρακάτω. Με την φορολόγηση των ακινήτων δεν θα βγάλετε άκρη για τους παρακάτω πολύ απλούς λόγους α) πιθανόν να είναι αντισυνταγματική και μετά θα τρέχετε και δεν θα φθάνετε, άσε που θα γίνεται ρεζίλι. β) γενικότερα η φορολόγηση δεν θα πετύχει ουσιαστικά οφέλη στα ταμεία σας διότι είναι σε όλους γνωστό (εκτός από εσάς ίσως) ότι όταν αυξάνεις τους φόρους είναι πιθανόν να μειωθεί η κατανάλωση αφού μειώνεται το εισόδημα, και όταν μειώνεται το εισόδημα μειώνονται και τα απόλυτα ποσά από την φορολογία που εισπράτετε. Τα ίδια φυσικά ισχύουν και για το σύστημα με τις αποδείξεις που θέλετε να ναξεκινήσετε. Σκεφτείτε λίγο ότι για να ζητήσει ο πολίτης απόδειξη πρέπει να πληρούνται κατά τη γνώμη μου δύο προϋποθέσεις. α) πρέπει να έχει οικονομικό όφελος γι' αυτό ή β) πρέπει να έχει σωστή νοοτροπία που εάν υπάρχει ακόμη και εάν τον ζημειώνει οικονοιμκά η λήψη απόδειξης για λόγους εθνικούς συμφέροντος (φιλοπατρία κ.τ.λ.) να πράξει παρα ταύτα και να ζητήσει απόδειξη. Όμως σε ότι αφορά στην πρώτη περίπτωση όπως καταλαβαίνετε δεν έχει κίνητρο να το πράξεί αλλά μάλιστα έχει συμφέρον οικονομικό να μην το πράξει, δηλαδή να μην ζητήσει απόδειξη. Και αυτό διότι πολύ απλά εάν σε οποιοδήποτε εμπορικό κατάστημα σήμερα αλλά και εδώ και πολλά χρόνια αγοράσεις κάτι χωρίς απόδειξη τότε σου κάνουν έκπτωση το ΦΠΑ. Δηλαδή το αγοράζεις κατά 19-20% φθηνότερα. Άντε τώρα εσείς να ανταγωνιστείτε το όφελος που θα έχει στο τέεεεελλοοος του χρόνου ο φορολογούμενος με το καθημερινό όφελος που θα έχει αγοράζοντας χωρίς αποδείξεις. Σε ότι αφορά δε την περίπτωση της φιλοπατρίας, όπως καταλαβαινέτε στους Έλληνες σήμερα δεν υπάρχει σε ότι αφορά τον τομέα της φοροδιαφυγής και αυτό συμβαίνει γιατί για να δημιουργηθεί τέτοια νοοτροπία στον Ελληνικό Λαό χρειάζεται "ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ", και το κράτος αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή καθώς ο πολίτης αισθάνεται απογοητευμένους από όλους τους πολιτικούς κ.τ.λ. που τα ξέρετα καλά. Τώρα Ας υποθέσουμε ότι παρ' όλα αυτά γίνεται καποιο θάυμα και όλοι αρχίζουμε να ζητάμε αποδείξεις, τότε όπως καταλαβαίνετε η αξία των αγαθών θα αυξηθεί έτσι θα μειωθεί πάλι η κατανάλωση, το εισόδημα καθώς και ο φόρος στο τέλος του χρόνου για το κράτος. Φαύλος κύκλος. Ο πίο εύκολος τρόπος για να εισπράξετε και που τον ξέρετε αλλά δεν θέλετε και εν μέρει δεν μπορείτε να τον εφαρμόσετε, είναι να προσπαθήσετε να ειπσράξετε από εκεί που μπορείτε. μέσω των φοροεισπρακτικών μηχανισμών Σ.Δ.Ο.Ε. κ.τ.λ. ΄΄οπως π.χ. νυχτερινά κέντρα διασκέδασης κ.τ.λ. ( όμως δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό γιατί όλοι τα παίρνουν όπως ξέρετε και αυτό γιατί πρώτοι τα παίρνουν οι πολιτικοί κ.τ.λ.) είτε ενεργοποιόντας ΠΑΝΤΟΥ το "Πόθεν έσχες" Δεν μπορείς να πιάσεις επ' αυτοφόρω τον γιατρό να φοροδιαφεύγει; Έλεγξε τον με το πόθεν έσχες να σου ποω μετά πως θα τον πιάσεις. Άλλα πότε στην Ελλάδα εφαρμόσθηκε σωστά και παντού; Ποτέ και το λόγο τον ξέρετε. Άσε που όταν ο πολίτης δει κοινωνική δικαιοσύνη τότε πιθανός να παραδειγματισθεί από το κράτος και να φιλοτιμηθεί. Συμπερασματικά σας επαναλαμβάνω ότι η φορολογία δεν είναι λύση σε μία αγορά που αργοπεθαίνει καθώς ουκ αν λάβεις παρα του μη έχοντος αλλά μπορείς να λάβεις από τον έχων. Η λύση είναι η ανάπτυξη για την οποία δεν συζητάτε διότι είναι αποδίδει μακροπρόθεσμα και εσείς τα λεφτά τα θέλετε τώρα. Δυστυχώς όμως δεν πιστεύω ότι θα πετύχετε. Τελικά έχω αρχίζει να πιστέυω ότι όλα αυτά τα ξέρετε φυσικά και ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για μασκαράτα. Δεν υπάρχει πραγματική κρίση ούτε πραγματικός κίνδυνος, αλλά ευκαίρια (που δημιουργήθηκε από τα δικά σας ΜΜΕ) για να διευρυνθεί το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών, δηλαδή για αναδιανομή του ιδιωτικού πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια. Πραγματικά ελπίζω να κάνω λάθος και να βρείτε τρόπο να ξεπεράσετε τα προβλήματα που πιθανόν να υπάρχουν ή πιθανόν σας σας λένε οι άλλοι ότι υπάρχουν. Σας εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία και ζητώ συγνώμη που σας κούρασα με την πολυλογία μου. Δεν έγραψα τόσα πολλά επί παντός επισθητού τόσο επειδή πιστεύω ότι θα τα λάβετε υπ' όψιν σας (αν και η ελπίδα πεθαίνει τελευταία) όσο για να εκτονοθώ. Τουλάχιστόν εγώ σήμερα εκτονώθηκα με αυτόν τον τρόπο. Θα πρέπει να σκεφτείτε ότι πιθανόν πολλοί άλλοι πολίτες να μην εκτονωθούν με αυτόν αλλά με άλλους ... Σας χαιρετώ και σας ευχαριστώ που μου δόθηκε η δυνατότητα να σας γράψω αυτά τα λόγια.