Αρχική Ρυθμίσεις για τα κατεχόμενα ακίνητα του Δημοσίου και άλλες διατάξειςΆρθρο 3 Δικαίωμα υποβολής αίτησης εξαγοράς

Άρθρο 3 Δικαίωμα υποβολής αίτησης εξαγοράς

1. Δικαιούται να υποβάλει αίτηση εξαγοράς όποιος κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος:
α) Ασκεί κατοχή αδιαλείπτως με τίτλο στο όνομα του ιδίου ή των δικαιοπαρόχων του για τουλάχιστον τριάντα (30) έτη επί δημοσίου ακινήτου και, στην περίπτωση που εντός του δημοσίου ακινήτου υφίσταται κτίσμα, αυτό έχει ανεγερθεί το αργότερο μέχρι την 31η.12.1991, είτε
β) ασκεί κατοχή αδιαλείπτως για τουλάχιστον σαράντα (40) έτη επί δημοσίου ακινήτου, το οποίο έχει εγερθεί έως την 31η.12.1981 και στο οποίο:
βα) βρίσκεται η κύρια και μοναδική κατοικία του, η οποία καλύπτει τις στεγαστικές ανάγκες του ιδίου ή της οικογένειάς του, ή
ββ) ασκεί τουριστική, βιοτεχνική, βιομηχανική δραστηριότητα με χρήση κτιριακών εγκαταστάσεων και άλλων συνοδών έργων που συνδέονται λειτουργικά με αυτές ή
βγ) ασκεί αγροτική δραστηριότητα με χρήση ή μη κτιριακών εγκαταστάσεων και άλλων συνοδών έργων που συνδέονται λειτουργικά με αυτές.
2. Για την εφαρμογή της παρ. 1, στον χρόνο της κατοχής του αιτούντος συνυπολογίζεται και ο χρόνος κατοχής των δικαιοπαρόχων του.
3. Εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις της παρ. 1, ο αιτών δικαιούται να εξαγοράσει:
α) Επί δημοσίων ακινήτων, τα οποία βρίσκονται εντός σχεδίου πόλεως ή οικισμού, έκταση ίση κατ’ ανώτατο όριο με το ελάχιστο εμβαδό αρτίου και οικοδομήσιμου οικοπέδου, κατά κανόνα ή κατά παρέκκλιση, σύμφωνα με την πολεοδομική νομοθεσία που ισχύει κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης εξαγοράς. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η εξαγορά μεγαλύτερης έκτασης, εφόσον σε αυτή υφίστανται, εν όλω ή εν μέρει, κτίσματα ή βοηθητικές εγκαταστάσεις αυτών, που αποτελούν ενιαίο λειτουργικό σύνολο. Στις περιπτώσεις του πρώτου εδαφίου, εάν το τμήμα που απομένει μετά την εξαγορά του δημοσίου ακινήτου καθίσταται μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο, είναι υποχρεωτική η εξαγορά αυτού από τον αιτούντα.
β) Επί δημοσίων ακινήτων, τα οποία βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως ή οικισμού, ενιαία έκταση δέκα (10) στρεμμάτων κατ’ ανώτατο όριο. Κατ’ εξαίρεση, μπορούν να εξαγορασθούν περισσότερα του ενός δημόσια ακίνητα εκτός σχεδίου πόλεως ή οικισμού από τον ίδιο αιτούντα, υπό την προϋπόθεση ότι το σύνολο των υπό εξαγορά δημοσίων ακινήτων δεν υπερβαίνει τα είκοσι (20) στρέμματα κατ’ ανώτατο όριο και κάθε προς εξαγορά δημόσιο ακίνητο δεν υπερβαίνει τα δέκα (10) στρέμματα. Στην περίπτωση του προηγούμενου εδαφίου, στην αίτηση εξαγοράς προσδιορίζονται το δημόσιο ακίνητο ή τα δημόσια ακίνητα για τα οποία ασκείται το δικαίωμα εξαγοράς. Είναι δυνατή η εξαγορά μεγαλύτερης έκτασης και μέχρι τριάντα (30) στρέμματα κατ’ ανώτατο όριο συνολικά, εφόσον είτε αυτή καλύπτεται από κτίσματα ή από αναγκαία έργα υποδομής ή εγκαταστάσεις παντός είδους νόμιμα λειτουργούσης επιχείρησης είτε έχει γίνει χρήση του συντελεστή δόμησης της έκτασης αυτής για την ανέγερση των κτισμάτων. Σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις, εάν το εναπομείναν τμήμα μετά την εξαγορά του δημοσίου ακινήτου καθίσταται μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο, είναι υποχρεωτική η εξαγορά αυτού από τον αιτούντα.
4. Στην περίπτωση που περισσότεροι του ενός αιτούντες:
α) Ασκούν κατοχή στο ίδιο δημόσιο ακίνητο κατά τμήματα, καθένας εξ αυτών δικαιούται να εξαγοράσει το τμήμα επί του οποίου ασκεί κατοχή σύμφωνα με τις περ. α΄ και β΄ της παρ. 3.
β) Ασκούν κατοχή κατ’ ιδανικά μερίδια στο ίδιο δημόσιο ακίνητο, καθένας εξ αυτών δικαιούται να εξαγοράσει το δημόσιο ακίνητο κατά το ιδανικό μερίδιό του. Εάν τουλάχιστον ένας (1) από τους περισσότερους ασκούντες κατοχή κατ’ ιδανικό μερίδιο δεν υποβάλει αίτηση εξαγοράς, είναι υποχρεωτική η εξαγορά του μεριδίου του αναλογικά κατ’ ιδανικά μερίδια από τους λοιπούς ασκούντες κατοχή.
γ) Υποβάλλουν αίτηση εξαγοράς για το ίδιο δημόσιο ακίνητο ή τμήμα αυτού, δικαίωμα για την εξαγορά του δημοσίου ακινήτου ή τμήματος αυτού έχει ο αιτών που ασκεί κατοχή με τίτλο.
5. Η εξαγορά δημοσίου ακινήτου επί του οποίου έχουν ανεγερθεί αυθαίρετα κτίσματα δεν είναι δυνατή, εκτός αν τηρηθεί η διαδικασία της παρ. 6 του άρθρου 10.
6. Εάν εντός του προς εξαγορά δημοσίου ακινήτου βρίσκεται έκταση δασικού χαρακτήρα, εφόσον αυτή καταλαμβάνει κατ’ ανώτατο όριο είκοσι τοις εκατό (20%) του εμβαδού του, εξαγοράζεται ενιαία με το δημόσιο ακίνητο, με διατήρηση των όρων προστασίας της, που απορρέουν από τη φύση της και από την κείμενη νομοθεσία. Οι όροι προστασίας μνημονεύονται στο σύνολό τους υποχρεωτικά στην απόφαση εξαγοράς.
7. Εάν εντός του προς εξαγορά δημοσίου ακινήτου περιλαμβάνονται περιοχές, οι οποίες υπάγονται στο εθνικό σύστημα προστατευόμενων περιοχών, κατά το άρθρο 3 του ν. 3937/2011 (Α΄ 60), εξακολουθούν να εφαρμόζονται μετά την εξαγορά αυτού οι περιορισμοί, οι οποίοι ορίζονται στη σχετική για τις περιοχές αυτές νομοθεσία και μνημονεύονται υποχρεωτικά στην απόφαση εξαγοράς.
8. Σε περίπτωση επέμβασης άνευ νομίμου αδείας στις εκτάσεις που αναφέρονται στην παρ. 6 ή μη τήρησης των περιορισμών που προβλέπονται σύμφωνα με την παρ. 7, η ισχύς της απόφασης εξαγοράς, η οποία εκδίδεται, λήγει αυτοδικαίως και εκδίδεται σχετική διαπιστωτική πράξη από το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Οικονομικών, κατόπιν γνώμης της οικείας κτηματικής υπηρεσίας.
Στην περίπτωση αυτή:
α) δεν επιστρέφεται το καταβληθέν τίμημα εξαγοράς, και
β) εφαρμόζεται κατά τα λοιπά η νομοθεσία για την προστασία των δημοσίων κτημάτων,
με αναφορά των περ. α΄ και β΄ στην ανωτέρω διαπιστωτική πράξη.
9. Αν το προς εξαγορά δημόσιο ακίνητο βρίσκεται σε παραμεθόριο περιοχή, κατά τα άρθρα 24 έως και 32 του ν. 1892/1990 (Α’ 101), για την εξαγορά αυτού απαιτείται η τήρηση των προϋποθέσεων του άρθρου 26 του νόμου αυτού.

Σχόλια 1 2
  • 1 Φεβρουαρίου 2023, 10:50 | Σταυρούλα Γεωργακοπούλου

    Κατ΄αρχήν, η πρόθεση της κυβέρνησης να λύσει ένα πρόβλημα που υφίσταται για πάνω από 40 χρόνια είναι ορθή.
    Στην περιοχή των οικισμών ΑΣΤΕΡΙΑ-ΚΑΒΟΥΡΙ ΗΛΕΙΑΣ όλα σχεδόν τα κτίσματα είναι κατασκευασμένα προ 35ετίας, αλλά λόγω προχείρου κατασκευής, παλαιότητας και κυρίως λόγω της ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΕΠΙΣΚΕΥΗΣ ΑΥΤΩΝ δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν ως κύρια και μοναδική κατοικία, κυρίως τους χειμερινούς μήνες.
    Παράλληλα το Κράτος έφτιαξε όλα αυτά τα χρόνια δρόμους, εκκλησίες, παρέχει ηλεκτρικό ρεύμα, τηλέφωνα, αστικές συγκοινωνίες, δημοτική καθαριότητα κλπ. και για τα σπίτια αυτά, πληρώνουμε ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ, ΦΟΡΟΥΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ, ΕΝΦΙΑ κλπ , χωρίς να μας δίνεται το δικαίωμα εξαγοράς, που για 50 χρόνια μας υπόσχεται η κάθε κυβέρνηση….
    Εάν η κυβέρνηση επιθυμεί πραγματικά να επιλύσει το πρόβλημα και από τη μια να εισπράξει το κράτος χρήματα, από την άλλη να ρυθμίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς για χιλιάδες ιδιοκτήτες, θα πρέπει να βελτιώσει το νομοσχέδιο και συγκεκριμένα να τροποποιήσει τη διάταξη αυτή και να περιλαμβάνει
    -Όχι μόνο την κύρια κατοικία αλλά και την δευτερεύουσα ή εξοχική κατοικία, ή
    -Την κύρια αλλά ΟΧΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ κατοικία (αφού πρώτα δώσει την δυνατότητα επισκευών)

  • 31 Ιανουαρίου 2023, 22:49 | Κανέλλα Πετροπουλου

    Το άρθρο 3 πρέπει να τροποποιηθεί. Επειδή στις περισσότερες των περιπτώσεων ανά την Ελλάδα πρόκειται για κατέχοντες 2ης και 3ης γενιάς, η πολιτεία δεν πρέπει να αποκλείσει το δικαίωμα των κληρονόμων των αρχικών κατόχων στην κληρονομική διαδοχή. Επίσης επειδή είναι προφανές ότι η προϋπόθεση της κύριας και μοναδικής κατοικίας θα αποκλείσει τον μεγαλύτερο αριθμό των σημερινών κατεχόντων, πρέπει να αξιολογηθεί ιδιαίτερα από το αρμόδιο υπουργείο αυτή η παράμετρος λαμβάνοντας υπόψη τα σημερινά δεδομένα. Εάν το άρθρο 3 παραμείνει ως έχει το πρόβλημα δεν θα λυθεί ποτέ και θα επιδεινώσει την κατάσταση. Επιπλέον, όπως έχουν γράψει και προηγούμενοι σχολιαστές τα έσοδα για το Δημόσιο θα είναι πολύ λιγότερα αυτών που έχουν προβλεφθεί.

  • 31 Ιανουαρίου 2023, 21:52 | ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΙΒΑΣ

    Αρχικά θα έπρεπε να προβλεφθεί και να περιληφθεί το μεγάλο πρόβλημα των καταπατημένων ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ εκτάσεων. Θα έδινε λύση σε ένα συναφές πρόβλημα. Και οι δημοτικές εκτάσεις είναι μέρος της δημόσιας καταπατημένης περιουσίας. Πάνω από 70 χρόνια αρρωστημένες υποθέσεις δεν μπορούν να βρούνε λύση και αυτή τη στιγμή έχετε τη δυνατότητα να τα λύσετε και να μαζέψετε και αρκετά λεφτά. Άλλωστε και οι δημοτικές εκτάσεις είναι μέρος του δημοσίου-Δήμων όπου κανένας δεν τολμάει να τις ακουμπήσει γιατί είναι έντονα προβληματικές υποθέσεις.

  • 31 Ιανουαρίου 2023, 21:31 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΙΚΙΣΤΩΝ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΖΑΧΑΡΩΣ

    ‘Αρθρο 3 , παρ. 1β , 1βα του νομοσχεδίου,
    για την περίπτωση κατόχων που δεν διαθέτουν τίτλους κυριότητας (κατηγορία στην οποία υπαγόμαστε 250 περίπου οικογένειες στον οικισμό μας), πέραν της αυτονόητης μακροχρόνιας κατοχής τουλάχιστον σαράντα (40) ετών, απαιτείται όπως το οίκημα, το οποίο έχει ανεγερθεί από το κάτοχο έως την 31η /12/1981, αποτελεί («βρίσκεται» κατά κυριολεξία) ΚΥΡΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ του.
    Η προϋπόθεση αυτή: Ι) ΠΑΡΑΒΛΕΠΕΙ την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, όπως έχει διαμορφωθεί μέσα από τη διαδοχή των γενεών.
    Διότι στην περίπτωση κατεχόμενων άνω των 50 ετών, όπως εν προκειμένου στον οικισμό της Ζαχάρως (θεωρούμε όπως και σε πλείστα όσα άλλα μέρη της χώρας), η πλειοψηφία εκείνων οι οποίοι αρχικώς εγκαταστάθηκαν και οικοδόμησαν στα τέλη του 1950, έχουν αποβιώσει και στην θέση τους έχουν υπεισέλθει, συνεχίζοντας την κατοχή, οι κληρονόμοι τους. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις έχει ήδη υπεισέλθει η τρίτη γενεά.
    Ακόμα και αν το κτίσμα αποτελούσε κατά το χρόνο της ανέγερσής του, την κύρια και μοναδική κατοικία του αρχικού κατόχου, πώς μπορεί αυτό να αποτελεί την κύρια και μοναδική κατοικία περισσοτέρων διαδόχων – συγκληρονόμων που κατέχουν από κοινού σήμερα;
    Είναι προφανές ότι η ρύθμιση της παρ. 1βα, όπως έχει διατυπωθεί, απαιτεί την άσκηση κατοχής από ένα και μόνο πρόσωπο, θέτοντας εν συνεχεία την επιπλέον προϋπόθεση, όπως το πρόσωπο- μοναδικός κάτοχος έχει στο υπάρχον εκεί κτίσμα την κύρια και μοναδική κατοικία του.
    Κατά τον τρόπο αυτό ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ το σύνολο αυτών που κατέχουν σήμερα ως κληρονόμοι κατόχου, ο οποίος εγκαταστάθηκε σε δημόσιο κτήμα προ εξήντα (60) και πλέον ετών, όπου έκτισε κατοικία.
    ΙΙ) Η προϋπόθεση αυτή ΠΑΡΑΒΛΕΠΕΙ την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, όπως διαμορφώνεται στην πορεία της ζωής και έχει καταλήξει σήμερα, μετά 50/60 χρόνια κατοχής.
    Ακόμα και αν το κτίσμα αποτελούσε κατά το χρόνο της ανέγερσής του, την κύρια και μοναδική κατοικία του κατόχου, αυτός ο ίδιος θα πρέπει να «τιμωρηθεί» σήμερα με απώλεια του δικαιώματος εξαγοράς, αν στο πέρασμα του χρόνου υπήρξε μεταβολή στη συνθήκη της ζωής του και το κτίσμα δεν αποτελεί πλέον σωρευτικά την κύρια και μοναδική κατοικία του.
    Εν ολίγοις, χάνει κάποιος το δικαίωμα εξαγοράς, παρά το γεγονός ότι κατέχει τμήμα ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου περισσότερο από 50 χρόνια, εάν π.χ. στη διαδρομή 50 ετών ζωής/κατοχής παντρεύτηκε και εγκαταστάθηκε σε άλλη περιοχή της χώρας, όπου βρίσκεται πλέον η κύρια κατοικία του, ιδιοκτησίας του/της συζύγου του, ή πέθανε κάποιος συγγενής του, οπότε απέκτησε λόγω κληρονομίας και έχει μία νόμιμη κατοικία, ή απέκτησε λόγω αγοράς και έχει ήδη πρώτη κατοικία.
    Με αυτό τον τρόπο επιδιώκεται να επιλυθεί το, αναγνωριζόμενο και από το νομοθέτη, μείζον και διαχρονικό πρόβλημα των κατεχόμενων τμημάτων της ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου;
    Κατά συνέπεια η διάταξη του Αρθρου 3 , παρ. 1β , 1βα του νομοσχεδίου πρέπει να τροποποιηθεί, απαλείφοντας την προϋπόθεση της κύριας και μοναδικής κατοικίας.

  • 31 Ιανουαρίου 2023, 21:45 | Αθανάσιος Καλαβρουζιώτης

    Η προϋπόθεση της Κύριας και Μοναδικής κατοικίας για την υποβολή της αίτησης εξαγοράς ακυρώνει το σχέδιο νόμου εν τη γενέσει του. Αν δεν καταργηθεί ή τροποποιηθεί η διάταξη του άρθρου 3 , παρ. 1β , 1βα το Διαχρονικό Κοινωνικό Πρόβλημα, όπως το χαρακτηρίζει στην επιστολή του ο Υπ.Οικονομικών, δεν θα επιλυθεί ποτέ, απεναντίας θα υφίσταται και στο μέλλον και θα οξύνεται καθώς θα παραμείνουν σε ομηρία και οι επόμενες γενιές των σημερινών κατεχόντων δημοσίων κτημάτων. Επί της ουσίας και η πλειοψηφία των ενδιαφερομένων αποκλείεται από το δικαίωμα να εξαγοράσει και το δημόσιο δεν πρόκειται να εισπράξει τα αναμενόμενα έσοδα.

  • 31 Ιανουαρίου 2023, 20:16 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΙΚΙΣΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΑ-ΚΑΒΟΥΡΙ ΗΛΕΙΑΣ

    Είμαι Πρόεδρος ΟΙΚΙΣΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΑ-ΚΑΒΟΥΡΙ Ηλείας. Από την δεκαετία του 1950 οι γονείς μας είχαν κάνει κατάληψη μιάς παραθαλάσσιας έκτασης, που αρχικά δεν ανήκε σε κανέναν και το 1965 καταχωρήθηκε στα κτήματα του Δημοσίου, ως μη ανήκουσα εις ουδένα. Στην έκταση αυτή από το 1964 αρχίσαμε να χτίζουμε παράγκες ή κανονικά σπίτια, τα οποία χρησιμοποιούμε για μόνιμες κατοικίες και πιο πολύ για εξοχικές κατοικίες, λόγω του προχείρου της κατασκευής αυτών, της παλαιότητας αυτών, αλλά και της απαγόρευσης επισκευής αυτών. Παράλληλα το Κράτος μας έφτιαξε δρόμους, εκκλησίες, μας παρέχει ηλεκτρικό ρεύμα, τηλέφωνα, αστικές συγκοινωνίες, δημοτική καθαριότητα κλπ. Για τα σπίτια αυτά, πληρώνουμε δημοτικά τέλη, φόρους ακίνητης περιουσίας, ΕΝΦΙΑ κλπ , χωρίς να μας δίνεται το δικαίωμα εξαγοράς για την νομιμοποίηση των αυθαίρετων, που για 50 χρόνια μας υπόσχεται η κάθε κυβέρνηση….
    Σήμερα στο νομό Ηλείας έχουν δημιουργηθεί δεκάδες τέτοιοι οικισμοί με χιλιάδες αυθαίρετα σπίτια. Αν το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο ψηφιστεί ως έχει, το 95% περίπου των οικιών μας θα μείνει εκτός ρύθμισης, με αποτέλεσμα η μισή Ηλεία να χρεοκοπήσει από τα πρόστιμα των εκατοντάδων χιλιάδων Ευρώ της Κτηματικής Υπηρεσίας και της Πολεοδομίας…..
    Για τους παραπάνω λόγους ζητάμε, όπως το νομοσχέδιο περιλαμβάνει:
    — Όχι μόνο την κύρια κατοικία αλλά και την δευτερεύουσα ή εξοχική κατοικία.
    — Να δίνεται η δυνατότητα εξαγοράς και στα χωρίς κατοικίες οικόπεδα, των οποίων οι πρόχειρες κατασκευές κατέρρευσαν και δεν υπάρχουν σήμερα. Εναλλακτικά ο απαιτούμενος χρόνος ανέγερσης του κτίσματος να είναι 25 χρόνια, όταν υπάρχει κατοχή του οικοπέδου για περισσότερο από 40 χρόνια.
    ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΖΟΥΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

  • 31 Ιανουαρίου 2023, 16:48 | Ιωάννης Καλογερόπουλος

    Για το 95% και πλέον των ιδιοκτητών, είναι απαγορευτική και άδικη η προυπόθεση *ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΗΔΗ ΩΣ ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ*, Όλοι οι ιδιοκτήτες περιμένουν τον όρο *ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΊΤΑΙ ΗΔΗ ΩΣ ΚΥΡΙΑ Ή ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΚΑΤΟΙΚΙΑ*. Εναλλακτικά, αν η πρόθεση της Κυβέρνησης ειναι να βοηθήσει μόνο τους ιδιοκτήτες που δεν έχουν άλλο σπίτι για να μείνουν, τότε ας είναι προυπόθεση *Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΘΕΙ ΩΣ ΚΥΡΙΑ ΚΑΤΟΙΚΙΑ*, για τα επόμενα 5 ή 10 χρόνια…

  • 31 Ιανουαρίου 2023, 14:25 | Μιχαήλ Γκοτζόπουλος

    Στο άρθρο 3 παράγραφος β βα) αναφέρει «βρίσκεται η κύρια και μοναδική κατοικία του, η οποία καλύπτει τις στεγαστικές ανάγκες του ιδίου ή της οικογένειάς του». Στην δική μας περίπτωση για παράδειγμα, επί του εν λόγω ακινήτου είναι η κύρια κατοικία της οικογένειάς μου εδώ και 45 χρόνια. Η αδελφή μου κληροδότησε σε 2 κληρονόμους (ένας εκ των οποίων και εγώ) το σπίτι της που είναι σε διαφορετικό νομό από την 1η κατοικία μου το οποίο και δηλώνετε στο Ε1 μου ως Δευτερεύουσα κατοικία η οποία είναι εξ αδιαιρέτου.
    Σε αυτή την περίπτωση, και σύμφωνα με τα όσα αναγράφονται στο νομοσχέδιο, θα χάσω το δικαίωμα εξαγοράς.
    Η παράγραφος αυτή, έτσι όπως αναγράφεται, θα αφαιρέσει το δικαίωμα εξαγοράς από χιλιάδες πολίτες οι οποίοι όμως πληρούν όλες τις άλλες προϋποθέσεις εξαγοράς.
    Με την ίδια λογική και στις περιπτώσεις ββ και βγ του ίδιου άρθρου θα έπρεπε να αναφέρεται ότι θα πρέπει να είναι η μοναδική επαγγελματική δραστηριότητα του κατόχου και ότι θα πρέπει να είναι το μοναδικό αγροτεμάχιο που εκμεταλλεύεται για αγροτικούς σκοπούς ο ενδιαφερόμενος.
    Όπως καταλαβαίνεται δεν έχει καμία απολύτως λογική να τίθεται ως προϋπόθεση να είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ κατοικία του. Θα μπορούσε ίσως να έχει κάποιους περιορισμούς όπως για παράδειγμα να μην υπάρχει άλλη κατοικία στον ίδιο Δήμο. Γιατί εφόσον μιλάμε για δευτερεύουσα κατοικία σε άλλο Νομό, εκ των πραγμάτων δεν είναι δυνατόν να θεωρεί ο νομοθέτης ότι ο ενδιαφερόμενος έχει εναλλακτική λύση για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών του ίδιου και της οικογένειάς του.

  • 31 Ιανουαρίου 2023, 13:41 | Γιώργος Χ

    Αρθρο 3
    Παραγρ. 1(β): Έτσι όπως είναι διατυπωμένο, δηλ. «…. επί δημοσίου ακινήτου το οποίο έχει εγερθεί έως ….», εννοεί μόνο κτίσμα (αφού έχει εγερθεί) και μάλιστα του δημοσίου (όχι του ιδίου, με άδεια ή αυθαίρετο), αποκλείοντας κατοχή οικοπέδου/γηπέδου χωρίς κτίσμα, σε αντιδιαστολή με την περίπτωση 1(α). Απαιτείται αποσαφήνιση ή αναδιατύπωση.
    Παραγρ. 1(βα): Γιατί μόνο αν βρίσκεται η κύρια και μοναδική κατοικία; Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων πρόκειται για παλαιές εξοχικές ή άλλες δευτερεύουσες κατοικίες. Ο περιορισμός αυτός περιορίζει στο ελάχιστο τους δυνάμενους να υποβάλουν αίτηση, αλλά και τα αναμενόμενα έσοδα του Δημοσίου. Εφ’ όσον πρόκειται για την ίδια «παρανομία» (καταπάτηση), δεν είναι λογικό ούτε δίκαιο π.χ. μεταξύ δύο γειτονικών ακινήτων, που αμφότερα δηλώνονται στα φορολογικά έντυπα Ε1 και Ε9 (βλ. Άρθρο 8, παρ. 6(ι)), το ένα να εξαγοράζεται με ευνοϊκούς όρους και το άλλο να αποκλείεται εντελώς, λόγω απλώς της διαφορετικής χρήσης. Άλλωστε, η ευνοϊκότερη αντιμετώπιση της κύριας κατοικίας εξασφαλίζεται με το μειωμένο τίμημα που προβλέπεται στο Άρθρο 6.2(η).
    Παραγρ. 4(β): Θα πρέπει να προβλεφθεί και η περίπτωση περισσοτέρων κατόχων του ιδίου ακινήτου ή ιδανικού μεριδίου με διαφορετικό δικαίωμα (π.χ. ένας ψιλή κυριότητα και άλλος επικαρπία). Δηλαδή να διευκρινιστεί αν ο καθένας μπορεί να εξαγοράσει το δικαίωμά του και αν ελλείψει αίτησης του ενός εξαγοράζεται υποχρεωτικά από τον άλλον.

  • 31 Ιανουαρίου 2023, 12:27 | ΔΗΜΟΣ ΠΡΕΣΠΩΝ

    Δεν είναι εντελώς σαφές ότι είναι δυνατή η εξαγορά οικοπέδου χωρίς κτίσμα και είναι σημαντικό να διευκρινίζεται ότι και τα κατεχόμενα οικόπεδα χωρίς κτίσματα περιλαμβάνονται στη ρύθμιση.

    Είναι σημαντικό στην περίπτωση των παραδοσιακών οικισμών, η παραχώρηση να αφορά το σύνολο του αρχικού οικοπέδου και όχι μόνο το ελάχιστο άρτιο τμήμα.

    Στις ορεινές περιοχές, όπου κατά κανόνα η κατοχή είναι αποτέλεσμα κρατικών παραλείψεων, η αξία των ακινήτων μικρή ενώ η παραχώρηση θα συμβάλει στη διάσωση του οικιστικού συνόλου η ελάχιστη διάρκεια κατοχής θα πρέπει να μειωθεί στα 30 χρόνια και να αφορά και την δευτερεύουσα κατοικία.

  • 31 Ιανουαρίου 2023, 11:40 | ΔΗΜΟΣ ΠΡΕΣΠΩΝ

    Δεν είναι εντελώς σαφές ότι είναι δυνατή η εξαγορά οικοπέδου χωρίς κτίσμα και είναι σημαντικό να διευκρινίζεται ότι και τα κατεχόμενα οικόπεδα χωρίς κτίσματα περιλαμβάνονται στη ρύθμιση.

    Είναι σημαντικό στην περίπτωση των παραδοσιακών οικισμών, η παραχώρηση να αφορά το σύνολο του αρχικού οικοπέδου και όχι μόνο το ελάχιστο άρτιο τμήμα.

    Στις ορεινές περιοχές, όπου κατά κανόνα η κατοχή είναι αποτέλεσμα κρατικών παραλείψεων, η αξία των ακινήτων μικρή ενώ η παραχώρηση θα συμβάλει στη διάσωση του οικιστικού συνόλου η ελάχιστη διάρκεια κατοχής θα πρέπει να μειωθεί στα 30 χρόνια.

  • 31 Ιανουαρίου 2023, 09:59 | Σωκράτης Καββαδίας

    Υπάρχουν πολλά σχόλια επί του άρθρου 3 παρ. 1 εδ. β περ. βα για το εάν είναι δίκαιο ή ορθό να τίθεται ως προϋπόθεση εξαγοράς η ύπαρξη κτίσματος εντός του δημοσίου κτήματος το οποίο να αποτελεί την κύρια / μοναδική κατοικία του αιτούντος.
    Κατ’ αρχήν η διατύπωση είναι ατελής (ασκεί κατοχή αδιαλείπτως για τουλάχιστον σαράντα (40) έτη επί δημοσίου ακινήτου, το οποίο έχει εγερθεί έως την 31η.12.1981) και φαίνεται να λείπει ένα τμήμα της πρότασης που υπάρχει στο εδ. α οπότε η πλήρης διατύπωση πρέπει να είναι (ασκεί κατοχή αδιαλείπτως για τουλάχιστον σαράντα (40) έτη επί δημοσίου ακινήτου και, στην περίπτωση που εντός του δημοσίου ακινήτου υφίσταται κτίσμα, αυτό έχει ανεγερθεί το αργότερο έως την 31η.12.1981).
    Εκτός αυτού είναι ορθότερο η ύπαρξη ή ανυπαρξία κτίσματος να μην αποτελεί κώλυμα ή προϋπόθεση για το δικαίωμα εξαγοράς. Εάν δηλαδή ασκώ κατοχή αδιαλείπτως επί 40 και πλέον έτη χωρίς να έχω χτίσει πληρώ τις προϋποθέσεις, ο γείτονάς μου όμως που παρομοίως ασκεί κατοχή αδιαλείπτως επί 40 και πλέον έτη αλλά έχτισε μετά το 1981 δεν τις πληροί. Γιατί να υπάρχει αυτή η διάκριση;. Το σημαντικό είναι να αποδεικνύεται η κατοχή επί 40 έτη.

  • 30 Ιανουαρίου 2023, 22:58 | ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

    Κάνοντας μια προσεκτική ανάγνωση του νομοσχεδίου θεωρώ ότι βρίσκεται στην σωστή κατεύθυνση, όμως οι προϋποθέσεις για το χρονικό διάστημα και τον τρόπο απόκτησης είναι πολύ αυστηρές. Πρόκειται, από είναι γνωστό, στις περισσότερες περιπτώσεις για ακίνητα που όλοι μας μένουμε και σε αυτά έμεναν οι παππούδες μας. Κάνανε προσπάθειες να τα αποκτήσουν, πλήρωσαν τόσα χρόνια φόρους, όλους του λογαριασμούς, δηλώσαν τα ακίνητα τους σε όλους τους κρατικούς φορείς και υπηρεσίες, πληρώσανε και πληρώσαμε τυχόν πρόστιμα. Παρακαλώ θερμά τους συντάκτες του νομοσχεδίου και τον κ. Υπουργό, που έκανε σχετική δήλωση, να εξετάσουν τις προϋποθέσεις ξανά. Δεν μπορούμε όλοι να έχουμε έναν δικηγόρο δίπλα μας να μας εξηγήσει κάθε λεπτομέρεια. Να τα αγοράσουμε θέλουμε και να ενισχύσουμε και το κράτος. Ελπίζω σύντομα να διαβάσουμε ξανά το νομοσχέδιο με αλλαγές.
    Σας ευχαριστώ θερμά

  • 30 Ιανουαρίου 2023, 22:56 | ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Με το παρόν νομοσχέδιο θαρρώ επιλύονται ζητήματα για τα ανταλλάξιμα ακίνητα που ταλανίζουν χρόνια τους πολίτες αυτής της χώρας. Τυχαίνει να είμαι ένας από αυτούς και από τις ζητήσεις ετών οι περιοχές της βόρειας Ελλάδας και κυρίως γύρω από την συμπρωτεύουσα αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Πιο συγκεκριμένα οι προσφυγικοί συνοικισμοί – οθωμανικοί σε περιοχές όπως Καλαμαριά, Ρετζίκι, Ωραιόκαστρο, αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα και πολίτες δεν μπορούν να τα αποκτήσουν, έχοντας κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια. Είναι βαρύς ο όρος καταπατητής, έχουν μεγαλώσει εκεί τις οικογένειες τους, πιστεύω πρέπει να εξεταστούν πάλι τα χρονικά διαστήματα για την απόκτηση τους. Μία παράγκα, ένα πανί με 4 στύλους αποτέλεσε κάποτε το σπίτι των παππούδων που ήταν φτωχοί αγρότες. Στην πορεία των ετών προσπάθησαν να ενισχύσουν την στέγη τους. Έχοντας κοιτάξει αεροφωτογραφίες ετών πίσω δεν μπορείς με ασφάλεια να καταλάβεις τι θα θεωρηθεί κτίσμα. Θα εξαιρεθεί κάποιος επειδή οι παππούδες δεν έχτισαν αμέσως κάτι; Μοιράζομαι σκέψεις που φαντάζομαι θα τεθούν άμεσα μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου. Δεν αναφέρομαι σε περιπτώσεις που κάποιος πήγε και έκτισε υπερπολυτελή κατοικία πριν 10 και 15 χρόνια. Δεν προσπαθούμε να κοροϊδέψουμε κάποιον απλά να γνωρίζουμε ότι ο αγώνας θα δικαιωθεί και θα εξασφαλίσουμε τα παιδιά μας σε αυτούς του δύσκολους καιρούς. Σε κάθε περίπτωση επικροτώ την κυβέρνηση και όλα τα κόμματα που θα προσπαθήσουν για το καλύτερο.

  • 30 Ιανουαρίου 2023, 22:11 | ΠΟΛΙΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    Διαβάζοντας το νομοσχέδιο, συγκινούμαι γιατί αυτό το ζήτημα απασχολεί την οικογένεια μας από πάππου προς πάππου. Βρίσκονται στην περιοχή της Θεσσαλονίκης (Καλαμαριά) εδώ και τρεις γενιές. Ελπίζω επιτέλους να καταφέρουμε να αποκτήσουμε τα ακίνητα μας και εγώ και η μητέρα μου, δεν μπόρεσα όμως, με τις λίγες γνώσεις που έχω να καταλάβω αν μπορώ να αιτηθώ για 2 ακίνητα γιατί έχουν λάβει χωριστά ΑΚ αλλά στην χρήση τους είναι σαν ένα (κοινές αποχετεύσεις, ηλεκτροδοτήσεις, συστήματα

  • 30 Ιανουαρίου 2023, 19:42 | Γκέλη Δαϊκου

    Η κατά τ’ άλλα ορθή πρόθεση της κυβέρνησης, να επιλύσει το χρόνιο πρόβλημα των κατεχομένων εκτάσεων του Δημοσίου, σκοντάφτει στη διάταξη του ν/σ που θέτει και απαιτεί ως προϋπόθεση για την εξαγορά . ΕΙΝΑΙ ΜΗ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ. Στην περιοχή μου (Ηλεία) σχεδόν όλα τα κτίσματα είναι, σήμερα, παραθεριστικές κατοικίες. Επί πλέον, οι κληρονόμοι μπορεί να είναι περισσότεροι από έναν.
    Εάν η κυβέρνηση επιθυμεί πραγματικά να επιλύσει το πρόβλημα και από τη μια να εισπράξει το κράτος χρήματα, από την άλλη να ρυθμίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς για χιλιάδες ιδιοκτήτες- οι οποίοι τόσα χρόνια πληρώνουν ΕΝΦΙΑ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ κλπ…. – θα πρέπει να βελτιώσει το νομοσχέδιο και συγκεκριμένα να τροποποιήσει ή να καταργήσει τη διάταξη αυτή.

  • 30 Ιανουαρίου 2023, 13:48 | Σοφία

    Στο άρθρο 3, που αφορά το δικαίωμα υποβολής εξαγοράς, είναι απαραίτητο να εξεταστεί προσθήκη περίπτωσης βδ) στην παράγραφο 1. Συγκεκριμένα να προστεθεί:

    βδ) ασκεί εμπορική δραστηριότητα, με χρήση κτιριακών
    εγκαταστάσεων και άλλων συνοδών έργων που συνδέονται λειτουργικά με αυτές.

    εναλλακτικά στην περίπτωση ββ) να συμπεριληφθεί η λέξη «εμπορική».

  • 30 Ιανουαρίου 2023, 10:46 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    ΠΡΟΣΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡ 1

    βδ) ασκεί δραστηριότητα εκπαίδευσης ή υγείας με χρήση ή μη κτιριακών εγκαταστάσεων και άλλων συνοδών έργων που συνδέονται λειτουργικά με αυτές.

  • 30 Ιανουαρίου 2023, 10:46 | ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΟΥ ΙΩΑΝΝΑ

    Καλό θα ήταν να προβλεφθεί και η περίπτωση προσφύγων από την Μικρασιατική καταστροφή και τον Πόντο οι οποίοι και δεν αποζημιώθηκαν με οικιστικό κλήρο και από λάθος κατέλαβαν ανταλλάξιμο κτήμα.
    Εντός αυτού κατασκευάστηκαν νόμιμες κατοικίες και χρόνια μετά το Ελληνικό Δημόσιο διεκδικεί τα οικόπεδα ενώ δεν γίνεται λόγος για το ότι δεν λάβανε ποτέ τον κλήρο που το Ελληνικό Κράτος τους όφειλε.
    Ίσως θα μπορούσε να προβλεφθεί ξεχωριστή παράγραφος για τέτοιες περιπτώσεις ΚΑΙ ΝΑ ΓΊΝΕΤΑΙ ΚΆΠΟΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΌΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ (ΜΕΤΑΞΥ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ)και να μην χρειαστεί η εξαγορά με την αντικειμενική αξία,ή η εξαγορά να γίνεται με μικρότερο τίμημα.

  • 29 Ιανουαρίου 2023, 22:44 | ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ

    Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, με το άρθρο 3, παρ 1βα,στην περιοχή μου (Ηλεία) δίνει ίσως μόνο στο 1-5% των ενδιαφερομένων την δυνατότητα εξαγοράς, διότι τα σπίτια με το πέρασμα των χρόνων και με την απαγόρευση εργασιών συντήρησης, έγιναν ακατάλληλα για χρήση κύριας κατοικίας και χρησιμοποιούνται κυρίως για καλοκαιρινή κατοικία, δηλ. δεν αποτελούν «κύρια και μοναδική κατοικία» αλλά «δευτερεύουσα» έστω και αν αυτή είναι μοναδική κατοικία της οικογένειας.
    Αν η πρόθεση της κυβέρνησης είναι να λύσει ένα πρόβλημα που σέρνεται για δεκαετίες, με παλιές αιτήσεις εξαγοράς κατά περίπτωση που εκκρεμούν (πχ η δική μου από τον πατέρα μου για 55 χρόνια), με υποσχέσεις επίλυσης που δεν πραγματοποιήθηκαν, θα πρέπει να δώσει την δυνατότητα εξαγοράς σε όσο το δυνατόν περισσότερους κατόχους δημόσιας γης.
    Μένω με ενοίκιο σε ένα μικρό σπιτάκι, γιατί δεν έχω άλλο δικό μου σπίτι. Τόσα χρόνια περιμένω να εξαγοράσω, να επισκευάσω και να μείνω στο παλιό πατρικό μου σπίτι, που μεγάλωσα μαζί με τα αδέλφια μου και σήμερα είναι ακατάλληλο για χειμερινή χρήση. Ας αντικατασταθεί λοιπόν ο όρος » κύρια και μοναδική κατοικία» με τον όρο » ΚΥΡΙΑ ‘Η ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΚΑΤΟΙΚΙΑ «, γιατί εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας μένουν εκτός ρύθμισης με το εν λόγω νομοσχέδιο….

  • 29 Ιανουαρίου 2023, 22:20 | ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΤΕΛΗ

    Να αντικατασταθεί ο όρος «ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ», με το δικαιότερο όρο «ΚΥΡΙΑ ‘Η ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΚΑΤΟΙΚΙΑ» γιατί ο πρώτος όρος θα αφήσει εκτός ρύθμισης το μεγαλύτερο ποσοστό των κατόχων δημοσίων εκτάσεων.
    Σπίτια κατασκευασμένα πριν από 40 ή περισσότερα χρόνια, (πολλά με πρόχειρα και φθηνά υλικά), με την απαγόρευση οποιασδήποτε επισκευής για την διατήρησης τους, έχουν καταστεί πλέον ακατάλληλα για κατοίκηση, τουλάχιστον τους χειμερινούς μήνες. Η ενοικίαση ενός άλλου σπιτιού για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών των κατόχων αυτών των παλιών σπιτιών ήταν μονόδρομος, οπότε το παλαιό κτίσμα έγινε «δευτερεύουσα» εξοχική κατοικία για όλη την οικογένεια, ακόμη και αν ήταν η μοναδική της κατοικία.
    Η δυνατότητα εξαγοράς και επισκευής του παλιού σπιτιού, θα το έκανε και πάλι «κύρια κατοικία» όπως ήταν παλιά.

  • 29 Ιανουαρίου 2023, 21:40 | Αντωνία Κριτσέλη

    Που απευθύνεται η παράγρ. 1βα, σε ποιούς ?
    Πρόκειται για μία διάταξη που αγνοεί σκανδαλωδώς την πραγματικότητα και που υπονομεύει την προσπάθεια να βρεθεί μία ριζική λύση στο ακανθώδες ζήτημα των κατεχομένων ακινήτων.
    Οι συντάξαντες την εν λόγω παράγραφο, οφείλουν να αντιληφθούν, αφενός πως όσοι κατείχαν μία δημόσια έκταση πριν από 40, 50 ή 60 κλπ χρόνια έχουν φύγει από τη ζωή αφετέρου, ότι η πιθανότητα, οι ίδιοι ή οι κληρονόμοι τους να μην έχουν αποκτήσει κανένα περιουσιακό στοιχείο μέσα σε ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί το ακίνητο ως «η κύρια και μοναδική κατοικία του», είναι απλά μηδαμινή.
    Φοβάμαι πως πρόκειται για μία διάταξη χωρίς αποδέκτες και ως εκ τούτου θα πρέπει να καταργηθεί ώστε να μη χαθεί μία εξαιρετική ευκαιρία να δοθεί επιτέλους λύση σε ένα πρόβλημα που ταλαιπωρεί χιλιάδες οικογένειες, πολλές δεκαετίες τώρα.

  • 29 Ιανουαρίου 2023, 19:11 | Ευγενία Τάγαρη

    Άρθρο 3, παρ. 1β , 1βα. Ή πρέπει να τροποποιηθούν αυτές οι διατάξεις ή να καταργηθούν. Δεδομένου ότι μιλάμε για κατοχή 40 και πλέον ετών, είναι προφανές ότι ο νομοθέτης δεν έχει λάβει υπόψη ότι ο μεγαλύτερος αριθμός των αρχικών κατόχων έχουν αποβιώσει, αφού με την διάταξη της παραγράφου 1βα ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ τους κληρονόμους τους και σημερινούς κατέχοντες, ειδικά στην περίπτωση που αυτοί είναι περισσότεροι τους ενός. Ακόμα και αν ο αρχικός κάτοχος είχε στο κτήμα την ΚΥΡΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ κατοικία του πως μπορεί σήμερα αυτό να είναι η Κύρια και Μοναδική κατοικία των συγκληρονόμων του καθώς όπως φαίνεται στην παράγραφο 1βα απαιτείται η άσκηση κατοχής από ένα πρόσωπο το οποίο επίσης πρέπει να έχει στο κτήμα την Κύρια και Μοναδική κατοικία του; Αναφέρω την περίπτωση του πατέρα μου που κατείχε από το 1962 κτήμα του δημοσίου με κτίσμα το οποίο ήταν η Κύρια και Μοναδική του κατοικία μέχρι το 2021 που έφυγε από την ζωή. Επειδή είχε όλες τις προϋποθέσεις για να εξαγοράσει, σύμφωνα με την μέχρι τώρα ισχύουσα νομοθεσία (άρ.4 του α.ν. 263/1968, ν. 719/1977, άρθρα 23 του ν. 973/1977 και 34 του ν. 1473/1984) ως κατέχων προ της 1/1/1967, είχε υποβάλει τις σχετικές αιτήσεις εξαγοράς οι οποίες με ευθύνη της Πολιτείας δεν εξετάστηκαν ποτέ. Σήμερα οι κληρονόμοι είμαστε 2, μπορεί κάποιος από εμάς να υποβάλει αίτηση εξαγοράς; Στην περίπτωση που δεν μας δοθεί η δυνατότητα να εξαγοράσουμε τι θα γίνει στο μέλλον;

  • 29 Ιανουαρίου 2023, 17:10 | Χριστίνα Χριστοπούλου

    Η κατηγοριοποίηση των περιπτώσεων ανάλογα με το αν ασκεί κατοχή αδιαλείπτως με τίτλο ή χωρίς τίτλο στο όνομα του κάποιος, σε ένα βαθμό είναι λογική. Παρόλα αυτά είναι παράλογο να υπάρχουν 2 διαφορετικές χρονικές προϋποθέσεις και για το κτίσμα εντός του ακινήτου. Θα έπρεπε το κτίσμα και στις 2 περιπτώσεις να έχει κτιστεί πριν το 1991 και όχι πριν το 1981 στην περίπτωση που δεν υπάρχει τίτλος. Εφόσον μπορεί να αποδειχθεί η κατοχή για 40 χρόνια με διαφορετικό τρόπο π.χ. δημόσια έγγραφα, αεροφωτογραφίες κτλ τότε η ανάγκη ύπαρξης κτιρίου δεν έχει λογική να είναι διαφορετική από την παραπάνω περίπτωση καθώς όπως αναφέρεται στην ανάλυση συνεπειών για την 1η περίπτωση «Το χρονικό διάστημα των τριάντα (30) ετών ως προς την κατοχή κρίνεται επαρκές διότι είναι μακρό και ως εκ τούτου αποκλείει την υπαγωγή των πρόσφατων καταπατήσεων στο πεδίο εφαρμογής του νόμου». Επομένως είναι παράλογο στην 1 περίπτωση τα 30 χρόνια να είναι επαρκές χρονικό διάστημα αλλά στην άλλη περίπτωση να μην είναι.
    «Η πρόσθετη προϋπόθεση κατασκευής τυχόν κτίσματος εντός του δημοσίου ακινήτου μέχρι τις 31.12.1981 αποσκοπεί στην αποφυγή ένταξης στη ρύθμιση πρόσφατων καταπατήσεων.»

  • 29 Ιανουαρίου 2023, 16:09 | Γεώργιος Τσουμανίδης

    Καταρχάς είναι ένα νομοσχέδιο προς την σωστή κατεύθυνση. Έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες την τελευταία δεκαετία ώστε να επιλυθεί αυτό το μείζον πρόβλημα για χιλιάδες ανθρώπους, παρόλα αυτά στο τέλος δεν προχωρούσε σε ψήφιση το αντίστοιχο νομοσχέδιο. Ας ελπίσουμε αυτή τη φορά να καταφέρει η κυβέρνηση να το ψηφίσει για να δώσει επιτέλους λύση σε ένα πρόβλημα διαχρονικό που κρατάει τις οικογένειες μας όμηρους της ελληνικής γραφειοκρατίας εδώ και 70-80 χρόνια.

  • 29 Ιανουαρίου 2023, 13:38 | Γιάννης Τσιρώνης

    Από ότι φαίνεται το Νομοσχέδιο επιχειρεί να επιλύσει θέματα με τα ορεινά και αγροτικά κτήματα, όπου όμως, αν το κίνητρο είναι η αύξηση των Δημοσίων Εσόδων, το χρηματικό όφελος για το Δημόσιο θα είναι αμελητέο. Αφήνει απέξω τα υψηλής αξίας παραθαλάσσια οικόπεδα, αφού η έννοια του αιγιαλού και της παραλίας μπορεί να καλύπτει, ανάλογα με τη περιοχή, κτήματα που απέχουν μέχρι και 1-2 χλμ από τη θάλασσα… Η εξαγορά αυτών όμως θα μπορούσε να ωφελήσει την Εθνική Οικονομία.
    Επιπλέον, κάποιος που κατείχε δημόσιο κτήμα για 60-70 χρόνια, προφανώς έχει ήδη αποβιώσει. Πως είναι δυνατόν οι κληρονόμοι του πρώτης και ίσως δεύτερης γενιάς να έχουν «κύρια και μοναδική κατοικία» το κτίσμα επί του οικοπέδου; Οι προηγούμενοι σχολιαστές έχουν επισημάνει το πρόβλημα που δημιουργείται και συμφωνώ πλήρως με αυτούς.
    Εισάγεται επιπλέον θέμα μεροληπτικής μεταχείρησης αυτών που κατέχουν δημόσιο κτήμα για 30 ή 40 χρόνια έναντι αυτών που το κατέχουν για πολύ περισσότερα, ίσως και για 50-80 χρόνια. Στη πρώτη περίπτωση μπορεί να ζει ο αρχικός κάτοχος, να έχει «κύρια και μοναδική κατοικία» εκεί και να υποβάλει ο ίδιος την αίτηση εξαγοράς, ενώ στη δεύτερη περίπτωση ακόμα και αν ο αρχικός κάτοχος το είχε «κύρια κλπ κατοικία», σήμερα το νέμονται οι κληρονόμοι του (αποκλείεται ο αρχικός κάτοχος να ζει σήμερα…) και έτσι το κριτήριο της «κύριας κλπ κατοικίας» περιορίζει σημαντικά τους εν δυνάμει ωφελούμενους, όπως ορθά επισήμαναν οι προηγούμενοι σχολιαστές.

  • 28 Ιανουαρίου 2023, 10:56 | Αχιλλέας Κ.

    ´Επρεπε να αρκεί 20ετης κατοχή, προσμετρούμενης της κατοχής των δικαιοπαρόχων, εκεί δε όπου υπάρχουν οικοδομές και κτίσματα με εξ υπαρχής νόμιμες άδειες ή λειτουργούν επιχειρήσεις και εισπράττει φόρους το κράτος να μη υπάρχει χρονολογία στην ανέγερση των οικοδομών ως προϋπόθεση του νόμου. Οι αιτήσεις εξαγοράς να μπορούν να γίνονται και υπό την αναβλητική αίρεση της μελλοντικής περιέλευσης των ακινήτων στο ελληνικό δημόσιο και να εκδίδονται και τίτλοι εξαγοράς υπό την αναβλητική αυτή αίρεση, οπότε οι αγωγές του δημοσίου θα περιορίζοντο σε αναγνωριστικές κυριότητος.

  • 27 Ιανουαρίου 2023, 14:46 | Αποστολος

    Πολλά από αυτά τα ακίνητα ήταν του 1922, τα οποία τότε οι παππούδες μας εγκαταστάθηκαν μόνιμα. Τότε δεν υπήρχαν δένδρα. Αργότερα φύτρωσαν δένδρα και τα ποτίζανε οι γονείς μας. Έρχεται μετά το δασαρχείο και τα βγάζει δασική έκταση παραβλέποντας ότι μέχρι το 1940 -1945 δεν υπήρχε δάσος. Να αυξηθεί το ποσοστό της δασικής έκτασης στο 40%.

  • 27 Ιανουαρίου 2023, 11:24 | Βαγιανός Σωτήριος

    Ο χρόνος υποβολής της αίτησης στα Δωδεκάνησα θα είναι ό ίδιος;
    Όταν εκκρεμεί η μετάπτωση των κτηματολογικών γραφείων Ρόδου Κω Λέρου στο εθνικό κτηματολόγιο, που συνεπάγεται με την ιστορική κατάργηση του άρθρου 3 του ιταλικού διατάγματος ΚΔ132/1929 που ισχύει ακόμη και οριοθετεί εσφαλμένα τους κοινόχρηστους χώρους στα νησιά μας, με αποτέλεσμα να εξαιρούνται απο τον παρόν σχέδιο νόμου 14.000 ιδιοκτήτες (όπως και πολλά εκατομμύρια ευρώ που θα χαθούν απο ταμεία του κράτους) , δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς πως ο ένας χρόνος είναι αρκετός για να ολοκληρωθεί επι της ουσίας η «συμπληρωματική κτηματογράφηση»υπέρ του δημοσίου και την καταγραφή των εκτάσεων ως δημόσια κτήματα που θα προκύψει απο την κατάργηση του άρθρου 3 του κανονισμού με την τροποποίηση του άρθρου 26 του ν 2971/2001, όταν εδώ και 3,5 χρόνια περίμενουμε την τροπολογία για τον αιγιαλό στα νησιά μας και το μόνο που ακούμε είναι δεσμεύσεις.
    Κρίνετε απαραίτητη ειδική πρόβλεψη για τα Δωδεκάνησα πως, ο ένας χρόνος για την αίτηση, θα ισχύει μετά την έκδοση της διαπιστωτικής πράξης του Εθνικού κτηματολογίου που υποχρεούται να εκδώσει με την ολοκλήρωση της μετάπτωσης όπως ορίζεται απο το σχετικό νομοσχέδιο.

  • 27 Ιανουαρίου 2023, 09:00 | Καβελιδου Δέσποινα

    Άρθρο 3 παράγραφος 1 περίπτωση βα

    Η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών, κατόχων των ακινήτων σε προσφυγικό οικισμούς των Ελληνοβουλγαρικων συνόρων, αφορά τέκν και εγγόνια των πρώτης γενεάς προσφύγων. ΕΊΝΑΙ ανθρωπίνως αδύνατον όλοι αυτοί να έχουν τα σπίτια αυτά κυρία και μοναδική κατοικία, με δεδομένο ότι τα δημοτικά σχολεία στην περιοχή έπαψαν να λειτουργούν από την δεκαετία του 1970, η συγκοινωνία-ΚΤΕΛ-καταργήθηκε την δεκαετία του 1980, καθώς και πάσα δημόσια αρχή και ωφελεια(αστυνομία κλπ). Οι οικισμοί αυτοί ουσιαστικά λειτουργούν σαν φάροι Ελληνισμού, με κατοίκους που τώρα πια διανύουν την έβδομη, όγδοη και ένατη δεκαετία της ζωής τους, μένουν μεγάλα χρονικά διαστήματα εκεί, στα σπίτια των γονιών τους είναι πολλές δεκαετίες τώρα συνδεδεμένοι με ΔΕΗ, ΟΤΕ, ύδρευση κλπ, αλλά στερούνται ακόμη και το δικαίωμα εγγραφής στο Ε9. Διότι όταν πεθαίνει ο έχων βάλει το ακίνητο στο Ε9, ο κληρονόμος του δεν μπορεί να το βάλει στερουμενος τιτλου(πραγματικό παράδειγμα δικό μου, με θάνατο το 2010 και άρνηση της ΔΟΥ να δεχθεί το Ε9.
    Μιλάμε για αντικειμενικά αξίες τις ελάχιστες της χώρας, που ακόμη και δωρεάν να προσφερόταν στον οποιοδήποτε, δεν θα ανέβαινε να μείνει σε υψόμετρα 900-100 μέτρων, μακριά από σχολεια, γιατρούς, εργασια(απόσταση με ιχ 2 ωρων από σχολεία, νοσοκομεία,… βενζινάδικα)

  • 27 Ιανουαρίου 2023, 09:33 | Καβελιδου Δέσποινα

    Άρθρο 15, Μεταβατικές Διατάξεις.

    1.Υπαρχουν πολλοί οικισμοί προσφυγικό στα σύνορα τα Βουλγαρία του νόμου Δράμας, όπου συνεχώς και αδιαλείπτως από το 1922, κατοικούν πρόσφυγες, με ένα διάλειμμα δεκαετίας κατά την περίοδο 1940_1950, λόγω του ότι οι Βούλγαροι έκαψαν το 1941-1944 έκαψαν τους οικισμούς. ΈΤΣΙ, το 1951 καταργήθηκαν οι οικισμοί τυπικά, και έτσι δεν λειτουργεί το άρθρο 4 του νομου 33127/2003. ΟΜΩΣ στην πράξη λειτουργούσαν, κάτι που αποδεικνύεται με την ύπαρξη Δημοτικών σχολείων με πλήθος, μαθητών, Αγροφυλακή κλπ.

  • 25 Ιανουαρίου 2023, 19:23 | ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΝΤΟΥΡΒΑ

    Ειδικά για τις εκτάσεις εκτός σχεδίου,ακόμη κι αν προστατεύονται από τη δασική νομοθεσία ,όταν σε αυτές υφίστανται εγκαταστάσεις κοινής ωφελείας, υδραγωγεία,υδρομαστεύσεις, κατασκηνώσεις κ.α. ,να δίνεται το δικαίωμα δωρεάν παραχώρησης της κυριότητας στους Δήμους ή στις ΔΕΥΑ ή σε κοινωφελείς επιχειρήσεις κ.α. που τις κατασκεύασαν , με τον όρο να επανέλθουν στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου, εφόσον πάψει η συγκεκριμμένη χρήση τους για την οποία παραχωρήθηκαν .

    Με αυτόν τον τρόπο θα διευκολυνθούν οι Δήμοι να εκτελέσουν σε αυτές τις εκτάσεις έργα αναβάθμισης κ.α. ,οι οποίες με την κύρωση των δασικών χαρτών περιήλθαν στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου .

  • 25 Ιανουαρίου 2023, 17:29 | ΣΤΑΥΡΟΣ

    Σύμφωνα με την παράγραφο 1α του άρθρου 3 δεν εντάσσονται περιπτώσεις που κατέχουν με νόμιμο τίτλο για τουλάχιστον (30) έτη το φερόμενο ως δημόσιο ακίνητο επί του οποίου έχει ανεγερθεί κτίσμα με νόμιμη άδεια μετά την 31/12/1991.

    Δηλαδή αυτός που κατέχει με νόμιμο τίτλο για τουλάχιστον 30 ή 40 έτη κάποιο φερόμενο ως δημόσιο οικόπεδο ή αγροτεμάχιο, χωρίς υφιστάμενο κτίσμα, μπορεί να το εξαγοράσει και κατόπιν να ανεγείρει κτίσμα .

    Ωστόσο, αυτός που κατέχει με νόμιμο τίτλο για τουλάχιστον 30 ή 40 έτη κάποιο φερόμενο ως δημόσιο οικόπεδο ή αγροτεμάχιο και ανήγειρε με νόμιμη άδεια μετά την 31.12.1991 (π.χ. πριν από δέκα έτη) κάποιο κτίσμα ως δεύτερη κατοικία και κατόπιν ανακάλυψε ότι το οικόπεδο φέρεται ως δημόσιο κτήμα παρά τα 40 έτη κατοχής του δεν δύναται να προβεί σε αίτηση εξαγοράς;

    Είναι δυνατόν;

    Θα πρέπει το δικαίωμα υποβολής αίτησης εξαγοράς να μην εξαρτάται από το έτος κατασκευής κτίσματος.
    Η αποφυγή ένταξης στη ρύθμιση πρόσφατων καταπατήσεων επιτυγχάνεται με τις λοιπές προϋποθέσεις (ύπαρξη τίτλων, άσκηση κατοχής κλπ)

  • 25 Ιανουαρίου 2023, 15:52 | Παντελής Ρόμπης κλπ (ΑΛ,ΒΜ,ΧΠ)

    Σχετικά με την περίπτωση 1.α) :
    Σε συνέχεια σχολίων τρίτων που αναφέρονται στη διάκριση 30ετούς κατοχής και 10ετούς με επαχθή αιτία που επεξηγήθηκαν επαρκώς προτείνεται η απαλοιφή της φράσης στην παρ. 1.α) «και, στην περίπτωση που εντός του δημοσίου ακινήτου υφίσταται κτίσμα, αυτό έχει ανεγερθεί το αργότερο μέχρι την 31η.12.1991,», καθώς ο χρόνος αδιάλειπτης κατοχής (30 έτη) αποδεικνύεται περίτρανα από την ημερομηνία του τίτλου και αν αυτός ήταν ο επιδιωκόμενος σκοπός είναι περιττή η πρόβλεψη της φράσης αυτής, καθώς δημιουργεί φαινόμενα διακριτικής μεταχείρισης.
    Παραδείγματος χάριν αν εγώ κατέχω οικόπεδο ή γήπεδο (χωρίς κτίσμα) από το 1990 και εσύ κατέχεις οικόπεδο ή γήπεδο από το 1970 στο οποίο έκτισες κτίσμα το 1992 (π.χ. είχε ο παππούς μια στρούγκα, πούλησες τα πρόβατα του παππού και έκτισες στη θέση της την κατοικία σου), τότε σε αυτή την περίπτωση εγώ που κατέχω λιγότερα χρόνια θα νομιμοποιηθώ και εσύ που κατέχεις περισσότερα χρόνια θα πάρεις το δρόμο της μετανάστευσης στη Γερμανία.
    Κανένα ουσιαστικά δημόσιο όφελος δεν έχει η διατήρηση της φράσης αυτής αφού το χρονικό σημείο αυτό δεν αποτελεί σημείο έναρξης εφαρμογής κάποιων προστατευτικών του περιβάλλοντος ή της χωροταξίας διατάξεων που προσβάλλονται από την απαλοιφή.
    Σχετικά με την περίπτωση 1.β) :
    Μάλλον υπάρχει παρόραμα – τυπογραφικό λάθος και μάλλον αντί της φράσης «το οποίο έχει εγερθεί έως την 31η.12.1981 και στο οποίο:» εννοείται «και, στην περίπτωση που εντός του δημοσίου ακινήτου υφίσταται κτίσμα, αυτό έχει ανεγερθεί το αργότερο μέχρι την 31η.12.1981 και στο οποίο:».
    Εάν όντως η πραγματική έννοια είναι αυτή η τελευταία, τότε προτείνεται να τροποποιηθεί ως εξής : «και, στην περίπτωση που εντός του δημοσίου ακινήτου υφίσταται κτίσμα, αυτό έχει ανεγερθεί το αργότερο μέχρι την 31η.12.1981, εκτός αν στη θέση του υφιστάμενου προϋπήρχε κτίσμα που είχε ανεγερθεί μέχρι την 31η.12.1981, το οποίο κατεδαφίστηκε και στο οποίο:»
    Και στην περίπτωση 1.β) κανένα ουσιαστικά δημόσιο όφελος δεν έχει η διατήρηση της φράσης αυτής αφού το χρονικό σημείο αυτό δεν αποτελεί σημείο έναρξης εφαρμογής κάποιων προστατευτικών του περιβάλλοντος ή της χωροταξίας διατάξεων που προσβάλλονται από την απαλοιφή, ενώ το μόνο που προσφέρει είναι τεκμηριωμένα στοιχεία περί του χρόνου κατοχής, τα οποία αν προκύπτουν άλλως, κατά τεκμηριωμένο τρόπο, τότε ενδεχομένως η πρόβλεψη της φράσης αυτή είναι περιττή στο σύνολό της, δηλαδή δεν χρειάζεται καθόλου.
    Ανάλογη τροποποίηση θα είχε νόημα να συμπεριληφθεί και στην περίπτωση 1.α), εάν τελικά κριθεί σκόπιμη η διατήρησή της προτεινόμενης για απαλοιφή φράσης (βλ. πρώτη παράγραφο του κειμένου).
    Το διοικητικό βάρος που θα προκύψει από τις περιπτώσεις που εξαιρούνται του δικαιώματος εξαγοράς για παρεπόμενες ενέργειες δικαστικής φύσης (έκδοση πρωτοκόλλων αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης και διοικητικής αποβολής για τις οποίες απαιτούνται προγενέστερες αυτοψίες και επίδοση των εγγράφων από υπάλληλο, καταλογισμός ποσών, ενέργειες προς υπεράσπιση των συμφερόντων του δημοσίου στις ανακοπές επί των παραπάνω μέτρων, τόσο από τις υπηρεσίες, όσο και από τους δικηγόρους του δημοσίου) είναι πολλαπλάσιο του ενδεχόμενου, αλλά αβέβαιου δημοσιονομικού οφέλους, το οποίο για να προκύψει θα πρέπει να παρέλθουν πολλά έτη μέχρι την ωρίμανση των υποθέσεων αυτών.
    Πέραν αυτού όμως, δημιουργείται και πρόσθετο δημοσιονομικό κόστος για τον έλεγχο της επικινδυνότητας και τη συντήρηση των παλαιών αυτών κτισμάτων.
    Μάλιστα, με τα παραπάνω δεδομένα, ο χρόνος ανέγερσης του κτίσματος ίσως θα έπρεπε να λειτουργεί αντίστροφα, αφού αποτελεί και αποδεικτικό στοιχείο του χρόνου κατοχής και να προσδίδει δικαίωμα εξαγοράς με λιγότερα από 30 έτη κατοχής.

  • 25 Ιανουαρίου 2023, 15:11 | παντελης αρ

    μηπως για τους κτηνοτροφους των ορεινων περιοχων θα πρεπει να δωσετε την ευκαιρια να μπορουν να αγορασουν πιο μεγαλα αγροτεμαχια για να μπορουν να εγκαταστησουν τις κτηνοτροφικες μοναδες τους γιατι τα ζωα δεν μπορουν να ζησουν σε μια μικρη εκταση ολο τον χρονο.σε πολλες περιπτωσεις τα αγροτεμαχια αυτα τα εχουν με τιτλους ιδιοκτησιασ απο αγορες η απο αποδοχη κληρονομιας η απο γονικες παροχες και πληρωνουν φορους για αυτα .ευχαριστω

  • 25 Ιανουαρίου 2023, 15:23 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΟΛΙΩΤΗ

    Με την προϋπόθεση που απαιτείται για κύρια και μοναδική κατοικία ούτε το 1% δεν θα μπορέσει να εξαγοράσει.
    Παράδειγμα: Το 1970 έφτιαξε κάποιος μια οικία σε κατεχόμενο κτήμα και έκανε αίτηση για εξαγορά με τους Νόμους που ίσχυαν τότε.
    Τότε είχε όλες τις προϋποθέσεις, ακόμα και αυτή της μοναδικής κατοικίας.
    Το δημόσιο ποτέ ΕΠΙ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕ στην αίτησή του. Ο άνθρωπος εντωμεταξύ μέσα σε αυτά τα 50 χρόνια της ζωής απόκτησε ένα διαμέρισμα. Ερχεται σήμερα το δημόσιο και τι του λέει;
    Αφού απέκτησες ένα σπίτι στα πενήντα χρόνια που εγώ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΑ στην ΑΙΤΗΣΗ σου, χάνεις το δικαίωμα σήμερα να εξαγοράσεις αυτό που έφτιαξες τότε.
    Και τι θα γίνεi; Απλό: Θα αναγκαστείς να το γκρεμίσεις και να σηκωθείς να φύγεις από κει που έχεις περάσει τη μισή σου ζωή.
    ΑΠΛΟ ή ΠΑΡΑΛΟΓΟ;
    Είναι η παράλογη λογική της διάταξης, γυμνή από τα ωραία λόγια ότι λύνουμε επιτέλους το πρόβλημα.
    Αν η πολιτεία θέλει να λύσει το πρόβλημα, πρέπει να αλλάξει αυτή τη διάταξη χωρίς την προϋπόθεση της μοναδικής κατοικίας.

  • 25 Ιανουαρίου 2023, 14:16 | ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΩΤΣΕΛΗΣ

    Βιώνω επί 70 συναπτά έτη το πρόβλημα της εξαγοράς Δημόσιας έκτασης και όταν διάβασα ότι τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση είπα:

    ΕΠΙ-ΤΕΛΟΥΣ!!! Δυστυχώς όμως το Νομοσχέδιο είναι χωρίς αντίκρισμα γιατί στο άρθρο 3 παράγραφος (βα) γράφει:

    «Να είναι η κύρια και μοναδική κατοικία του και να καλύπτει τις στεγαστικές ανάγκες του ιδίου ή της οικογενείας του».

    Αυτή και μόνο η παράγραφος καταργεί ολόκληρο το Νομοσχέδιο, αφού απευθύνεται σε ανύπαρκτους αποδέκτες.

    Δεν καλύπτει ούτε το 1% των ενδιαφερομένων.

    Να απαλειφθεί από το Νομοσχέδιο η παράγραφος (βα) του άρθρου 3.

  • 25 Ιανουαρίου 2023, 12:30 | ΣΤΑΜΑΤΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

    Θα πρέπει να συμπληρωθεί τον αρ.3 και με υποπερίπτωση (βδ) με την οποία θα δύναται να υποβάλει αίτημα εξαγοράς «και ο κάτοχος τμήματος γηπέδου που σήμερα χαρακτηρίζεται ως τμήμα παλαιού αιγιαλού και το οποίο πριν την χάραξη της οριογραμμής παλαιού αιγιαλού αποτελούσε τμήμα μείζονος ιδιοκτησίας του ίδιου ή των δικαιοπαρόχων του. Η περίπτωση αυτή θα ισχύει για διακατεχόμενα τμήματα σε ζώνη παλαιού αιγιαλού η διοικητική χάραξη της οποίας συντελέσθηκε πριν τουλάχιστον 30 έτη από την δημοσίευση του παρόντος». ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΗ ΘΑ ΒΟΗΘΗΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΠΑΡΑΚΤΙΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΕΣ ΘΙΧΘΗΚΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΡΧΙΚΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟ ΖΩΝΩΝ ΠΑΛΑΙΟΥ ΑΙΓΙΑΛΟΥ ΚΑΙ ΕΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΖΩΝΩΝ ΑΥΤΩΝ.
    ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΙ (ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ) ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΜΕ ΤΙΤΛΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΤΗΝ ΔΙΑΚΑΤΟΧΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΟΠΑΡΌΧΩΝ ΤΟΥΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΡΟ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1886 ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΑΠΟΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΩΝ ΤΟΥΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΔΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΔΥΣΒΑΣΤΑΧΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΝ ΚΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ.
    Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΤΟΧΗΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΣΤΙΣ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΙΣΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΠΑΡΟΧΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΡΟ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1886 (ΕΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΧΡΗΣΙΚΤΗΣΙΑΣ) ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΗ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΥΠ’ ΟΨΙΝ ΟΤΙ Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΑΥΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ ΕΠΕΤΕΥΧΘΗ ΤΟ 1912. ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ, ΛΟΙΠΟΝ, Ο ΝΤΟΠΙΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΠΡΩΤΟΓΟΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΙΤΛΟ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ;ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΤΟΤΕ ΑΠΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΚΑΙ ΚΩΜΩΝ ΣΤΕΡΟΥΜΕΝΟΙ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΑΝ ΒΙΟΠΟΡΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΙΒΑΖΑΝ ΤΙΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ( ΣΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΩΣ) ΑΤΥΠΩΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΥΠΟ.ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΙΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΥΠΟΛΟΙΠΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΠΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΤΟ 1886 ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ΑΡΘΡΘΟΥ.

  • 25 Ιανουαρίου 2023, 10:13 | Σωκράτης Καββαδίας

    Στην παρ. 4β και για την περίπτωση που το εξαγοραζόμενο δεν είναι αυτοτελές ακίνητο αλλά τμήμα ακινήτου θα πρέπει να προστεθεί ρύθμιση για υποχρεωτική ανακατανομή των ποσοστών των συγκυρίων μετά την εξαγορά, άλλως το τελικό ακίνητο που θα προκύψει μετά την εξαγορά θα έχει διαφορετικά ποσοστά συνιδιοκτησίας στο μη αμφισβητούμενο τμήμα και στο εξαγορασθέν με επακόλουθα ανυπέρβλητα προβλήματα τόσο για την ταυτότητα των ακινήτων όσο και για την δόμηση. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και σε περίπτωση απόρριψης κάποιας εκ των αιτήσεων των από κοινού κατόχων.

  • 24 Ιανουαρίου 2023, 23:20 | λιοπυρης πα

    νομιζω οτι δεν ειναι σωστο οι αγροτες και οι κτηνοτροφοι απο την στιγμη που εχουν τιτλους ιδιοκτησιασ απο αγορες κτηματων η απο αποδοχη κληρονομιας απο χρονια και δηλωμενα στο ε9 και πληρωνουν ενφια τοσα χρονια και στο κτηματολογιο δηλωμενα με τιτλους και τοπογραφικα και μετα με τους δασικους χαρτες ερχεται το δημοσιο και προκρινεται το δικαιωμα ιδιοκτησιας να δινεται δικαιωμα στους κτηνοτροφους να μπορουν να ζητησουν για αγορα εικοσι η τριαντα στρεμματα.οι κτηνοτροφικες μοναδες δεν μπορουν να επιβιωσουν με αυτα τα στρεμματα.να μπορουν οι ενδιαφερομενοι να αγορασουν πιο πολλα

  • 24 Ιανουαρίου 2023, 14:21 | ΗΡΑ ΕΡΑΣΜΙΑ

    Ντροπή στην κυβέρνηση του κου Μητσοτάκη…..Περίμενα περισσότερα πράγματα….και περισσότερη βοήθεια…..Κατ αρχήν είναι ένα νομοθέτημα με πολλά κενά σε δύσκολες εποχές και με τον πήχη του τιμήματος πολύ ψηλά εφόσον αναφερόμαστε στις αντικειμενικές. Δεν νοείται σε ακίνητο ιδιοκτησίας να γίνεται αυτό . Και τέλος ο νόμος όσο κι αν αλλάξει δεν μπορεί να μην δεν στείλει τον κόσμο στα δικαστήρια….ΝΤΡΟΠΗ….χρειάζονται πιο δραστικά μέτρα και οριζόντια επίσης διότι οι περιπτώσεις είναι πολλές

  • 24 Ιανουαρίου 2023, 11:07 | ΔΗΜΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ

    Αρθρο 3
    Υπάρχουν 15 οικισμοί προσφυγικοί από το 1922, στα Ελληνονοβουλγαρικα σύνορα στην Δράμα, όπου ενώ υπάρχουν τιτλοι στα χωραφια,δεν υπαρχουν στα σπίτια.Τα σπίτια αυτά συντηρούνται και στεκονται όρθια τα τελευταια πενηντα χρόνια από τα παιδια και τα εγγόνια των πρωτων κατοίκων του 1922.Σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ.1 περιπτωση βα, αποκλειεται από την υποβολη αίτησης εγγονι των ανωτερω, έστω και αν μενει σε διπλανό οικισμό, έχει δεκαετίες τωρα στο όνομα του συνδεσεις με την κοινη ωφελεια, πληρωνει δημοτικα τελη κλπ. Ενώ δικαιώνεται για τα χωράφια με τιτλους, αποκλειεται λόγω μη κυριας κατοικιας από το σπιτι της οικογενειας, το οποιο συντηρεί όρθιο μισό αιώνα τωρα, δίπλα στα σύνορα με τεραστια προσπαθεια και έξοδα, με ελάχιστη αξία αντικειμενικη και με αντικειμενικη αδυναμία να το έχει στο Ε9 του, λόγω του ότι όταν πεθανει ο γονέας του που το είχε, δεν μπορει να το γραψει στο Ε9 του, λόγω έλλειψης τίτλων ( η μητερα μου που το είχε στο Ε9 της, πέθανε το 2009, πληρώνονταν ο φόρος ακινητου μεσω της ΔΕΗ-ΕΕΤΗΔΕ).Έτσι το κρατος χάνει έσοδα… Η λογική του νομοθετη θα πρεπει σε τετοια ακινητα, μικρής , αλλα τεραστιας συναισθηματικης αξίας, στο πουθενά των συνόρων, για μας που γεννηθηκαμε και μεγαλωσαμε εκεί, να μπει ο όρος δυνατοτητας εξαγοράς από τους κατόχους -χρηστες δικαιοπαρόχους των από το…1922 προσφύγων, έστω με μια επιβαρυνση στην αντικειμενικη αξία, έναντι αυτων που τα έχουν μοναδικη κατακοικια.Δηλαδή, είναι δυνατόν σε μια περιοχή των συνόρων( δημοτικη ενοτητα Σιδηρονερου Δράμας)με πληθυσμό 430 κατοίκων σε μια έκταση 351 τετραγωνικών χιλιομέτρων, η μεγαλυτερη σε έκταση κοινοτητα της Ελλαδας μεχρι την εφαρφογη του Καλλικράτη το 2010-Στοιχεια επίσημα απογραφης 2011, τωρα είναι ασφαλώς χειρότερα-είναι δυνατόν να διώχνουμε από τα σπίτια τους τους πολίτες που επιμενουν να ζουν ένα σημαντικο κομματι της ζωής εκεί?
    Περαν του δικαίου , είναι και θέμα εσόδων…
    Σωτήρης Δημηρόπουλος

  • 24 Ιανουαρίου 2023, 11:13 | Ν. Ζαπριάνος

    Υπερβολικά μακρά τα χρονικά διαστήματα των 30 και 40 ετών, χωρίς αντιστοιχία σε άλλα νομοθετήματα. Ο Ν. 3127/2003 στο άρθ. 4 αρκείται σε 30ετή αδιατάρακτη νομή χωρίς νόμιμο τίτλο (ή με τίτλο από χαριστική αιτία) και σε 10ετή με νόμιμο τίτλο από επαχθή αιτία.
    Ορθότερο θα ήταν στο άρθ. 3 παρ. 1 α) του σχεδίου νόμου να προβλεφθεί αντίστοιχα 10ετής νομή με νόμιμο τίτλο από *επαχθή* αιτία (αντί 30ετούς) και στο άρθ. 3 παρ. 1 β) 30ετής νομή για τις λοιπές περιπτώσεις.

  • 24 Ιανουαρίου 2023, 08:47 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ

    -για παρ1.a του αρθρ.3 αναφέρει: στην περίπτωση που εντός του δημοσίου ακινήτου υφίσταται κτίσμα, αυτό έχει ανεγερθεί το αργότερο μέχρι την 31η.12.1991″.
    Σε πολλές περιπτώσεις εντός των οικοπέδων έχουν αναγερθεί πολυκατοικίες με νόμιμη οικοδομική άδεια σε χρόνο μεταγενέστερο της 31η.12.1991, πχ την δεκαετία 2000-2010.

  • 23 Ιανουαρίου 2023, 19:05 | Παναγιώτης Αναστασόπουλος

    Στην παράγραφο 1, εδάφιο βα, αναφέρεται ότι στο δημόσιο ακίνητο πρέπει να βρίσκεται η κύρια και μοναδική κατοικία του, η οποία καλύπτει τις στεγαστικές ανάγκες του ιδίου ή της οικογένειάς του.
    Θα πρέπει να μείνει μόνο η λέξη μοναδική κατοικία του, γιατί είναι πολύ δυσκολο να μένει κάποιος σε αυθαίρετο κτίσμα που βρίσκεται σε καταπατημένη έκταση.

  • 23 Ιανουαρίου 2023, 13:23 | ΜΑΡΙΝΑ ΠΕΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗ

    Ποιά είναι η έννοια της ΚΥΡΙΑΣ και ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ κατοικίας κατά την βούληση του νομοθέτη;

    Διότι στην περίπτωση που ερμηνευθεί σύμφωνα με τον ισχύοντα Ν.1078/1980 (διατάξεις για πρώτη κατοικία), τότε ο κύκλος των δικαιούχων περιορίζεται στο ελάχιστο αφού δεν θα μπορεί να περιλάβει τους συγκυρίους (αδέρφια-επιζώντα σύζυγο) του αρχικού κατόχου.

    Ως εκ τούτου η εφαρμογή της διάταξης θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που σκοπεί να επιλύσει.

  • 23 Ιανουαρίου 2023, 11:33 | Παπαδόπουλος Δημήτρης

    Στην παράγραφο 6, το ποσοστό να ανεβεί στο 30%. Πολλά από αυτά είναι κτήματα τα οποία οι άνθρωποι το 1930 φυτέψαν δέντρα για προστασία.

  • 23 Ιανουαρίου 2023, 08:14 | Giorgos

    Τι διαβάζουμε εδώ πέρα…..

    Αίτηση λέει ΕΞΑΓΟΡΑΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΜΕΝΩΝ.

    Για ακόμα μια φορά, οι κλέφτες και οι απατεώνες ανταμείβονται , εις βάρος όλων των υπολοίπων.
    Αυτό έγινε και με τα αυθαίρετα.

    Αντί λοιπόν, να κατασχέσει ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΑ αποκτηθέντα ακίνητα τα οποία ανήκουν στο δημόσιο, αυτό, (το δημόσιο) τους δίνει τη δυνατότητα να τα εξαγοράσουν κι’όλας νονιμοποιόντας τα !!!

    1 ευρώ να κλέψεις από το δημόσιο, η κατηγορία είναι ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ.
    Κλέβεις χωράφια, οικόπεδα, αξίας χιλιάδων η εκατομμυρίων ευρώ ; τα εξαγοράζεις και όλα καλά.

    Εκλογές έρχονται. Όλα για τα ψηφαλάκια.

    ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ Ν.Δ

    Εύχομαι να υπάρχουν οργανώσεις και να κινηθούν νομικά και να βγει αντισυνταγματικός ο νόμος.

  • 21 Ιανουαρίου 2023, 00:52 | Κωνσταντινος Οικονομου

    -για παρ1.β του αρθρ.3
    Στις περισσότερες περιπτώσεις, κάτοχοι των ακινήτων σήμερα, είναι τα παιδιά και τα εγγόνια όσων τα κατείχαν πριν απο 30, 40 ή και περισσότερα χρόνια και που συντηρούν/χρησιμοποιούν τα κτίσματα από κοινού. Η δυνατότητα εξαγοράς υπό την προυπόθεση του να αποτελούν ¨κύρια και μοναδική κατοικία¨ κάνει την αίτηση εξαγοράς αδύνατη (εκτός αν το υπουργείο θέλει οι σημερινοί κάτοχοι να γκρεμίσουν τα (ούτως ή άλλως παλιά κτίσματα) και να εξαγοράσουν εξ αδιαιρέτου το οικόπεδο ή αγροτεμάχιο και μάλιστα χωρίς την προσαύξηση του 25%. Συμφέρει αυτό την Εθνική οικονομία (που εισπράττει φόρους), τους δήμους (που εισπράτουν τέλη), τους παρόχους ρεύματος και ύδρευσης κλπ.; OXI
    -για παρ3.α του αρθρ.3 το ¨ή κατά παρέκκλιση¨ θα πρέπει να διαγραφεί, διότι το εμβαδό της παρέκλισης είναι πάντα μικρότερο του κανόνα.
    -Γενικά, για το άρθρο 3, φαίνεται να επικεντρώνεται στα εντός σχεδίου και οικισμών ακίνητα και καθόλου στα προβλήματα των εκτός σχεδίου περιοχών, όπου κατά την κτηματογράφηση περιήλθαν στο Δημόσιο, μετά από ενστάσεις του Δημοσίου (βάσει του γνωστού τεκμηρίου κυριότητας) αγροτεμάχια που κατέχονταν και καλλιεργούνταν πριν το 1975, αφού ειδικά στις Νέες χώρες, η απόδειξη κυριότητας έναντι του Δημοσίου είτε με την επίκληση παλαιών τίτλων ή διαφορετικά με χρησικτησία είναι πρακτικά αδύνατη ή εξαιρετικά δαπανηρή σε σχέση με την αξία των αγροτεμαχίων.

  • 20 Ιανουαρίου 2023, 15:36 | Γιώργος Μαγουλάς

    Η διάταξη φαίνεται να αφήνει αρρύθμιστη την πλέον συνηθισμένη περίπτωση της ανέγερσης πολυόροφων οικοδομών σε οικόπεδα κυριότητας του Δημοσίου και ενδεχομένως της σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών επ’ αυτήν. Θα πρέπει να προστεθεί ειδική παράγραφος για την κατηγορία αυτών των ακινήτων δεδομένου οτι με την πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας οι κάτοχοι αυτοί είναι αποκλειστικοί κύριοι της οριζόντιας ιδιοκτησίας κατά ποσοστό 100% ( που δεν ανήκει στο Δημόσιο) αλλά είναι και και συγκύριοι κατά ποσοστό 1,2 ή 3% στο οικόπεδο (το οποίο ανήκει στο Δημόσιο). Συνεπώς, αυτός ο κάτοχος δεν μπορεί να καλείται να πληρώσει την σημερινή αντικειμενική αξία του διαμερίσματος ( δηλαδή να το αγοράσει ξανά από το Δημόσιο αφού ήδη όμως το πλήρωσε στον εργολάβο) γιατι το Δημόσιο αδράνησε να ασκήσει έγκαιρα τα δικαιώματά του. Η ορθή ρύθμιση είναι να γίνει η εξαγορά στην αξία του ποσοστού συγκυριότητας επί του γεωτεμαχίου π.χ. στο 1,2 3 ή Χ% ποσοστό συγκυριότητας.

Σχόλια 1 2